Uznać chrześcijańskie dziedzictwo Europy

1. W ubiegły piątek, 14 lutego, obchodziliśmy święto Apostołów Słowian i współpatronów Europy świętych Cyryla i Metodego. Dwaj bracia, którzy urodzili się w Salonikach w pierwszej połowie IX w. i wychowali w kulturze bizantyjskiej, odważnie podjęli zadanie ewangelizowania narodów słowiańskich na Wielkich Morawach, w sercu Europy.

Cechą charakterystyczną ich apostolstwa była niezłomna wierność zarówno papieżowi rzymskiemu, jak i patriarsze Konstantynopola oraz poszanowanie tradycji i języka ludów słowiańskich. Kierowało nimi głębokie poczucie, że Kościół jest jeden, święty, powszechny i apostolski, natomiast prośba Jezusa «ut unum sint — aby (...) stanowili jedno» (J 17, 11), była ich misjonarską dewizą. Niech ich przykład oraz ich wstawiennictwo pomogą chrześcijanom odbudować pełną jedność między Wschodem i Zachodem (por. Slavorum apostoli, 13).

2. Spuścizna świętych Cyryla i Metodego jest cenna także pod względem kulturowym. Ich dzieło przyczyniło się bowiem do umocnienia wspólnych chrześcijańskich korzeni Europy — korzeni, które wzbogaciły historię oraz instytucje europejskie.

Dlatego właśnie domagamy się, aby w przyszłym traktacie konstytucyjnym Unii Europejskiej znalazło się miejsce dla tego wspólnego dziedzictwa Wschodu i Zachodu. Odniesienie do niego nie ujmie niczego słusznej laickości struktur politycznych (por. Lumen gentium, 36; Gaudium et spes, 36, 76), lecz przeciwnie, pomoże uchronić kontynent przed dwojakim niebezpieczeństwem — laicyzmu ideologicznego z jednej strony i integralizmu sekciarskiego z drugiej.

3. Zgodne co do wartości i pomne na swą przeszłość, narody europejskie będą mogły wnieść pełny wkład w szerzenie sprawiedliwości i pokoju na całym świecie. Módlmy się w tej intencji do Najświętszej Maryi i świętych Patronów Europy.

opr. mg/mg