Modlitwa na placu Hiszpańskim, 8.12.2001
Po południu w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny Jan Paweł II udał się na plac Hiszpański w Rzymie, gdzie u stóp kolumny z figurą Niepokalanej złożył wieniec kwiatów i odmówił modlitwę, zawierzając Maryi — Matce miłosierdzia i pokoju — problemy współczesnego świata i Kościoła. «Spraw — błagał Niepokalaną Ojciec Święty — aby serca, uwolnione od nienawiści, otworzyły się na wzajemne przebaczenie, na konstruktywną solidarność i pokój».
1. Matko Niepokalana, w tym uroczystym dniu, rozświetlonym blaskiem Twego dziewiczego poczęcia, znów stajemy u Twoich stóp na tym historycznym placu w sercu chrześcijańskiego Rzymu. Jak co roku, 8 grudnia, przynieśliśmy kwiaty, aby złożyć Ci tradycyjny hołd i przez ten gest wyrazić dziecięcą miłość miasta, w którym tak liczne są znaki Twej matczynej obecności. Przyszliśmy w pokornej pielgrzymce i w imieniu wszystkich wierzących, pełni ufności, wołamy do Ciebie: «Monstra Te esse matrem»... Okaż się Matką dla wszystkich, / ofiaruj naszą modlitwę; Niech Chrystus, Ten, który stał się Twoim Synem, łaskawie ją przyjmie. 2. «Monstra Te esse matrem!» Okaż, że jesteś Matką dla nas, którzy przed tym Twoim słynnym wizerunkiem z radosnym sercem dzięki składamy Bogu za dar Twego Niepokalanego Poczęcia. Ty cała jesteś piękna, Ciebie Najwyższy przybrał w swą potęgę. Ty cała jesteś święta — Ciebie Bóg przygotował sobie jako nienaruszony przybytek chwały. Bądź pozdrowiona, tajemna Świątynio Boga, bądź pozdrowiona, pełna łaski, wstawiaj się za nami! 3. «Monstra Te esse matrem!» Prosimy Cię, przedstaw naszą modlitwę Temu, który przyoblókł Cię w łaskę zachowując od wszelkiego cienia grzechu. Na horyzoncie świata gromadzą się ciemne chmury. Ludzkość, która z nadzieją powitała jutrzenkę trzeciego tysiąclecia, czuje, że zawisła nad nią groźba nowych poważnych konfliktów. Zagrożony jest pokój świata. Dlatego właśnie przychodzimy do Ciebie, Dziewico Niepokalana, prosić Cię, jako Matkę wyrozumiałą i silną: spraw, aby serca, uwolnione od nienawiści, otworzyły się na wzajemne przebaczenie, na konstruktywną solidarność i pokój. 4. «Monstra Te esse matrem!» Czuwaj, o Maryjo, nad wielką rodziną Kościoła, aby wszyscy wierzący, jako prawdziwi uczniowie Twojego Syna, szli naprzód w świetle Jego obecności. Czuwaj nieustannie zwłaszcza nad Kościołem Rzymu, który 8 grudnia 1995 r. właśnie w tym miejscu z ufnością podjął misje miejskie przygotowując się do Wielkiego Jubileuszu. Misja ta przyniosła obfite i głębokie owoce; przyczyniła się do rozpowszechnienia Ewangelii nadziei w każdym zakątku miasta, pobudzając kapłanów, osoby zakonne i świeckich do wielkiej i głębokiej odnowy duchowej. Było to przedsięwzięcie dynamiczne i odważne, które dzięki łasce czasu jubileuszowego uświadomiło poszczególnym osobom i rodzinom, parafiom i wspólnotom, że każdy otrzymał misyjny mandat, który musi z odpowiedzialnością przyjąć, rozpoznając bogactwo i różnorodność swych charyzmatów. 5. «Monstra Te esse matrem!» Gwiazdo nowej ewangelizacji, dodawaj nam otuchy i bądź z nami na drogach niestrudzonego duszpasterstwa misyjnego, które ma jeden zdecydowany program: głoszenie Chrystusa, Odkupiciela człowieka. Niech misja stanie się codziennym świadectwem każdego wierzącego w jego życiu; niech doprowadzi do odnowienia chrześcijańskiego oblicza Rzymu, aby wszyscy zobaczyli wyraźnie, że wierność Chrystusowi odmienia życie człowieka i kształtuje pokojową przyszłość, lepsze jutro dla wszystkich. Matko Niepokalana, która przysparzasz Kościołowi dzieci, wspieraj także nasze nieustanne starania o powołania kapłańskie i do życia konsekrowanego. Niech kongres rzymski w czerwcu przyszłego roku, który diecezja organizuje i poświęca temu zagadnieniu, stanie się zachętą dla ludzi młodych i ich rodzin, by wielkodusznym sercem odpowiadali na wezwanie Pana. 6. «Monstra Te esse matrem!» Bądź dla nas ostoją odwagi i wierności, pokorna Panno z Nazaretu, pełna chwały Królowo świata. Ofiaruj naszą modlitwę Słowu Bożemu, które stało się Twym Synem i naszym Bratem. Niech dzięki Twemu przemożnemu orędownictwu cały Lud Boży, a w szczególności ten umiłowany Kościół Rzymu «wypłynie na głębię», ku owej świętości, która jest decydującym warunkiem wszelkiego owocnego apostolatu. Matko miłosierdzia i pokoju, Niepokalana Matko Boga, módl się za nami!
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (2/2002) and Polish Bishops Conference