Duch Święty wzywa nas do jedności

27 lutego w katedrze w Canterbury odbył się ingres nowego prymasa Anglii i przewodniczącego Wspólnoty anglikańskiej abpa Rowana Douglasa Williamsa. W uroczystościach uczestniczyli m.in. katolicki prymas Anglii kard. Cormac Murphy- -O'Connor oraz przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan kard. Walter Kasper, który następnego dnia przekazał nowemu Arcybiskupowi Canterbury przesłanie Ojca Świętego. Papież wyraził w nim wolę kontynuowania dialogu ekumenicznego pomimo istniejących niezgodności doktrynalnych: «Obaj jesteśmy świadomi, że przezwyciężenie podziałów nie jest łatwym zadaniem oraz że pełna komunia będzie darem Ducha Świętego. Ten sam Duch prowadzi nas i wzywa również dzisiaj do poszukiwania rozwiązań istniejących wciąż kontrowersji doktrynalnych oraz do głębszego zaangażowania się we wspólne świadectwo i misję».

Jego Wielebność Rowan Williams
Arcybiskup Canterbury

Pozdrawiam Księdza Arcybiskupa w imię «Jednego Boga i Ojca wszystkich» oraz Jego Syna i Pana naszego Jezusa Chrystusa (por. Ef 4, 5-6). Z wielką radością i głębokim szacunkiem składam Waszej Wielebności najlepsze życzenia oraz zapewniam o modlitwie z okazji objęcia urzędu Arcybiskupa Canterbury.

Liturgia ingresu będzie zarówno dla Księdza Arcybiskupa, jak i dla całego Kościoła anglikańskiego okazją, by głosić chwałę Bożą, kontemplując widzenie św. Jana — wielki tłum wołający: «Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego» (Ap 19, 1). Będziecie rozważać tajemnicę Boga, który powołuje i posyła tych, którzy — podobnie jak Izajasz — sądzą, że nie są tego godni (por. Iz 6, 5-8).

Wasza Wielebność rozpoczyna sprawowanie posługi Arcybiskupa Canterbury w trudnym momencie dziejów, który choć pełen napięć i bólu, nie jest jednak pozbawiony nadziei i obietnic. Świat, gnębiony długimi i pozornie nierozwiązywalnymi konfliktami, stoi na progu nowej wojny. Na różne sposoby obrażana jest godność osoby ludzkiej i lekceważy się jej znaczenie. Całe społeczeństwa, zwłaszcza te najbardziej bezbronne, żyją w lęku i zagrożeniu. Człowiek, kierując się autentycznym i słusznym pragnieniem wolności i bezpieczeństwa, sięga niekiedy po niewłaściwe środki, które zakładają użycie przemocy i powodują zniszczenie. Właśnie w obliczu takich napięć i trudności w naszym świecie jesteśmy powołani do służby.

Możemy szczerze radować się z tego, że w ostatnich dziesięcioleciach nasi poprzednicy nawiązali wzajemne serdeczne relacje, a nawet je zacieśnili, prowadząc konstruktywny dialog oraz utrzymując bliskie kontakty. Wprowadzili oni Kościół katolicki oraz Kościół anglikański na drogę, która — jak ufali — doprowadzi do pełnej komunii. Pomimo różnych przeszkód i niezgodności nadal idziemy tą drogą i nie chcemy nigdy z niej zejść. Moje spotkania z dr. George'em Careyem w ostatnim dziesięcioleciu były szczególnie owocne i obiecujące i świadczyły o osiągniętym przez nas ekumenicznym postępie. Prace Międzynarodowej Komisji Anglikańsko-Rzymskokatolickiej oraz niedawno utworzonej Międzynarodowej Komisji ds. Jedności i Misji coraz bardziej zbliżają nas ku jedności.

Obaj jesteśmy świadomi, że przezwyciężenie podziałów nie jest łatwym zadaniem oraz że pełna komunia będzie darem Ducha Świętego. Ten sam Duch prowadzi nas i wzywa również dzisiaj do poszukiwania rozwiązań istniejących wciąż kontrowersji doktrynalnych oraz do głębszego zaangażowania się we wspólne świadectwo i misję.

Zapewniając raz jeszcze o mej braterskiej miłości, proszę Wszechmogącego Boga o błogosławieństwo dla Księdza Arcybiskupa w dniu objęcia tego zaszczytnego urzędu. Nawet pośród największych prób i trudności niech Bóg Ojciec daje Waszej Wielebności poznać swą chwałę, Duch Święty — swe przewodnictwo, a Pan nasz Jezus Chrystus — swe miłosierne oblicze.

Watykan, 13 lutego 2003 r.

opr. mg/mg