Ceremonia powitalna na lotnisku w Abudży - przemówienie Ojca Świętego (podróż do Nigerii 21-23.03.1998)
Podczas ceremonii powitalnej na lotnisku im. Nnamdi Azikiwe w stolicy kraju Abudży Jan Paweł II wygłosił przemówienie, w którym powiedział, że beatyfikacja pierwszego Nigeryjczyka o. Cypriana Michała Iwene Tansi jest okazją do zastanowienia się nad wskazaniami płynącymi z jego życia i wezwaniem do budowania trwałej solidarności między wszystkimi grupami społecznymi na drodze dialogu i poszanowania praw człowieka.
Ekscelencjo, Panie Naczelny Przywódco Państwa, Generale Sani Abacha, Przedstawiciele rządu, Bracia Biskupi, drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie Jezusie, umiłowany Narodzie Nigerii!
1. Z głęboką wdzięcznością wielbię Bożą Opatrzność, która dała mi łaskę powrotu do was i ponownego odwiedzenia waszego kraju! Wam, którzy przybyliście mnie powitać, i wszystkim synom i córkom Nigerii przekazuję serdeczne pozdrowienie miłości i pokoju.
W szczególny sposób dziękuję moim braciom biskupom za zaproszenie mnie, a naczelnemu przywódcy państwa, innym przedstawicielom władz rządowych i osobistościom za umożliwienie tej wizyty. Wasza obecność tutaj jest dla mnie znakiem przyjaźni oraz wyrazem waszej woli współpracy, która ma służyć pomyślności całego narodu.
2. Przybywam do Nigerii jako przyjaciel, któremu bardzo leży na sercu przyszłość waszego kraju i całej Afryki. Głównym celem mojej wizyty jest dokonanie — wraz ze wspólnotą katolicką — uroczystej beatyfikacji o. Cypriana Michała Iwene Tansi, pierwszego Nigeryjczyka w dziejach Kościoła, który zostaje oficjalnie ogłoszony «błogosławionym».
Ta beatyfikacja, dokonana w kraju, gdzie o. Tansi urodził się i pełnił swą kapłańską posługę, przynosi zaszczyt całemu nigeryjskiemu narodowi. Staje się dla wszystkich Nigeryjczyków sposobnością do zastanowienia się nad wskazaniami i nauką, jakie płyną z życia o. Tansi dla współczesnego społeczeństwa. Ta postać, podobnie jak wszyscy inni, którzy bez reszty poświęcili swoje życie służbie bliźnim, wskazuje drogę, którą wszyscy Nigeryjczycy powinni dążyć do lepszej przyszłości swojej ojczyzny. Świadectwo złożone przez o. Tansi ma doniosłe znaczenie w obecnym momencie dziejów Nigerii, gdy potrzebny jest zgodny i rzetelny wysiłek, aby kształtować harmonię i jedność narodową, aby zagwarantować poszanowanie ludzkiego życia i praw człowieka, aby umocnić sprawiedliwość i pobudzić rozwój, aby zwalczyć bezrobocie, dać nadzieję ubogim i cierpiącym, rozwiązać konflikty na drodze dialogu oraz stworzyć więzy prawdziwej i trwałej solidarności między wszystkimi grupami społecznymi.
3. Przemoc jest nadal źródłem dotkliwych cierpień i udręk niektórych narodów Afryki. Przybywając dziś do Afryki Zachodniej, myślę o mieszkańcach Sierra Leone, którzy tak wiele się nacierpieli w ostatnim okresie. Musimy wszyscy zachować nadzieję, że dzięki stałej pomocy czynników odpowiedzialnych za pokój w Afryce przywrócenie tam porządku konstytucyjnego i swobód demokratycznych otworzy drogę do nowego okresu odbudowy i rozwoju.
Mówiąc o tym wyrażam należne uznanie dla wkładu, jaki wniosła Nigeria i inne kraje, aby dopomóc w rozwiązaniu tej trudnej sytuacji. Pragnę przekazać wyrazy szczerej wdzięczności zwłaszcza tym wszystkim, którzy wzięli udział w udanej interwencji w Katolickim Ośrodku Duszpasterskim w Makemi.
Chciałbym także dodać otuchy mieszkańcom Liberii, którzy wychodząc z sytuacji tragicznego konfliktu, podejmują dzieło odbudowy swojego kraju. Sprawiedliwość i pokój są drogą do rozwoju i postępu. Niech Bóg umocni wszystkich, którzy idą tą drogą, służąc ludzkiej społeczności.
4. Drodzy nigeryjscy przyjaciele, także w waszym własnym kraju musicie zaangażować całą swoją mądrość i umiejętności w trudne i naglące dzieło budowy społeczeństwa, które szanuje godność, prawa i swobody wszystkich swoich członków. Dzieło to każe przyjąć postawę pojednania, a od władz i obywateli wymaga, aby wytrwale i konsekwentnie oddawali swoje najlepsze siły dla dobra wszystkich. Stoi przed wami wielkie wyzwanie, ale jeszcze większa jest wasza zdolność i wola sprostania mu.
Życie i świadectwo o. Tansi przywodzą nam na myśl słowa Ewangelii: «Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój» (Mt 5, 9). Błogosławieni są wszyscy, którzy w Nigerii i gdziekolwiek w Afryce dążą do prawdziwego pokoju. Błogosławieni w oczach Bożych są ci, którzy starają się wprowadzić afrykański kontynent w nowy okres równowagi, pojednania, rozwoju i postępu.
Powodzenie tego przedsięwzięcia będzie ostatecznie darem Wszechmogącego, Pana życia i ludzkich dziejów. Przekonany, że On wesprze was w pracy, która przed wami stoi, zwracam się do was słowami psalmisty. «Niech Pan udzieli mocy swojemu ludowi, niech Pan błogosławi swój lud, darząc go pokojem» (Ps 29 [28], 11). Niech Bóg błogosławi Nigerię.
Rozpoczynając moją wizytę, pragnę wyrazić głęboki szacunek i życzliwość każdemu Nigeryjczykowi. Bardzo chciałbym spotkać się z wami wszystkimi! Niech Bóg wspomaga każdego syna i córkę tego umiłowanego kraju! Niech Bóg błogosławi Nigerię!
Copyright © by L'Osservatore Romano (5-6/98) and Polish Bishops Conference