Troska Kościoła o Afrykę

W dniach 23-25 września 2004 r. w watykańskim Domu św. Marty odbywało się spotkanie nuncjuszy apostolskich w Afryce i na Madagaskarze, zwołane przez Sekretarza Stanu kard. Angela Sodana, który przewodniczył jego pracom. W obradach uczestniczyli przedstawiciele Sekretariatu Stanu z substytutem do spraw ogólnych abpem Leonardem Sandrim na czele, 25 nuncjuszy apostolskich i Jacques Diouf, dyrektor generalny FAO, oraz przewodniczący niektórych dykasterii Kurii Rzymskiej. Na zakończenie spotkania, 25 września, Ojciec Święty przyjął jego uczestników na audiencji w Castel Gandolfo i skierował do nich następujące przemówienie.

Drodzy Przedstawiciele papiescy!

1. Cieszę się, że mogę was tu gościć na zakończenie waszego spotkania, które odbywało się w Rzymie. Każdego z was pragnę raz jeszcze zapewnić o moim uznaniu za cenną posługę, jaką pełnicie na rzecz wspólnot kościelnych i obywatelskich w Afryce.

W sercach i myślach nas wszystkich zachowało się wspomnienie abpa Michaela Aidana Courtneya, który wiernie i wielkodusznie wypełniał swą misję, służąc umęczonemu społeczeństwu Burundi, aż po najwyższą ofiarę ze swego życia. Niech jego heroiczne świadectwo wzbudzi nowy zapał we wszystkich, którzy pracują na rzecz pokoju w Burundi i na całym kontynencie afrykańskim!

2. Wiem, że swą posługę pełnicie wiernie i gorliwie, w trudnych warunkach, dzieląc cierpienia i dramaty Kościołów i społeczeństw, do których zostaliście posłani. Pragnę skorzystać z tej okazji, by raz jeszcze wyrazić moją wdzięczność za to, że z poświęceniem i roztropnością wypełniacie powierzoną wam delikatną misję! Wiedzcie, że Papież i Kuria Rzymska są zawsze z wami, o czym świadczy również to nasze spotkanie.

Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów poświęcone Afryce, którego właśnie w tym roku przypada 10. rocznica, oraz Posynodalna Adhortacja apostolska Ecclesia in Africa są szczególnym wyrazem troski pasterskiej Kościoła o ten kontynent.

Kościół w Afryce musi dziś zmierzyć się ze starymi i nowymi problemami, lecz zarazem otwierają się przed nim wielkie nadzieje. Jako przedstawiciele Papieża powinniście wspierać rozwój wspólnot kościelnych, wspomagać integralny postęp społeczny, a zwłaszcza prowadzić do «spotkania kultur z Chrystusem i Jego Ewangelią» (por. Ecclesia in Africa, 61).

3. Nadal dokładajcie wszelkich starań, by być świadkami jedności, pomagajcie przezwyciężać napięcia, nieporozumienia i pokusy partykularyzmu oraz umacniać poczucie przynależności do jednego i niepodzielnego Ludu Bożego.

Dzieląc się z wami tymi myślami i pragnieniami, jeszcze raz dziękuję wam za to spotkanie i zawierzam was oraz waszą misję matczynej opiece Maryi Dziewicy, Gwiazdy Ewangelizacji. Wam tu obecnym i waszym współpracownikom w nuncjaturach z serca udzielam Błogosławieństwa Apostolskiego; pragnę nim objąć również drogie społeczeństwa Afryki, w których pełnicie waszą ważną misję jako papiescy przedstawiciele.

opr. mg/mg