Orędzie Wielkanocne "Urbi et Orbi", 20.04.2003
W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego Ojciec Święty sprawował Eucharystię na placu św. Piotra dla dziesiątków tysięcy wiernych ze wszystkich kontynentów. Po zakończeniu celebry wygłosił Orędzie Wielkanocne «Urbi et Orbi» oraz złożył życzenia świąteczne w 62 językach, w tym również po polsku. Uroczystość była transmitowana na cały świat przez 80 stacji telewizyjnych.
1. Surrexit Dominus de sepulcro qui pro nobis pependit in ligno (z Liturgii). «Zmartwychwstał z grobu Pan, który dla nas zawisł na krzyżu». Alleluja! Oto rozbrzmiewa świąteczne orędzie paschalne: Chrystus zmartwychwstał, prawdziwie zmartwychwstał! Ten, który był «umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion», Jezus, Syn Boży zrodzony z Maryi Dziewicy, «trzeciego dnia zmartwychwstał, jak oznajmia Pismo» (Credo). 2. Ta radosna wieść jest dla ludzkości źródłem nadziei. Jeśliby bowiem Chrystus nie zmartwychwstał, daremna byłaby nie tylko nasza wiara (por. 1 Kor 15, 14), ale również nasza nadzieja, bo wszyscy bylibyśmy we władzy zła i śmierci. Tymczasem jednak — głosi dzisiejsza Liturgia — Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli (por. 1 Kor 15, 20). Umierając, Jezus przełamał i zwyciężył żelazne prawo śmierci, i na zawsze wyrwał jej trujący oścień. 3. «Pokój wam!» (J 20, 19). Takie jest pierwsze pozdrowienie, jakie Zmartwychwstały skierował do uczniów; pozdrowienie, które On, Chrystus, dzisiaj niesie całemu światu. O Dobra Nowino, tak bardzo oczekiwana i upragniona! O wieści pocieszająca uginających się pod ciężarem grzechu i jego wielorakich struktur! Wszystkim, zwłaszcza najmniejszym i biednym, głosimy dziś nadzieję na pokój, prawdziwy pokój, budowany na solidnych fundamentach miłości i sprawiedliwości, prawdy i wolności. 4. Pacem in terris... «Pokój na ziemi, głębokie pragnienie ludzi wszystkich czasów, może być zaprowadzony i umocniony jedynie przez pełne poszanowanie porządku ustanowionego przez Boga» (Pacem in terris, Wprowadzenie). Tymi słowami rozpoczyna się historyczna Encyklika, w której przed czterdziestu laty błogosławiony papież Jan XXIII wskazał światu drogę pokoju. Są to słowa niezwykle aktualne u początków trzeciego millennium, na które niestety rzucają cień przemoc i konflikty. 5. Pokój w Iraku! Niech dzięki wsparciu wspólnoty międzynarodowej Irakijczycy będą twórcami solidarnej odbudowy swego kraju. Pokój także w innych regionach świata, w których zapomniane wojny i przewlekłe konflikty niosą śmierć i cierpienie, podczas gdy znaczna część opinii publicznej pozostaje milcząca i obojętna. Z głębokim bólem myślę o nie kończącym się paśmie przemocy i o przelewie krwi w Ziemi Świętej, którym nie widać końca. Myślę o tragicznej sytuacji licznych krajów na kontynencie afrykańskim, którego nie można pozostawić samemu sobie. Mam na uwadze również zarzewia napięć i zamachy na wolność człowieka na Kaukazie, w Azji i w Ameryce Łacińskiej, w tych drogich mojemu sercu regionach świata. 6. Oby został przerwany łańcuch nienawiści, który zagraża harmonijnemu rozwojowi rodziny ludzkiej. Niech Bóg nas uchowa od niebezpieczeństwa dramatycznego konfliktu pomiędzy kulturami i religiami. Wiara i miłość do Boga niech sprawią, że wyznawcy wszystkich religii staną się odważnymi świadkami wzajemnego zrozumienia i przebaczenia, cierpliwymi budowniczymi owocnego dialogu międzyreligijnego, który da początek nowej erze sprawiedliwości i pokoju. 7. Jak do apostołów zdjętych lękiem na wzburzonym jeziorze, Chrystus mówi do ludzi naszych czasów: «Odwagi, to Ja jestem, nie bójcie się!» (Mk 6, 50). Jeśli On jest z nami, czego mamy się lękać? Nawet jeśli ciemności zdają się okrywać horyzont rodziny ludzkiej, dziś świętujemy świetlisty tryumf paschalnej radości. Jeżeli przeciwny wiatr utrudnia pochód ludów, jeżeli burzy się morze historii, niech nikt nie ulega panice i nie traci ufności! Chrystus zmartwychwstał; Chrystus żyjący jest między nami, rzeczywiście obecny w sakramencie Eucharystii, ofiaruje się jako Chleb zbawienia, Chleb ubogich, chleb pielgrzymujących. 8. O Boska miłości uobecniona, o żywa pamiątko Chrystusa, naszej Paschy, jesteś wiatykiem dla każdego, kto cierpi i umiera, dla wszystkich jesteś pewnym zadatkiem wiecznego życia! Maryjo, pierwsze tabernakulum w historii, milczący świadku wydarzeń paschalnych, pomóż nam całym życiem śpiewać Twoje Magnificat chwały i dziękczynienia, bo dzisiaj «powstał z grobu Pan, zmartwychwstał Ten, który dla nas zawisł na krzyżu». Zmartwychwstał Chrystus, nasz pokój i nasza nadzieja. Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja!
Po polsku Ojciec Święty powiedział:
Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał! A staropolska pieśń mówi: «Chrystus zmartwychwstan jest, / Nam na przykład dan jest, / Iż mamy zmartwych powstać, / Z Panem Bogiem królować. / Alleluja».
Niech światło wielkanocnego poranka towarzyszy wszystkim, niech prowadzi drogami prawdy i dobra ku szczęśliwej przyszłości! Niech Bóg wszystkim błogosławi! Alleluja!
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (6/2003) and Polish Bishops Conference