List do uczestników uroczystości 25-lecia Lubelskiego Lipca

Jego Ekscelencja

Abp Józef Mirosław Życiński

Metropolita Lubelski

Ekscelencjo,

Czcigodny Księże Arcybiskupie,

Jego Świątobliwość Benedykt XVI poinformowany o uroczystościach upamiętniających 25. rocznicę społecznych protestów robotników Lubelszczyzny, a szczególnie strajku lubelskich kolejarzy, który miał miejsce w dniach od 18 do 25 lipca 1980 r., na ręce Księdza Arcybiskupa przesyła serdeczne wyrazy łączności i modlitewnego wsparcia dla wszystkich uczestników obchodów.

Wraz z Ludem Bożym, zgromadzonym na dziękczynnej liturgii odprawianej w katedrze lubelskiej, Ojciec Święty obejmuje myślą uczestników tamtych wydarzeń, które dały początek głębokim przemianom w Polsce. Lubelski protest pozostał ważnym świadectwem godności polskiego robotnika oraz społecznego pragnienia budowy sprawiedliwego świata, w którym będą respektowane prawa człowieka. Ojciec Święty wspiera powszechne przekonanie wiernych, że w pamiętnych wydarzeniach sprzed 25 lat można odnaleźć echo modlitwy Sługi Bożego Jana Pawła II, który rok wcześniej, podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1979 r., prosił Boga o Jego przychylność i twórczą moc dla polskich przemian, wołając: «Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!»

Ta modlitwa wyrasta z ewangelicznej wizji ludzkiej godności, do której w swoim nauczaniu często nawiązywał Jan Paweł II, broniąc człowieka poniżanego przez błędną ideologię. Istotę tej modlitwy stanowi prawda o człowieku stworzonym z Bożej miłości i odkupionym krwią Chrystusa, cieszącym się godnością, któremu za pracę należy się szacunek i sprawiedliwa zapłata. Takie rozumienie robotniczej godności można niewątpliwie odczytać również w wydarzeniach Lubelskiego Lipca, a zwłaszcza w strajku kolejarzy. To wtedy pojęcie walki klas zastąpiono nowym pojęciem solidarności. Ludzi pracy, twórców kultury i przedstawicieli środowisk akademickich zjednoczyła ta sama troska o dobro wspólne, to samo dążenie do budowy świata opartego na wolności, sprawiedliwości i prawdzie. Raz jeszcze potwierdziło się, że ludzkiego «być» nie można sprowadzić wyłącznie do poziomu ekonomicznych korzyści wyznaczanych troską człowieka o to, by «mieć».

Ojciec Święty wyraża uznanie dla lubelskich robotników, którzy trafnie odczytali to papieskie nauczanie. Odrzucili wymogi totalitarnego systemu, wyrażając w swoim proteście pragnienie stworzenia nowego ładu, opartego na sprawiedliwości i prawdzie.

Jego Świątobliwość w modlitwie Bogu poleca wszystkich, którzy przed laty z odwagą podjęli ten słuszny robotniczy protest. Modli się, by ich duchowe dziedzictwo znalazło twórczą kontynuację w postawie młodego pokolenia. Zachęca, by świętowanie tej szczególnej rocznicy zjednoczyło uczestników obchodów w poczuciu chrześcijańskiej odpowiedzialności za porządek społeczny, który trzeba budować żmudnym wysiłkiem i z troską o obecność wartości ewangelicznych w życiu codziennym. Życzy, aby udział w jubileuszowej liturgii był umocnieniem dla wszystkich ludzi pracy, którzy dzisiaj, chociaż w jakże odmiennej sytuacji społecznej, muszą nadal zmagać się często z niedostatkiem, dotkliwie odczuwanym bezrobociem i brakiem perspektyw.

Niech wspomnienie Lubelskiego Lipca obudzi w sercach ludzi pracy niezłomną nadzieję na lepszą przyszłość, w której postęp ziemski i rozwój duchowy człowieka, a szczególnie godność robotnika znajdą swój punkt odniesienia w Ewangelii Chrystusa.

Wszystkim uczestnikom jubileuszowej uroczystości Ojciec Święty z serca udziela Apostolskiego Błogosławieństwa.

W Chrystusie

Ks. prał. Gabriele Caccia
Asesor Sekretariatu Stanu
Watykan, 11 lipca 2005 r.

opr. mg/mg