Gwiazdy są zmęczone

12 czerwca rozpocznie się wielkie piłkarskie święto Europy. Mając w pamięci Mistrzostwa Świata w Korei/Japonii, liczymy na to, że uwagi publicystów nie będą zaprzątać jedynie boiskowe cuda, a uczciwy futbol na najwyższym poziomie. Czy tak się jednak stanie? Czy geniusze futbolu zarabiający astronomiczne pieniądze w najwspanialszych klubach pokażą rzeczywiście to, na co ich stać?

Liga, puchary, rozgrywki europejskie i mecze reprezentacji narodowych składają się na ogromną liczbę spotkań. Czy wielkie gwiazdy znajdą w sobie tyle siły, aby jeszcze raz nas olśnić, czy też górę weźmie boiskowa frustracja ludzi przemęczonych rozdętym do granic możliwości sezonem?

Być może na EURO 2004 rozstrzygną się losy piłki nożnej - albo takie imprezy będą tracić na wartości, albo trzeba będzie pomyśleć o zredukowaniu liczby gier w footballu klubowym.

Znowu za burtą

Naszej reprezentacji pozostało jedynie testowanie uczestników Euro 2004. Wiemy już, że potrafimy pokonać Greków. W chwili oddania tekstu do druku nie wiemy jeszcze, czy udało nam się chociaż minimalnie zrewanżować Szwedom. Zresztą, w graniu o pietruszkę jesteśmy ostatnio całkiem dobrzy, ale na kolejnych finałach Mistrzostw Europy znowu nas zabraknie. Często zwykło się mawiać, że do Euro awansować trudniej niż na Mistrzostwa Świata, ale to jakby nie najlepsze wytłumaczenie dla drużyny, która, było nie było, ma w swoim dorobku medale z mundialu i olimpiady. Za to fakt, że nigdy jeszcze na mistrzostwach Starego Kontynentu nie graliśmy, wielu przyjmuje jako wystarczające usprawiedliwienie tego, że po raz kolejny... nie gramy. Swojska paranoja. Tym samym, jakby obdarci z narodowych emocji, po raz kolejny będziemy mogli śledzić chłodnym okiem zmagania 16 najlepszych europejskich drużyn.

Mistrzowie bez gola

Chyba do dzisiaj nie wszyscy otrząsnęli się z niesmaku, jakim był dla nas może nie sam występ, co atmosfera wokół kadry po przegranych dla nas Mistrzostwach Świata 2002. Dziś ocenia się to najczęściej tak: trener, który wprowadził w koncertowym stylu reprezentację do MŚ po szesnastu latach absencji, w równie koncertowym stylu sam występ skopał. Było nie było, strzeliliśmy tam jednak aż trzy bramki, a obrońcy tytułu, Francuzi -żadnej i też nie wyszli z grupy. Podobny los podzielili faworyzowani Argentyńczycy, czyli pierwszoplanowi gracze większości wielkich europejskich klubów. Kariera Włochów czy Hiszpanów, chociaż z wydatną pomocą sędziów z Azji i Afryki , zakończyła się za to jednako na Korei Południowej. W finale zagrali dysponujący dość przeciętną, ale niemal zawsze tzw. turniejową drużyną, Niemcy.

Słaba forma gwiazd, jeszcze słabsze sędziowanie, u wielu kibiców jedynie spotęgowało głód ligowej piłki na szczeblu europejskim. Ale i tu wielu wielkich jakby nie od razu złapało oddech i wenę do gry na najwyższym poziomie. Przypomnijmy sobie, że kłopoty z formą, uważanego przez wielu ekspertów przed mistrzostwami za jednego z pięciu najlepszych bramkarzy świata - Jerzego Dudka - zaczęły się właśnie na mundialu.

Nie sposób więc dziś nie zapytać, czy Thiery Henry, super-snajper Arsenalu Londyn, drużyny, która dokonała rzeczy niebywałej od przeszło pół wieku - przeszła angielską ekstraklasę bez porażki -miałby znowu wrócić z mistrzowskiej imprezy bez jednego trafienia?

Może być podobnie

- Obawiam się, że Euro 2004 może być bardzo podobne pod tym względem do ostatniego mundialu i najlepsi piłkarze mogą nie błyszczeć szczytem formy. Zbyt wiele klubów, nawet tak wielkich jak Real Madryt, buduje drużynę w oparciu o jedną jedenastkę.

Tymczasem dzisiaj drużyna grająca ligę i puchary musi mieć praktycznie dwa różne zespoły - mówi Leszek Orłowski, dziennikarz „Piłki Nożnej". Strach pomyśleć, że czekając z utęsknieniem na kolejny wielki piłkarski festiwal, mielibyśmy się nudzić przed telewizorami. Czy może to oznaczać schyłek imprezy, czy niemalże drugoligową karierę reprezentacji? Większość ludzi ze środowiska piłkarskiego nie uważa takiej perspektywy za prawdopodobną. Mają na powyższe pytanie jedną odpowiedź: rozgrywki reprezentacji nie znikną, bo są potrzebne kibicom. Europa może się jednoczyć, ale przecież nikt dzisiaj nie kibicuje reprezentacji Europy.

Futbolowi eksperci nie wróżą w związku z tym jakiejś poważniejszej rewolucji w strukturze rozgrywek. Nikt się nie spodziewa, że zostaną ograniczone cieszące się ogromną popularnością („dochodowością") europejskie rozgrywki pucharowe. Nie przypuszczają też, aby federacje krajowe zgodziły się ograniczać ekstraklasy do, powiedzmy, dwunastu zespołów.

Wydaje się więc, że jedyne rozwiązanie dla klubu z aspiracjami to zatrudnianie 25-30 równorzędnych piłkarzy. Kto widział mecze Realu Madryt w końcówce sezonu, nie ma co do tego najmniejszych wątpliwości. Czy aktorzy stworzą więc widowisko, czy jedynie zagrają o punkty?

- Na szczęście po boiskach Europy biega obecnie więcej wielkich piłkarzy, niż kiedykolwiek wcześniej. Są także doskonale przygotowani atletycznie, więc zapewne będziemy mogli podziwiać ich wirtuozerię i fenomenalne zagrania. Ale będą to jedynie przebłyski. Dwie, trzy akcje w meczu, bo na grę na pełnych obrotach przez cały turniej raczej bym nie liczył - tonuje Leszek Orłowski.

opr. mg/mg