O. Leon: w Tyńcu mieszkam już ponad 65 lat. Co się zmieniło w tym czasie?

Przebywam w klasztorze tynieckim już ponad 65 lat. Z takiej perspektywy patrzę na mury naszego kościoła i klasztoru. Kościół odzyskuje dawny blask. Obraz Matki Boskiej powrócił do swojego pierwotnego miejsca, do "ciemnej" kaplicy. Możliwe, że doczekamy się jego koronacji. Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie znów przebywa w absydzie na osi kościoła. Trwają prace remontowe, wykopaliska i konserwacja. Podobnie jak w przypadku budynków klasztornych: opatówka i skrzydło południowe, zwane wielką ruiną, zostały odnowione i powiększone o część muzealną. Służą one jako mieszkania dla mnichów i licznych gości. W naszym klasztorze odbywa się wiele konferencji, międzynarodowych zjazdów i spotkań. Ich uczestnicy, a także pojedynczy turyści i pielgrzymi, poznają tradycje prawie tysiącletniego opactwa benedyktyńskiego i czerpią z niej to, co dobre.

Każdy z Czytelników, który posiada własny dom, wie, że wymaga on stałej opieki i konserwacji. Tak samo jest z naszym klasztorem. Aktualnie jesteśmy świadkami ciągłych prac konserwatorskich w Opactwie. Jest powiedzenie, że koniec świata nadejdzie, gdy opactwo tynieckie zostanie całkowicie odnowione, więc być może nikt nie spieszy się z zakończeniem prac.

Jeśli chodzi o Tyniec jako osiedle zauważam, że dokonują się ogromne zmiany. Powstało wiele nowych domów, a nawet kilka małych osiedli. Miejscami trudno jest rozpoznać, że to jest ten dawny Tyniec. To wspaniałe! Ogólnie rzecz biorąc, życie wydaje się być lepsze... Jednak ulice nadal pozostają zaniedbane, pomimo zwiększonego ruchu samochodowego. „Zagroziłem” Prezydentowi Miasta, że jeśli umrę przed zakończeniem jego kadencji, a on nie podejmie działań na rzecz poprawy tynieckich ulic, to będę go nawiedzać. Rozumiem, że to trudne zadanie, ale właśnie dlatego mamy inżynierów specjalistów…

Tekst ukazał się na blogu ojca Leona Knabita OSB