Temat: Władza Jezusa
Władza jest jedną z tych aktywności człowieka, która łączy się z odwieczną pokusą dominowania nad innymi ludźmi. W imię pragnienia władzy, dążenia do zwiększenia swoich wpływów w społecznościach i narodach człowiek przez całe wieki gotów był ryzykować bardzo wiele i wiele poświęcić. Co więcej, jakże często właśnie w imię władzy nad innymi, ludzie wyrządzali wiele krzywdy bliźnim, chcąc zaspokoić jedno ze swoich pragnień.
Dzisiejsza Ewangelia mów nam o tym, że Jezus nauczał, jako Ten, Który ma władzę, zaś sama Dobra Nowina została nazwana nową nauką z mocą. Jakże inna jednak jest władza Jezusa od tej, jaką ludzie zaprowadzili na świecie w ciągu dziejów ludzkich. Jezus nauczał z mocą, ale ta moc polegała na szerzeniu dobra. To właśnie tą władzą Zbawiciel wypędzał demony. Tą władzą pokazywał, że szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Wreszcie ucząc takiego rozumienia władzy, Zbawiciel nakazywał swoim uczniom, aby brali z Niego przykład, bo jest cichy i pokornego serca i przyszedł na świat po to, aby służyć, a nie po to aby mu służono.
Zbawiciel zaznaczał, że władcy narodów sprawując swoją władzę uciskają innych, ale takie rozumienie władzy ma być obce uczniom Mistrza z Nazaretu. Dlatego też wszystkie cuda, jakich dokonywał Pan, wynikały z miłosierdzia. Litował się nad ludźmi i ukazując Swoją moc, przychodził z ulgą ludzkiemu cierpieniu. Płakał nad grobem swojego przyjaciela, a nawet nad Miastem, które odrzucając orędzie zbawienia przesądziło swój los. Tak nie zachowuje się owładnięty pragnieniem ludzkiej władzy człowiek. Tak postępować może tylko prawdziwy Książę Pokoju.
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Cierniowa korona Pana, królowanie z wysokości krzyża, narodziny w betlejemskiej grocie. To wszystko stanowi jasny przekaz, który powinien nie tylko nas inspirować do służebnego rozumienia władzy, ale także motywować do nieustannego rachunku sumienia z naszego odniesienia do braci. Wobec Boga przecież my sami stajemy jak bracia i siostry. Wszelki rodzaj przełożeństwa, władzy, jest nam dany przecież tylko na czas ziemskiej wędrówki.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Jak postępuję względem innych ludzi, zwłaszcza tych, za których jestem odpowiedzialny?