W drodze do Ziemi Obiecanej

Temat: W drodze do Ziemi Obiecanej

Droga ludu wybranego do Ziemi Obiecanej nie była ani krótka ani łatwa. Była natomiast pełna miłości Boga, ale także doświadczenia Jego mocy i obecności. Dzisiejsza liturgia słowa napomina także nas, abyśmy nie zapominali o ty, co jest ważne w naszej drodze do Ziemi Obiecanej, którą jest niebo. My przecież też jesteśmy pielgrzymami w drodze do Domu Ojca. Na tym świecie, choć byśmy mieli wykładane złotem pałace, nie jesteśmy w stanie zbudować mieszkania, które będzie nam służyło na wieki.
Na tej pielgrzymce po ścieżkach ziemskiego życia, czy jak kto wili, drodze do Boga potrzebujemy zarówno dobrego przewodnika, jak i drogowskazów, które pozwolą nam upewniać się, że zmierzamy w dobrym kierunku. Tymi drogowskazami są niewątpliwie przykazania. Tym, którzy chcieliby je uznać za relikt poprzednich przymierzy, warto przypomnieć nie tylko słowa z dzisiejszej Ewangelii, ale także słowa, w których Zbawiciel mówi, że ten, kto zachowuje Jego przykazania jest Jego przyjacielem.
W gąszczu zawiłości ludzkich spraw, idąc drogą przykazań nie wolno nam zapominać, że właśnie wypełnieniem przykazań jest ich przestrzeganie w duchu dwóch przykazań miłości. Duch Święty, Który jest przewodnikiem na drodze do nieba On sam nas poucza o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. Jednak my sami musimy pamiętać, że spotykamy się z Bogiem nie tylko w jego Słowie, ale też w sakramentach. Ten, Który był, Który jest, Ten też przychodzi do nas, aby napełnić nas już teraz miłością, która pozwoli nam szczerze pragnąć nieba.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Nikt chyba nie ludzi nakazów i zakazów. Ludzie nazywają wręcz czasami przykazania hamulcami, które spowalniają ich zapędy i pragnienia. Jednak żaden ziemski pojazd nie może poruszać się bez sprawnego systemu hamowania. Inaczej, szybko spowodowałby katastrofę. Dlatego też nasza miłość, wiara i nadzieja muszą prowadzić nas do spełnienia wzbogacone o przykazania dane nam przez Boga.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy przestrzegam przykazań?