Uczniowie Najwyższego

Temat: Uczniowie Najwyższego

Wszystkich, którzy pamiętają pochwałę Mądrości Bożej, jaka znajduje się na kartach Pisma świętego może dziwić to, co zostało zapisane w dzisiejszym pierwszym czytaniu. Czyżby tym razem była to pochwała głupoty? Tak z całą pewnością nie jest. Właśnie rozpoczął się rok szkolny. Dzieci i młodzież wróciły do szkół. Wróciły, aby dalej się uczyć. Co więcej, także sami nauczyciele pamiętają, że zwłaszcza w tym zawodzie nauka nigdy się nie kończy. Podobnie trzeba nam spojrzeć na treść dzisiejszej liturgii słowa. Zdarza się, że czasem ktoś w swojej pysze uważa, że wie już wszystko. Taki człowiek zamyka się na naukę i na poznanie rzeczywistości, która jest dla niego nowa. Podobnie my sami, uświadamiając sobie, że wobec Boga nasza wiedza jest wręcz głupstwem, dopiero otwieramy się na naukę u Boskiego Mistrza.
Uczeń ma prawo wielu rzeczy nie wiedzieć. Jednak gdyby wyszedł z założenia, że nie będzie słuchał nauczyciela, i że ta wiedza w zupełności już mu wystarczy, wykazałby się maksymalną ignorancją i złą wolą. Doskonałym przykładem pokory względem Bożej mądrości jest dzisiejszy fragment Ewangelii. Oto Piotr, który znał doskonale tajemnice jeziora i mogłoby się wydawać, że wie już wszystko o połowie ryb, na słowa Jezusa robi to, co w owym zawiedzie mogłoby być uznane za szaleństwo lub kompromitację.
Po nieudanym nocnym połowie wypływa w ciągu dnia i zarzuca sieci na głębię. Obfity połów wprawia jego samego jak i innych rybaków w zdumienie. „Panie, na Twoje słowo”. To wiele wyjaśnia i to samo stwierdzenie stanowi doskonałą egzegezę treści pierwszego czytania. Kiedy mamy do czynienia z Bogiem, cała mądrość ludzka musi w pokorze poddać się Temu, Który jest dawcą wszelkiej mądrości.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Mamy poznawać świat i wzrastać w mądrości, ale zawsze z pokorą wobec Boga. On sam ustanowił prawa przyrody i On nimi kieruje. Zawsze z Jego woli możemy wkroczyć w obszar tego co dla nas nowe i nieznane, zawsze Bóg może poprowadzić nas inną drogą, niż nasz utarty codzienny szlak. Właśnie dlatego trzeba nam wypływać na głębię, trzeba w pokorze uznać, że wszystko co wiemy, jest głupotą wobec potęgi Boskiej Mądrości. Wówczas, nasza mądrość zajaśnieje blaskiem Bożej Mądrości i a Ten, Który nas stworzył nauczy nas patrzeć szerzej i dalej, spojrzeniem dogłębnym i wzbogaconym o wiarę.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy jestem pokorny wobec Boga?