Temat: Zabłąkana owca
Przypowieść o zabłąkanej owcy jest nadzieją dla dzisiejszego świata. Jezus Chrystus Dobry Pasterz podejmuje poszukiwania jednej zaginionej owcy. Robi to jednak nie po to, aby ją zabić, ale aby dać jej kolejną szansę. Pomimo ryzyka, że ponownie oddali się od stada, mimo zagrożenia, że pociągnie za sobą inne, zbuntowane owce. Tajemnica ludzkiej wolności, jaką Bóg obdarował człowieka jest niezwykle zobowiązująca. Oto Ten, Który nas stworzył, Który wydał za nas Swojego Syna, Który prowadzi nas i uświęca w Duchu Świętym, jest Tym, Który nas nie opuszcza i o nas zabiega.
Kimże jest człowiek, że sam Bóg tak bardzo pragnie go ocalić? Co właściwie oznacza owo ciągłe dawanie ludziom szansy, choć człowiek ciągle udowadnia, że na nią nie zasługuje? Cała historia zbawienia pokazuje, jak Bóg prowadzi zagubioną ludzkość, ciągle dając jej nową szansę. Powoływani patriarchowie, sędziowie i królowie Izraela, prorocy i wszyscy bojący się Boga. To przecież ciąg wydarzeń, który ukazuje miłujące oblicze Boga, czulsze, niż najczulsza z matek.
Klękając raz kolejny przy kratkach konfesjonałów, doświadczając Bożego miłosierdzia my wciąż zbyt mało rozumiemy, co Bóg tak naprawdę dla nas robi. Sami we własnym życiu nie jesteśmy w stanie nawet w części odpowiedzieć na tę wielką miłość, nie potrafimy z niej przykładu i naśladować jej. Tak bardzo Bóg kocha człowieka, że my sami nawet nie jesteśmy w stanie z tego zdać sobie sprawy.
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Radość w niebie z każdego nawróconego grzesznika to radość z ocalenia duszy nieśmiertelnej. To radość z wypełnienia się woli Bożej Tego, Który nie pragnie potępienia człowieka, ale jego nawrócenia.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Co staram się naśladować miłosierdzie Boga?