13
czerwca
wtorek
Wspomnienie św. Antoniego z Padwy, prezbitera i doktora Kościoła
Rok liturgiczny: A/I
Pierwsze czytanie:
2 Kor 1, 18-22
Psalm responsoryjny:
Ps 119
Werset przed Ewangelią:
Mt 5, 16
Ewangelia:
Mt 5, 13-16

Patroni:

  • św. Antoni,
  • św. Felicula,
  • św. Achilleus,
  • św. Trifyliusz,
  • św. Peregryn,
  • św. Cetheus lub Peregryn,
  • św. Eulogiusz,
  • św. Psalmodiusz,
  • św. Ragnebertus,
  • św. Awentyn,
  • św. Fandila,
  • bł. Gerard,
  • bł. Marianna Biernacka

Liturgia na dzień 2023-06-13:

Pierwsze czytanie

2 Kor 1, 18-22
Bracia:

Bóg mi świadkiem, że w tym, co do was mówię, nie ma równocześnie «tak» i «nie». Syn Boży, Chrystus Jezus, Ten, którego głosiłem wam ja i Sylwan, i Tymoteusz, nie był «tak» i «nie», lecz dokonało się w Nim «tak». Albowiem ile tylko obietnic Bożych, wszystkie w Nim są «tak». Dlatego też przez Niego wypowiada się nasze «Amen» Bogu na chwałę.

Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych.

Psalm responsoryjny

Ps 119
Ps 119 (118), 129-130. 131-132. 133 i 135 (R.: por. 135a)

Okaż swym sługom pogodne oblicze

Twoje napomnienia, Panie, są przedziwne, *
dlatego przestrzega ich moja dusza.
Poznanie Twoich słów oświeca *
i naucza niedoświadczonych.

Okaż swym sługom pogodne oblicze

Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, *
bo pragnę Twoich przykazań.
Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną, *
tak jak czynisz z miłującymi Twe imię.

Okaż swym sługom pogodne oblicze

Umocnij moje kroki Twoim słowem, *
niech żadna niegodziwość nie panuje we mnie.
Okaż Twemu słudze światłość swego oblicza *
i naucz mnie Twoich ustaw.

Okaż swym sługom pogodne oblicze

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Mt 5, 16
Alleluja, alleluja, alleluja

Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi,
aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 5, 13-16
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.

Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Misja soli i światła

ks. Janusz Chyła ks. Janusz Chyła

Codziennie mamy do czynienia z solą i światłem. Ich zastosowanie jest tak oczywiste, że wręcz umyka naszej uwadze.

Najczęściej z solą spotykamy się w kuchni. Nadaje ona smak potrawom, pozwala na długoterminowe przechowywanie pokarmów. Rozpuszcza się, głęboko jednoczy z produktami, do których zostaje dodana. Sprawia to ich wewnętrzną przemienię.

Światło jest warunkiem życia roślin, zwierząt i ludzi. W odróżnieniu od soli, która działa jakby w ukryciu, światło działa zewnętrznie. Poza udziałem w procesach biologicznych rozprasza ciemności i sprawia, że możemy znaleźć drogę do celu.

Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówi do nas: „Wy jesteście solą ziemi […]. Wy jesteście światłem świata”. Mamy zatem do zrealizowania misję soli przez nadawanie światu smaku i zachowanie ewangelicznej świeżości oraz misję światła przez wskazywanie drogi prowadzącej do Boga. Dokonuje się to nie tylko słowami, ale życiem. Dzisiaj przykładem takiej postawy jest dla nas św. Antoni z Padwy, który mówił: „Daremna jest znajomość Prawa u tego, kto uczynkami obala to, czego naucza”.