9
października
środa
Dzień powszedni albo wspomnienie bł. Wincentego Kadłubka, biskupa albo wspomnienie świętych męczenników Dionizego, biskupa, i Towarzyszy albo wspomnienie św. Jana Leonardiego, prezbitera
Rok liturgiczny: B/II
Pierwsze czytanie:
Ga 2, 1-2. 7-14
Psalm responsoryjny:
Ps 117 (116), 1b-2 (R.: por. Mk 16, 15)
Werset przed Ewangelią:
Rz 8, 15bc
Ewangelia:
Łk 11, 1-4

Patroni:

Liturgia na dzień 2024-10-09:

Pierwsze czytanie

Ga 2, 1-2. 7-14
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:

Po czternastu latach udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, zabierając z sobą także Tytusa. Udałem się zaś w tę stronę na skutek otrzymanego objawienia. I przedstawiłem im Ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się poważaniem, by stwierdzili, czy nie biegnę lub nie biegłem na próżno.

Wręcz przeciwnie, stwierdziwszy, że mnie zostało powierzone głoszenie Ewangelii wśród nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi wśród obrzezanych – Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan – i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych, ale żebyśmy pamiętali o ubogich, co też gorliwie starałem się czynić.

Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył. Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się odsuwać i trzymać z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania. To jego nieszczere postępowanie podjęli też inni pochodzenia żydowskiego, tak że wciągnięto w to udawanie nawet Barnabę.

Gdy więc spostrzegłem, że nie idą słuszną drogą, zgodną z prawdą Ewangelii, powiedziałem Kefasowi wobec wszystkich: «Jeżeli ty, choć jesteś Żydem, żyjesz według obyczajów przyjętych wśród pogan, a nie wśród Żydów, to jak możesz zmuszać pogan do przyjmowania zwyczajów żydowskich?»

Psalm responsoryjny

Ps 117 (116), 1b-2 (R.: por. Mk 16, 15)
Całemu światu głoście Ewangelię
Albo: Alleluja

Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.

Całemu światu głoście Ewangelię
Albo: Alleluja

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Rz 8, 15bc
Alleluja, alleluja, alleluja

Otrzymaliście Ducha przybrania za synów,
w którym wołamy: «Abba, Ojcze».

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Łk 11, 1-4
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów».

A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Nienawiść w imię Boga?

ks. Nikos Skuras ks. Nikos Skuras

Nienawiść w imię Boga?  

Niestety nie mam wolności, jaką miał Paweł. Boję się powiedzieć swoje zdanie, gdy ono jest inne szczególnie wobec tych, od których coś zależy w moim życiu. Czego się Boję? Że ktoś może o mnie źle pomyśleć, że mogę sobie zaszkodzić, że mogą się na mnie obrazić. Pociesza mnie fakt, że Chrystus jeszcze chce się mną posługiwać, by mogło się we mnie wypełnić, choć troszkę słowo z dzisiejszego refrenu: „Całemu światu głoście Ewangelię”.

Pierwsze czytanie przedstawia problem młodego Kościoła. Chrześcijanie, od momentu chrztu Korneliusza, dzielili się na dwie grupy. Ci, którzy po otrzymaniu chrztu mocno trzymali się Prawa Mojżeszowego, oraz chrześcijanie pochodzący z pogaństwa. Między nimi były mocne napięcia. Pierwsi domagali się od reszty ochrzczonych, by zachowywali przepisy Prawa. Mimo tego, że przyjęli chrzest, nie siadali do wspólnych posiłków z ochrzczonymi, którzy pochodzili z pogaństwa, bo ci nie przestrzegali przepisów dotyczących czystości rytualnej. Piotrowi Bóg pokazał, że nie należy żadnego człowieka nazywać nieczystym. Dlatego jadał z chrześcijanami pochodzącymi z pogaństwa. Ale miał swoje lęki, jak wtedy, gdy trzy razy wyparł się Chrystusa. Dlatego, gdy do jadalni weszli „chrześcijanie mojżeszowi”, Piotr uciekł od stołu, gdzie siedzieli „chrześcijanie pogańscy”. Nie chciał zostać skrytykowanym.

Kościół jest wciąż młody. Dzisiaj są podobne problemy. Wielu katolików kłóci się ze sobą o obiektywne racje: Jak ma się odprawiać Mszę świętą? W jaki sposób przyjmować Komunię świętą? W jakiej postawie przeżywać podniesienie? Niektórzy z powodu tych kłótni nie siadają razem do stołu wigilijnego, mimo, że są rodzeństwem. Niektórzy zerwali ze sobą kontakt. Niektórzy pałają do oponentów nienawiścią. A wszystko w imię Bożych Praw.

Niegdyś Szaweł z Tarsu pałał nienawiścią do chrześcijan, bo nie zachowywali Prawa. Uważał, że ich Przywódca zginął jak złoczyńca, słusznie ukarany przez Boga. Tak myślał do momentu, gdy spotkał Chrystusa. Zobaczył jasno, że wszystko to, co nie miało miłości, nie było od Boga, że pełnią Prawa jest Chrystus, tzn. darmowa i bezwarunkowa Miłość.

Prędzej, czy później będziesz mieć twoje osobiste spotkanie z Chrystusem. Wtedy zobaczysz wszystkie twoje kłótnie o prawdę, w których nie było Boga. To będzie trudny moment.

Pamiętaj wtedy, że za wszystkich umarł Chrystus. Abyś widząc prawdę o swojej złości „w imię Boga”, nie potępił się, ale byś pozwolił, Chrystusowi zrobić z tobą to, co z łotrem na krzyżu: „Dziś będziesz ze Mną w raju”.