Kard. Myrosław Iwan Lubacziwskij

Krótki biogram kard. Myrosława Lubacziwskiego, zmarłego 14.12.2000 we Lwowie

Kard. Myrosław Iwan Lubacziwski, arcybiskup większy Lwowa obrządku bizantyjskoukraińskiego, zmarł 14 grudnia 2000 r. we Lwowie. Urodzony 24 czerwca 1914 r. w Dołynie, na terenie ówczesnej diecezji stanisławowskiej, rozpoczął w 1933 r. studia kościelne we Lwowie, a następnie kontynuował je w Innsbrucku. 21 września 1938 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk metropolity Andreja Szeptyckiego. Po dalszych studiach w Innsbrucku, Sionie (Szwajcaria) i w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim oraz innych uczelniach, uzyskawszy doktorat z teologii i licencjat z nauk biblijnych, przeniósł się w 1947 r. do Stanów Zjednoczonych, gdzie przez wiele lat pracował jako duszpasterz w różnych parafiach obrządku ukraińskiego, uczył języków: ukraińskiego, niemieckiego i włoskiego, teologii i filozofii w licznych szkołach, był kierownikiem duchownym dwóch ukraińskich seminariów w Waszyngtonie i Stamford w stanie Connecticut. Napisał kilka książek o tematyce teologicznej, liturgicznej i biblijnej, przełożył też na język ukraiński wiele dzieł, m.in. Katechizm Soboru Trydenckiego.

Mianowany 13 września 1979 r. metropolitą Filadelfii obrządku bizantyjskoukraińskiego, przyjął święcenia biskupie z rąk Jana Pawła II w Kaplicy Sykstyńskiej 12 listopada tegoż roku. Jednym ze współkonsekrujących był kard. Josyf Slipyj — żyjący na wygnaniu arcybiskup większy Lwowa. Już 27 marca 1980 r. specjalny Synod wszystkich hierarchów ukraińskich, obradujący w Watykanie pod przewodnictwem Ojca Świętego, wybrał abpa Lubacziwskiego koadiutorem kard. Slipyja z prawem następstwa. Po śmierci tego ostatniego, która nastąpiła 7 września 1984 r., abp Lubacziwski objął rządy pasterskie w metropolii lwowskiej, ale z przyczyn politycznych rezydował w Rzymie. Mianowany przez Jana Pawła II kardynałem 25 maja 1985 r., otrzymał jako kościół tytularny cerkiew św. Zofii w Rzymie. Dopiero 30 marca 1991 r. mógł przenieść się do Lwowa i tam w dniach 16-31 maja 1992 r. przewodniczył obradom Synodu biskupów ukraińskich — pierwszego, jaki odbył się na Ukrainie od czasu delegalizacji Kościoła greckokatolickiego przez władze radzieckie w 1946 r. Kard. Lubacziwski kierował tym Kościołem przez lata dziewięćdziesiąte, a więc w pierwszym okresie jego odbudowy po półwieczu prześladowań. W 1995 r. przewodniczył obchodom 400-lecia Unii Brzeskiej.

W telegramie skierowanym po śmierci kard. Lubacziwskiego do administratora lwowskiej metropolii ukraińskiej bpa Lubomyra Husara Ojciec Święty dziękował Bogu za «dar tego ofiarnego pasterza, który swoim życiem i śmiercią przyniósł zaszczyt Kościołowi greckokatolickiemu». Pogrzeb kard. Lubacziwskiego odbył się 20 grudnia 2000 r. we Lwowie.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama