27
lipca
czwartek
XVI Tydzień zwykły
Rok liturgiczny: A/I
Pierwsze czytanie:
Wj 19, 1-2. 9-11. 16-20
Psalm responsoryjny:
Dn 3, 52. 53-54. 55-56
Werset przed Ewangelią:
Mt 11, 25
Ewangelia:
Mt 13, 10-17

Patroni:

  • św. Siedmiu śpiących z Efezu,
  • św. Pantaleon lub Pantalaimon,
  • św. Juliana i Semproniana,
  • św. Dezyderat,
  • św. Celestyn I,
  • św. Szymon (Symeon),
  • św. Ursus,
  • św. Eklezjusz,
  • św. Galactorius,
  • św. Anthusa,
  • św. Jerzy, Aureliusz i Sabigothon ,
  • św. Klemens, Gorazdus, Nahum, Sabas i Angelarius ,
  • bł. Bertold z Rachez,
  • bł. Rajmund Palmerio,
  • bł. Nevolonus,
  • bł. Łucja Bufalari,
  • bł. Robert Sutton,
  • bł. Wilhelm Davies,
  • bł. Maria Magdalena Martinengo,
  • bł. Joachim Vilanova Camallonga,
  • bł. Modest Vegas Vegas,
  • bł. Filip Hernández Martínez, Zachariasz Abadía Buesa i Jakub Ortiz Alzueta ,
  • bł. Maria Klementyna od Jezusa Ukrzyżowanego Staszewska,
  • bł. Maria od Męki Pańskiej (Tarallo)

Liturgia na dzień 2023-07-27:

Pierwsze czytanie

Wj 19, 1-2. 9-11. 16-20
Czytanie z Księgi Wyjścia

Było to w trzecim miesiącu od wyjścia Izraelitów z Egiptu; w tym dniu przybyli na pustynię Synaj. Wyruszyli z Refidim, a po przybyciu na pustynię Synaj rozbili obóz na pustyni. Izrael obozował tam naprzeciw góry.

Pan rzekł do Mojżesza: «Oto Ja przyjdę do ciebie w gęstym obłoku, aby lud słyszał, gdy będę rozmawiał z tobą, i uwierzył tobie na zawsze». A Mojżesz oznajmił Panu słowa ludu.

Pan powiedział do Mojżesza: «Idź do ludu i każ im się przygotować na święto dziś i jutro. Niechaj wypiorą swoje szaty i niech będą gotowi na trzeci dzień, bo dnia trzeciego zstąpi Pan na oczach całego ludu na górę Synaj».

Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu, i unosił się z niej dym jak z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród gromów.

Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry.

Psalm responsoryjny

Dn 3, 52. 53-54. 55-56
Dn 3, 52. 53-54. 55-56 (R.: por. 52b)

Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże

Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione jest imię Twoje †
pełne chwały i świętości, *
uwielbione i wywyższone na wieki.

Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże

Błogosławiony jesteś w przybytku Twojej świętej chwały, *
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś na tronie swojego królestwa, *
uwielbiony i przesławny na wieki.

Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże

Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie, †
który zasiadasz na Cherubach, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba, *
pełen chwały i wywyższony na wieki.

Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Mt 11, 25
Alleluja, alleluja, alleluja

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 13, 10-17
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: «Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?»

On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:

„Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”.

Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Bóg schodzi do naszego poziomu

ks. Przemysław Krakowczyk ks. Przemysław Krakowczyk

Bóg schodzi do naszego poziomu  

To chyba jeden z najbardziej tajemniczych i zagadkowych fragmentów Dobrej Nowiny. Dlaczego Jezus naucza w przypowieściach? Odpowiedź jest oczywista. Przypowieści są bardzo obrazowe, są jak ilustracje, które pozwalają lepiej zrozumieć przekazywaną prawdę. Przypowieść wyjaśnia tajemnicę królestwa Bożego.

Prawdy Boże są zakryte przed ludzkim rozumem, ponieważ przekraczają zdolności intelektualne najmądrzejszych ludzi świata. Jeśli Bóg chce nam ukazać jakąś prawdę, musi zejść do naszego poziomu, musi posługiwać się naszym językiem i przez analogię możemy zobaczyć i zrozumieć chociaż jakiś niewielki wycinek Bożego świata.

Jezus przyszedł na świat, aby objawić nam Dobrą Nowinę o królestwie Bożym. Posługuje się językiem przypowieści, aby poprzez analogię ułatwić nam zrozumienie prawd Bożych. Ale żeby je zrozumieć musi być jeszcze wola zrozumienia i otwartość ze strony słuchacza. Faryzeusze i uczeni w Piśmie nie zrozumieli tego, co mówił Jezus bo ich serca były zamknięte, nieczułe na Boży głos. Zechciejmy dziś otworzyć nasze umysły i serca na wołanie Boga, aby Jego zbawcza nauka przyniosła błogosławione owoce w naszym życiu.