Szkoła według „światopoglądu otwartego”, czyli szkoła wbrew dzieciom, wbrew rodzicom, wbrew wartościom
Prawo rodziców do wychowania dzieci zgodnie z wyznawanym światopoglądem i systemem wartości nie ma znaczenia, gdy władze oświatowe „wiedzą lepiej”. To, z czym mamy do czynienia w Polsce jest niestety częścią większego, światowego problemu. Oficjalne deklaracje mówiące o „dialogu” i „otwartości” nijak się mają do oświatowej praktyki, która wyklucza z tego dialogu wszystkich, którzy myślą inaczej niż minister.
Nie jesteśmy marionetkami. Mama bł. Carla Acutisa do młodych
Każda mijająca minuta, jak mawiał Carlo, to minuta mniej, którą mamy na uświęcenie się – mówi Antonia Acutis. Mama błogosławionego Carla Acutisa w rozmowie z National Catholic Register mówi o duchowym dziedzictwie swojego syna, który mimo młodego wieku stał się światłem dla rówieśników i prorokiem ery cyfrowej.
Rozpędzeni jak śnieżna kula. Podpisany przez pół miliona Polaków projekt startował od zera
Ja nie mam nic, ty nie masz nic, róbmy projekt – tak według Dariusza Kwietnia wyglądał początek prac nad projektem „Religia lub etyka w szkole”. Obywatelskim projektem ustawy zajmie się w piątek Sejm. Dlaczego warto zawalczyć o katechezę w publicznych szkołach? O tym mówiono podczas debaty Opoki i Katolickiej Agencji Informacyjnej.
„Ewangelia życia” – jak pomagać młodym w dojrzałym przeżywaniu seksualności?
Młodość to czas odkrywania własnej seksualności, przygotowania do dorosłego życia, uczenia się sztuki dokonywania właściwych wyborów. Aby pomóc młodym lepiej przeżyć ten czas, prowadząc ich do dojrzałości, WT UŚ i Wydział Duszpasterstwa Rodzin Kurii Metropolitalnej w Katowicach organizują sesję zatytułowaną „Ewangelia życia. Wiosna. O płci, miłości i życiu”.
Päivi Räsänen: mówmy dzieciom o Bogu, uczmy je prawdziwych wartości, poświęcajmy im czas
Współczesna kultura zachodnia zatruta jest przez fałszywy obraz wolności, który twierdzi, że wychowanie religijne jest niepotrzebne, bo dzieci same sobie wybiorą, w co będą chciały wierzyć. Fińska posłanka, Päivi Räsänen wskazuje, że jest dokładnie odwrotnie. Wolność w oderwaniu od głębszego sensu staje się karykaturą wolności, a wychowanie bez odniesienia do wartości – antywychowaniem.
Uczmy się mówić „przepraszam”. To chrześcijańskie lekarstwo na toksyczną iluzję perfekcjonizmu
Kultura perfekcjonizmu oparta jest na złudnym przekonaniu o własnej doskonałości. Tymczasem w świecie skażonym grzechem nic nie jest doskonałe, a chrześcijańskim lekarstwem na toksyczny perfekcjonizm jest uczenie się przepraszania i przebaczania. Powinniśmy też w tej kulturze wychowywać nasze dzieci, aby ochronić je przed toksycznym wpływem mediów społecznościowych.
Nowości w serwisie
- Co myślą Polacy o św. Janie Pawle II? Badacze z UKSW przeanalizowali miliony internetowych strony
- Zakaz reklamy alkoholu coraz bliżej. Sejm za wielką zmianą w polityce trzeźwości od dekad
- Rosja zaatakowała konwój ONZ z pomocą humanitarną na Ukrainie
- „Ojciec Pio mnie odwiedza”. Poruszające świadectwo dziecka z Liverpoolu
- Gaza w ruinie. Odbudowa może potrwać dziesięciolecia i pochłonąć 70 mld dolarów
- „Dilexi te” w praktyce. Papież Leon XIV niesie pomoc dzieciom w Strefie Gazy i na Ukrainie
- „Jakoś to dziwnie koreluje”. Prof. Andrzej Nowak o odznaczeniu niemieckiego historyka przez Polskę
- Szokująca reakcja Niemców na „twardy dyskurs” polskiego historyka w Bundestagu
- „Wielkie Ostrzeżenie”. Film, który porusza sumienia i wzywa do nawrócenia
- Śmierć pomimo zawieszenia broni. Pięciu Palestyńczyków zabitych
