Życie duchowe rozpoczyna się od wewnętrznego nawrócenia

Fragmenty rozważań p.t. "Adamie, gdzie jesteś?"

Życie duchowe rozpoczyna się od wewnętrznego nawrócenia

Józef Augustyn SJ

ADAMIE,
GDZIE JESTEŚ?
Rozważania rekolekcyjne oparte
na Ćwiczeniach duchownych
św. Ignacego Loyoli.
Tydzień pierwszy

ISBN: 978-83-7505-920-5
wyd.: Wydawnictwo WAM 2012

Spis wybranych fragmentów
Walka Jakuba z Aniołem
Został sam jeden
Każdy z nas cierpi
Puść mnie, bo już wschodzi zorza!
Wierność kobiety kananejskiej
Jakie jest twoje imię?
Życie duchowe rozpoczyna się od wewnętrznego nawrócenia

6. ŻYCIE DUCHOWE ROZPOCZYNA SIĘ OD WEWNĘTRZNEGO NAWRÓCENIA

Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś. Nie będziesz kłamcą, ale będziesz Izraelem, będziesz moim dzieckiem, będziesz moim synem. Dlaczego nie będziesz kłamcą? Bo kłamstwa nie dają ci życia, w kłamstwie nie ma szczęścia. Kłamstwo wypływa z lęku o siebie i jest źródłem nienawiści. To właśnie kłamstwa Jakuba były źródłem wzajemnych nieporozumień między nim a jego bratem Ezawem. To kłamstwa były przyczyną konfliktu z Bogiem i z sobą samym. Życie duchowe zaczyna się od przyznania się do kłamstwa, słabości, grzechu, po to by przyjąć imię nadane nam przez Boga. Życie duchowe rozpoczyna się od nawrócenia.

W zakończeniu tej medytacji rozmawiajmy najpierw z Matką Najświętszą jako Mistrzynią medytacji słowa Bożego. Prośmy Ją, aby prowadziła nas w tych rekolekcjach.

Rozmawiajmy także z Jezusem, który wobec swojego Ojca był tylko Synem. Prośmy o wewnętrzne poznanie, co dla nas znaczy być dzieckiem — synem Ojca w niebie.

Rozmawiajmy z Bogiem Ojcem, prosząc Go, byśmy odkryli Jego Boską miłość. Ojcostwo jest rodzeniem, dawaniem życia z miłości. Prośmy, byśmy w tych rekolekcjach zdemaskowali każdą formę zalęknienia przed Bogiem, które wypływa z naszego poczucia zagrożenia, z licznych ludzkich zranień, z chorego poczucia winy, z obawy przed śmiercią. Ponieważ czujemy się niekochani, odbieramy Boga jako zagrożenie. Zamykamy się na Niego, gdyż obawiamy się, że On może nas zranić tak, jak ranili nas bliźni. Prośmy, abyśmy umieli odczuć bezsens naszego bronienia się przed Bogiem, naszego uciekania przed Nim.

opr. ab/ab



« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama