26
maja
czwartek
Wspomnienie św. Filipa Nereusza
Rok liturgiczny: C/II
Pierwsze czytanie:
Dz 18, 1-8
Psalm responsoryjny:
Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a)
Werset przed Ewangelią:
J 14, 18
Ewangelia:
J 16, 16-20

Patroni:

  • św. Filip Neri,
  • św. Eleuteriusz Pp,
  • św. Symetriusz,
  • św. Felicissima,
  • św. Pryskus,
  • św. Dezyderiusz,
  • św. Berengariusz,
  • św. Lambert,
  • bł. Franciszek Patrizi,
  • św. Andrzej Franchi,
  • św. Maria Anna od Jezusa de Paredes,
  • św. Andrzej Kaggwa,
  • św. Poncjan Ngondwe

Liturgia na dzień 2022-05-26:

Pierwsze czytanie

Dz 18, 1-8
Czytanie z Dziejów Apostolskich

Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.

Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na wasze głowy, ja nie jestem winien. Od tej chwili pójdę do pogan».

Odszedł stamtąd i poszedł do domu „czciciela Boga”, niejakiego Tycjusza Justusa. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.

Psalm responsoryjny

Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a)
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

J 14, 18
Alleluja, alleluja, alleluja

Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

J 16, 16-20
Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».

Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».

Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Życie to chwila

ks. Tomasz Jaklewicz ks. Tomasz Jaklewicz

1. „Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”. Te słowa można by odnieść do śmierci Jezusa i do Jego zmartwychwstania na trzeci dzień. Cały kontekst mowy pożegnalnej Jezusa wskazuje jednak, że chodzi o paruzję, czyli o powtórne przyjcie Chrystusa na końcu czasów. Jezus wraca do Ojca, ale powróci raz jeszcze na ziemię. Ten czas, gdy nie będziemy Go oglądać, czyli od wniebowstąpienia do paruzji, Jezus nazywa „chwilą” (gr. mikron). Na drzwiach sklepów lub w okienku kiosków można czasem zobaczyć napis „Zaraz wracam”. Coś takiego mówi nam właśnie Pan na pociechę. Chwila rozłąki i próby mija szybko, jeśli kochamy, tęsknimy, ufamy, trwamy w nadziei. Kiedy spada na nas trudny czas zwątpienia, a zwłaszcza samotności, wtedy trzeba sobie powtarzać: „to tylko chwila”.

2. „Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił”. Na naszych oczach spełniają się słowa Jezusa. Świat zachodni chce się przede wszystkim bawić i nieźle się bawi. Wojna na Ukrainie nieco przeszkadza. Dlatego nie ważne, kto wygra, byle nastał pokój i wszystko było jak dawniej. Najważniejsze przykazanie współczesności brzmi: „have fun” (miej dobrą zabawę). Na chrześcijan patrzy się często jak na tych, którzy psują ludziom dobre samopoczucie opowiadając o grzechu i odpowiedzialności za życie. Liberalne media z dużą satysfakcją odnotowują odejścia z Kościoła, pustoszejące seminaria, bezradność biskupów. Trudno nie popadać w smutek i trudno nie zawodzić widząc upadek rodziny, zagubienie młodego pokolenia, łatwość z jaką medialne koncerny przejmują rząd dusz. Skąd czerpać nadzieję i siłę do trwania w wierności Jezusowi? To pytanie staje się dla wielu katolików nad Wisłą coraz bardziej dramatyczne.

3. „Smutek wasz przemieni się w radość” – mówi Pan. Nadzieja jest w Nim. Nie oznacza to oczywiście rezygnacji z codziennej walki. Nie jest to też tylko obietnica dotycząca wieczności. Każda próba to tylko „chwila”, którą trzeba przetrwać trzymając się kotwicy nadziei. Już tutaj na ziemi pośród utrapień są przecież chwile autentycznej radości. Każdy wschód słońca jest zapowiedzią nadejścia Pana. Każde dobro, które trwa pokornie, jakby na przekór sił ciemności, jest promykiem nadziei. To tylko chwila – mówi Jezus. Wytrzymaj, zrób, co możesz. Resztę zostaw Mnie.

reklama