Znaleziono 2992 wyników
Wszedłem do kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa jako ateista, wyszedłem jako chrześcijanin
„Nastąpiło we mnie jakieś pęknięcie, głębokie i nieoczekiwane” – pisze o swojej drodze do Kościoła katolickiego Michał Gołębiowski, redaktor „Christianitas”. Następnego dnia kupił Pismo Święte. Protestanckie sposoby wyjaśnienia, że chleb i wino to tylko symbole – nie dawały mu spokoju. Myślami uciekał do złotej monstrancji...
Św. Bonifacy – „Apostoł Niemiec”. Jan Paweł II przedstawia go jako wzór dla ewangelizatorów Europy
„Porzucił on spokojne życie w ojczyźnie, aby jako cudzoziemiec ze względu na Chrystusa głosić Ewangelię wśród ludów germańskich i Franków. Nieustraszenie i odważnie zwalczał wiarę w pogańskie bożki, nie lękał się również wrogów autentycznej reformy istniejącego już życia chrześcijańskiego” – napisał z okazji 1250. rocznicy męczennika Ojciec Święty. Jego wspomnienie przypada 5 czerwca.
Nowożytna sekularyzacja redefiniuje chrześcijańskie pojęcia: małżeństwo, godność, rodzina
„Ewoluującym słowem jest także sumienie. Kiedyś było miejscem w człowieku, gdzie – mimo nacisku aktualnych mód kulturowych czy terroru państwa – mógł rozpoznać boskie prawdy i zadeklarować, że pozostanie im wierny. W relatywistycznej kulturze, sumienie staje się sposobem dyspensowania się jednostki od wiecznych prawd, życia po swojemu” – zwraca uwagę felietonista Opoki, o. Jarosław Kupczak OP.
Hodowla potworów, czyli jeszcze o Eurowizji
Oglądane przedstawienie nie jest Europą, ale reprezentuje to, czym powoli się stajemy: paradą seksualnej odmienności, wybiegiem dla dziwaków, hymnem na cześć pobłądzenia i perwersji, w wielu przypadkach także zaprzeczeniem muzycznego i wizualnego gustu – pisze felietonista Opoki ks. Robert Skrzypczak.
George Weigel: nie oglądajmy się wstecz na Jana Pawła II, zacznijmy patrzeć jego oczyma w przyszłość
Polscy katolicy muszą przestać wciąż oglądać się na Jana Pawła II, a zacząć patrzeć jego oczyma w przyszłość – radzi George Weigel. Zdaniem amerykańskiego intelektualisty od dwustu lat kruszą się fundamenty cywilizacji Zachodu, zaś prawdziwym problemem USA jest brak poważnego przywództwa politycznego.
