Znaleziono 10000 wyników
O. Pasolini: mądry dystans do samego siebie i innych to wyraz dojrzałości serca
Dziś rano w Auli Pawła VI kaznodzieja Domu Papieskiego wygłosił drugą z czterech medytacji wielkopostnych. Centralnym tematem była „wolność w Duchu”. Przed rozpoczęciem rozważania wyraził radość z powrotu Papieża Franciszka ze szpitala: „Jest tutaj, blisko nas, chociaż nie może być z nami fizycznie. Ale wszyscy jesteśmy bardzo szczęśliwi z powodu jego powrotu do domu”.
Chcesz zachować Boże prawo? Słuchaj Jezusa i ucz się kochać bliźnich tak, jak On
Nikt z nas nie jest doskonały. Dlatego chodzimy do spowiedzi, dlatego robimy rachunek sumienia. Czasem możemy mieć wrażenie, że nie damy rady zachować Bożego prawa. I wtedy na naszej drodze staje Chrystus, mówiąc: popatrz na Mnie, to ja jestem kresem Prawa, we mnie jest przebaczenie i odnowa – wskazuje ks. Nikos Skuras w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
Za obronę nienarodzonych odsiedział wyrok. Wspomnienie o paulinie o. Krzysztofie Kotnisie
Za głoszenie, że każde dziecko poczęte pod sercem matki ma prawo do życia, a aborcja jest zabójstwem, z ambony trafił do więzienia. Dla paulina o. Krzysztofa Kotnisa przestrzenią krzewienia prawdy o ludzkiej godności i nawoływaniem do ochrony życia poczętego była nie tylko kościelna ambona, ale i Warszawska Pielgrzymka Piesza. Dziś w Dzień Świętości Życia uwrażliwiają, że adopcja to także dzieło nadziei – „na to, że każde ludzkie życie, choćby najsłabsze, znajdzie miejsce w sercach swoich rodziców i całej społeczności”.
„Maryja była pewna, że dla Boga nie ma nic niemożliwego”. Obchodzimy uroczystość Zwiastowania
Wiara Maryi nie ograniczała się wyłącznie do wewnętrznej, duchowej decyzji. Ona wyrażała się w konkretnej, życiowej postawie, będącej konsekwencją przyjęcia słowa Bożego. Kiedy na zapowiedź, że porodzi Syna, nie znając męża, Maryja – w mocy Ducha Świętego – odpowiedziała posłuszeństwem wiary, była pewna, że dla Boga nie ma nic niemożliwego – przypomina ks. Marian Kowalczyk SAC.
Nieoczekiwana potęga pieśni religijnej
Pamiętam z dzieciństwa, że w czasach Bieruta, ale także później, tydzień w tydzień na koniec niedzielnej mszy świętej lud Boży śpiewał „My chcemy Boga”… Dzisiaj, kiedy to sobie przypominam, wydaje mi się, śpiew ten nawet dla cielesnych uszu brzmiał tak potężnie, że istotnie przyczyniał się do tego, że poczuliśmy się narodem naprawdę katolickim – pisze o. Jacek Salij OP.
