Wyszukano wyników: 115
Wszedłem do kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa jako ateista, wyszedłem jako chrześcijanin
„Nastąpiło we mnie jakieś pęknięcie, głębokie i nieoczekiwane” – pisze o swojej drodze do Kościoła katolickiego Michał Gołębiowski, redaktor „Christianitas”. Następnego dnia kupił Pismo Święte. Protestanckie sposoby wyjaśnienia, że chleb i wino to tylko symbole – nie dawały mu spokoju. Myślami uciekał do złotej monstrancji...
Odważny w epoce lęku, wołał o pokój, mając doświadczenie wojny. 10 lat temu Jan Paweł II został ogłoszony świętym
Odważny w epoce lęku, wołał o pokój, mając doświadczenie wojny, wspierał rodziny jako najcenniejszy skarb ludzkości, bronił godności życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci, przyjaciel młodzieży i człowiek głęboko maryjny – to cechy św. Jana Pawła II, na które zwrócił uwagę kard. Angelo Comastri podczas Mszy św. z okazji 10-lecia kanonizacji papieża Polaka, którą celebrował w Bazylice Św. Piotra kard. Giovanni Battista Re, dziekan Kolegium Kardynalskiego.
Co czynić należy? Odpowiedź Ratzingera. Nie ma ważniejszej misji niż głoszenie
„Potrzebujemy czegoś w rodzaju wysp, gdzie żyje wiara w Boga, trwa wewnętrzna prostota chrześcijaństwa i stąd może ono promieniować w świat” – mówił przed laty kard. Ratzinger. To wskazanie jest coraz bardziej aktualne. Tworzenie wysp nie oznacza ucieczki za świata, budowania oblężonych twierdz; chodzi o mądrą troskę o własną tożsamość – zwraca uwagę o. Dariusz Kowalczyk SJ.
Czy to nie przesada chrzest Mieszka I nazywać chrztem Polski?
Mieszko był pierwszym władcą naszego kraju, który został chrześcijaninem. I wolno się domyślać, że razem z nim przyjęło chrzest szereg ważnych wtedy dla naszego kraju osobistości. Owszem, tamto wydarzenie z 14 kwietnia 966 roku zapoczątkowało stopniową chrystianizację kraju. Ale przecież – ja tego nie twierdzę, ja tylko stawiam problem – nie Polska została wtedy ochrzczona, tylko jej władca – pisze o. Jacek Salij OP.
„Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca” (Rz 6, 4), czyli teocentryzm zmartwychwstania
Bóg kocha człowieka i realizuje jego zbawienie. Lecz nie może się ono spełnić, dopóki człowiek nie zapomni o sobie i nie odda się Bogu w czystym akcie adoracji Jego chwały. Albo dzięki Chrystusowi i Ewangelii wyrwiemy się z uścisku egocentryzmu i grzechu i oddamy się Bogu, albo też egocentryzm przypudrujemy pozorami chrześcijaństwa i dalej będziemy uwielbiać siebie – pisze felietonista Opoki ks. prof. Jan Strumiłowski OCist.
Nowości w serwisie
- Lenzi Sheible: od aborcjonistki do proliferki
- Polskie prawo zabrania, rzecznik TSUE naciska. Czy dwaj geje będą uznani za małżeństwo?
- W Watykanie modlili się na placu św. Piotra, w Krakowie przychodzili tutaj. Jak wyglądała ul. Franciszkańska 20 lat temu?
- Polityka prorodzinna w wydaniu węgierskim: dożywotnie zwolnienie z podatku dla matek
- Zdyskwalifikowana za odmowę walki z mężczyzną. Szermiercza federacja wspiera postulaty LGBT
- Uleczony rdzeń kręgowy. Papież uznał cud „bohatera konfesjonału”
- „Dorastaj z uśmiechem” – nowa seria biblijnych animacji dla dzieci
- W Polsce żyje ok. 45 tysięcy par bocianów. To ok. jednej szóstej światowej populacji
- „Nie dał się złamać. Był ze swoimi do końca”. Zakończył się diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego ks. Kurzei
- W piątek o godz. 16 mija czas na zgłoszenie do PKW kandydatów na prezydenta
