Znaleziono 5926 wyników
Dobroczynność – życiowa pasja nie tylko z okazji Dnia Dobra
Kiedy w latach 90. „wolontariusze wystawiali kosz, to ludzie pytali: czy można z tego kosza coś sobie zabrać, rzadko kiedy pytali, co można do niego włożyć. (...) Dzisiaj mamy już sytuację zupełnie inną, bo te zespoły wolontariuszy w pojedynczych sklepach zbierają kilkadziesiąt lub kilkaset kilogramów” – powiedział portalowi Polskifr.fr dyrektor Caritas Diecezji Kieleckiej ks. prałat dr Stanisław Słowik. 22 kwietnia przypada ustanowiony przez Caritas Dzień Dobra.
Czy wolno mi starać się o dziecko?
Taka właśnie jest uroda naszych życiowych decyzji – że nie mając pewności, musimy zawierzyć naszej moralnej intuicji, a potem nieustannie pilnować tego, żeby w żadnym momencie – niezależnie od tego, co by się w związku z tą podjętą przez nas decyzją nie zdarzyło – nie sprzeniewierzyć się woli Bożej.
„Czuła się wyróżniona i umiłowana przez Boga!” Dziś 30. rocznica beatyfikacji s. Faustyny
Dziś przypada 30. rocznica beatyfikacji s. Faustyny Kowalskiej. „Czuła się wyróżniona i umiłowana przez Boga, a przede wszystkim bardzo odpowiedzialna za ludzi, którzy jeśli nie poznają orędzia o Bożym miłosierdziu, mogą nie dostąpić zbawienia” – mówi o mistyczce dr Ewa K. Czaczkowska. Biografka Świętej w rozmowie z KAI opowiedziała z jakimi problemami mierzyła się s. Faustyna, a także o realizacji zadania jakie dostała od Jezusa, którym było przekazanie Kościołowi i światu orędzia Bożego Miłosierdzia.
„Dziennik Maryli. Życie i śmierć w getcie warszawskim” – przejmujące świadectwo egzystencji w getcie
Niesamowite świadectwo, trudne do zapomnienia, „głos z jakiejś otchłani”, co stanowi o jego wartości i sile. Zapis myśli, refleksji i przeżyć Żydówki „skazanej na śmierć za życia” – mówi PAP o książce „Dziennik Maryli. Życie i śmierć w getcie warszawskim” kierowniczka Archiwum Państwowego Muzeum na Majdanku Anna Wójcik. Tytuł ukazuje się we wtorek.
„Mama mnie kocha, ale nie może się mną zajmować” Noworodek Eneasz przypomniał o trudnej sytuacji wielu kobiet
„Cześć, nazywam się Eneasz. Urodziłem się w szpitalu, ponieważ moja mama chciała mieć pewność, że wszystko jest dobrze i być razem ze mną jak najdłużej. Mama mnie kocha, ale nie może się mną zajmować” – taki list umieszczono przy noworodku znalezionym w Niedzielę Zmartwychwstania w mediolańskiej „kołysce życia”. Sprawa wywołała dyskusję we Włoszech na temat wsparcia dla kobiet w ciąży pozostających w trudnej sytuacji.
