Znaleziono 1014 wyników
Podwójne świętowanie 2 lutego. Matki Boskiej Gromnicznej i Dzień Życia Konsekrowanego
Święto Ofiarowania Pana Jezusa należy do najdawniejszych, gdyż było obchodzone w Jerozolimie już w IV w., a więc zaraz po ustaniu prześladowań. Dzień Życia Konsekrowanego może celebrować w Polsce 30 tys. osób – księży, zakonnic, dziewic konsekrowanych i wdów oraz pustelników, których mamy w Polsce dwudziestu.
Dlaczego szatan wciąż taki groźny, skoro Chrystus zwyciężył go ostatecznie?
Otóż warto zauważyć, że Chrystus Pan nigdy z szatanem się nie zmagał i w żaden sposób z nim nie walczył. Owszem, zanim rozpoczął głoszenie Ewangelii, kusiciela do siebie dopuścił, ale – jak dobrze pamiętamy – szatan nic w Nim dla siebie nie znalazł, walki żadnej nie było i ten wróg naszego zbawienia musiał od Niego odstąpić. My jesteśmy grzeszni, dlatego z nami jest inaczej – pisze o. Jacek Salij OP.
Kim jest chory? Dla świata to problem, który trzeba usunąć. Dla Chrystusa: umiłowana córka, umiłowany syn
Dwie książki, dwie perspektywy. Wydana właśnie „Inwazja uzdrawiaczy ciał” to znakomita prezentacja tego, jak świat postrzega chorego: jako coś zbędnego, ewentualnie „sprawę do załatwienia”. Lektura tej cynicznej publikacji może doprowadzić do załamania. Na szczęście jest i druga książka, pisana z perspektywy kapelana szpitalnego. Ta podnosi na duchu i samych chorych, i tych, którzy doświadczają choroby swoich bliskich.
Chrześcijaństwo nie jest samotną wędrówką
Scena wysłania przez Chrystusa Dwunastu, aby głosili Dobrą Nowinę pokazuje nam kilka ważnych prawd. Jedną z nich jest zaufanie do Boga zamiast zabezpieczania się samemu, na własną rękę. Drugą – wspólnotowy charakter ich misji. Ewangelizacja nie jest indywidualnym dziełem – przypomina ks. Przemysław Krakowczyk w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.
Mogła zniszczyć męża-ateistę... „Miłość Elżbiety i Feliksa Leseur niejednej kobiecie nie mieści się w głowie”
„Wspominamy kobietę, która ze swojego powołania w małżeństwie zrobiła cudo. Zrobiła coś, co niejednej kobiecie nie mieści się w głowie. Elżbieta mogła zniszczyć małżeństwo z ateistą swoim niezadowoleniem. Gdyby nie jej miłość, którą podkreślmy – czerpała z Boga, tej historii by nie było” – mówiła podczas spotkania wokół biografii francuskich małżonków Anna Las-Opolska, psycholog.
