Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem skłania do refleksji

Walka z ubóstwem należy do największych wyzwań współczesnego świata. Prawie połowa mieszkańców globu każdego dnia musi walczyć o przeżycie. „Choć rozwój gospodarczy, czy dobroczynność są postrzegane jako remedium na przezwyciężenie problemu biedy, trzeba przede wszystkim pamiętać, że człowiek ubogi ma swoją godność” – mówi ks. Marcin Iżycki, dyrektor Caritas Polska.

Co znaczy być blisko ubogich?

Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem skłania do refleksji i poszukiwania odpowiedzi na pytanie: Jak skutecznie walczyć z biedą i wykluczeniem społecznym?

„Nie jesteśmy w stanie całkowicie wyeliminować biedy, to zależy od wielu czynników, ale możemy ją zmniejszyć poprzez solidarność społeczną, bliskość z ubogimi, rozumianą jako spotkanie człowieka z drugim człowiekiem” – dodaje dyrektor Caritas Polska.

„W każdym człowieku ubogim trzeba dostrzec taką, jak my istotę ludzką, która pragnie być zauważona i uszanowana, która chciałaby móc jakoś decydować o swoim losie. Osobę, która ma zawsze jakąś historię, ma rodziców, przodków, dzieci, ma jakieś marzenia, tęsknoty, pomysły, ma nam od siebie także coś do dania” – to słowa ojca Józefa Wrzesińskiego, francuskiego księdza, założyciela ruchu ATD Czwarty Świat, sprzeciwiającego się nędzy i wykluczeniu społecznemu.

Bezdomni – dramat na ulicy

„Pozwólcie mi tu umrzeć, czemu się tak upieracie?”. To słowa jednego z bezdomnych, którego ratownicy Ulicznego Patrolu Medycznego znaleźli z ciężkimi odmrożeniami w jakimś pustostanie. Udało się go w końcu przewieźć do szpitala. „Ta robota ma sens” – mówi ratownik z warszawskiej Straży Miejskiej młodszy inspektor Ireneusz Krawczyk. „Nagrodą dla nas był uśmiech tego człowieka” – dodaje. W zespole UPM są nie tylko funkcjonariusze straży miejskiej, ale także ratownicy medyczni z Przychodni Lekarze Nadziei. Opatrują drobne rany, odmrożenia, ale często po prostu ratują życie.

Oprócz pomocy medycznej Caritas angażuje się także w pomoc materialną. Każdego roku, w ramach akcji „Trochę ciepła dla bezdomnego”, patrole warszawskiej Straży Miejskiej dostarczają bezdomnym ok. 2500 l gorącej, pożywnej zupy z pieczywem, przygotowanej przez kuchnię fundacji Pro Caritate przy Caritas Polska, a także koce, skarpety i czapki.

Bezdomność jest nieszczęściem i dramatem, który dotyka ludzi z różnych kategorii społecznych, wiekowych czy zawodowych, z przyczyn zawinionych lub niezawinionych. Na terenach odwiedzanych przez patrole nie było przypadku śmierci bezdomnego z wychłodzenia w zimie, a objazdowa pomoc medyczna cieszy się wśród nich coraz większym zaufaniem.

Ubóstwo osób starszych

Pani Aniela ma 90 lat. Jej mąż zmarł kilka lat temu. Zostawił wiele pięknych wspomnień, nieduży dom wybudowany przez swojego dziadka i niewielką rentę rodzinną, która dziś nie przekracza 1100 zł. Pani Aniela mieszka w domu z córką, która od urodzenia jest niepełnosprawna. Córka nie może chodzić, nie może stać, może jeździć na wózku inwalidzkim. Obie są schorowane. Nie mają sił ani środków, by zadbać o dom. Pani Aniela modli się, by Pan Bóg zesłał jakieś pieniądze. Pomoc pojawiła się w postaci „Karty na codzienne zakupy – programu realizowanego przez Caritas i sieć sklepów Biedronka. Dzięki otrzymanemu wsparciu, może zrobić zakupy w pobliskiej Biedronce za 150 zł miesięcznie. Może nawet pozwolić sobie na produkty, na które wcześniej nie było jej stać, a zaoszczędzone pieniądze przeznaczyć na opał lub leki. Sposób, w jaki karta działa, sprawia, że nie czuje się uboga czy gorsza.

Caritas i Biedronka skutecznie prowadzą wspólne działania na rzecz seniorów w Polsce. W ciągu dwóch lat pomogliśmy i pomagamy ponad 10 000 osób zmieniając ich codzienność.

Najmłodsi, czyli pomoc na starcie

„Nazywam się Antek. Mam 9 lat. Mam młodszego brata Frania, który ma 6 lat i choruje na autyzm. Często z rodzicami zawozimy go na rehabilitację. Od września 2018 roku korzystam z pomocy w ramach programu „Skrzydła”. Za pieniądze z programu rodzice kupowali różne rzeczy potrzebne do szkoły: plecak, piórnik, bloki, kredki, długopisy, zeszyty. Odzież potrzebną do szkoły. Nie musieliśmy wydawać na przybory szkolne i mundurek (znowu urosłem!), więc rodzicom zostały pieniądze, żeby zapłacić panu nauczycielowi, który przychodził do domu uczyć mnie angielskiego”.

Caritas nie zapomina o najmłodszych z ubogich rodzin, dla których prowadzi szereg programów pomocowych. Jest to wsparcie materialne, które nie tylko niweluje brak środków na zakup pomocy szkolnych i odzieży, ale przede wszystkim przekłada się na lepsze funkcjonowanie dziecka szkole oraz przeciwdziała wykluczeniu z grupy rówieśniczej.

Ofiarodawcami są zarówno firmy, jak i osoby, które co miesiąc dzielą się swoimi pieniędzmi z dziećmi – przestraszonymi, często odrzuconymi przez grupę rówieśniczą, których rodziców nie stać na zakup przyborów szkolnych, ubrań, na wzięcie udziału w wycieczce szkolnej czy na korepetycje.

Inną formą pomocy dzieciom z ubogich rodzin jest dofinansowanie wyjazdów na kolonie i obozy letnie. Fundusze na ten cel pochodzą z akcji „Wigilijne dzieło pomocy dzieciom”, w ramach której dystrybuowane są w parafiach w całej Polsce Świece Caritas. Wyjazdy wakacyjne organizowane są każdego roku przez Caritas diecezjalne, które docierają do dzieci z najuboższych rodzin.

Wspomóż „Wigilijne dzieło pomocy dzieciom”
Wyślij SMS o treści WIGILIA pod nr 72052 (2,46 zł z VAT)

Pomoc bez granic

Działalność Caritas najczęściej kojarzona jest z pomocą ubogim i bezdomnym w kraju, jednak trzeba pamiętać, że miłosierdzie nie ma granic, dlatego Caritas dociera także do wielu krajów na świecie dotkniętych klęską humanitarną. Jednym z największych dzieł pomocowych Caritas Polska na świecie jest trwający od 2016 roku program „Rodzina Rodzinie” skierowana do mieszkańców Aleppo w pogrążonej w chaosie wojennym Syrii. Caritas dociera także do wielu państw afrykańskich, gdzie brakuje wody, żywności i opieki medycznej. W ostatnim czasie konieczne było także zaangażowanie w maleńkim Dżibuti, do którego trafiły tysiące osób uciekających przed wojną i głodem z Jemenu.

Dziś największym wyzwaniem dla Caritas jest pomoc dla Wenezueli, która mierzy się z największym kryzysem w swojej historii. Ponad 90% społeczeństwa żyje poniżej progu ubóstwa, a dla wielu jedynym ratunkiem jest emigracja do sąsiednich krajów, do Kolumbii, Peru i Ekwadoru. Już ponad 4 000 000 osób opuściło swoją ojczyznę, co stanowi ponad 15% populacji. Ich sytuacja za granicą jest również ciężka, niewielu znajduje pracę, przez co są zdani na pomoc ludzi dobrej woli.

Połowa Wenezuelczyków nie jest w stanie zaspokoić swoich podstawowych potrzeb żywieniowych, a ponad 90 % rodzin nie jest w stanie w ramach swoich domowych budżetów zakupić żywności. Jest to sytuacja, która dotyka już nie tylko najuboższych, ale również klasę średnią. Cierpią oni, ponieważ cały czas spada produkcja rolna w kraju. Przyczyną tego stanu rzeczy jest ograniczenie dostępu do paliwa, choć Wenezuela ma ogromne zasoby ropy. Dysponuje jednak przestarzałym systemem rafinerii. Do tego trzeba dodać złe zarządzanie rafineriami i korupcję władz. To wszystko sprawia, że ropę trzeba transportować do Stanów Zjednoczonych, gdzie jest przetwarzana na paliwo, które trafia z powrotem do Wenezueli, ale w wyższej, nieosiągalnej dla wielu ludzi i firm cenie. Ma to przełożenie na złą kondycję całej gospodarki i na zubożenie społeczeństwa. Według Agencji ONZ ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) brak bezpieczeństwa żywnościowego w Wenezueli jest porównywalny z sytuacją krajów ogarniętych wojną – Jemenem i Sudanem Południowym. Przeciętny Wenezuelczyk stracił średnio 11 kilogramów wagi na przełomie ostatnich lat.

Caritas Polska działa na miejscu jako jedyna tak znacząca polska organizacja humanitarna. Dzięki współpracy z misjonarzami z zakonu pallotynów przekazuje żywność, która trafia do setek rodzin. Akcja „Garek wspólnotowy” tylko w jednej miejscowości – Guarenas – zapewnia posiłek dla 500 osób. W miejscowości Upata szczególną troską obejmuje się dzieci, a w Caracas wielu chorych otrzymuje lekarstwa przeciw grypie, nadciśnieniu i cukrzycy oraz antybiotyki. Pomoc trafia również do barrios, dzielnic biedy, które muszą funkcjonować bez wsparcia rządowego. Potrzeby są ogromne, dlatego tak ważne jest wsparcie polskich rodzin, które w przeszłości okazywały już solidarność z głodującą Wenezuelą. 

Możesz wspomóc głodującą Wenezuelę
SMS pod numer 72052 o treści WENEZUELA (koszt 2,46 zł z VAT)
Przekaż darowiznę na konto Bank Millenium S.A. 77 1160 2202 0000 0000 3436 4384 lub Alior Bank 70 1020 1013 0000 0102 0002 6526

Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem został ustanowiony w 1993 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ i jest obchodzony co roku 17 października. Stanowi on okazję do zwrócenia uwagi na potrzebę wyeliminowania ubóstwa i wykluczenia społecznego.

źródło: Centrum Medialne Caritas Polska