Podstawowym błędem, na którym opiera się przyjęcie przesłanki eugenicznej, jest twierdzenie, że życie ludzkie dotknięte cierpieniem lub ograniczeniami ma mniejszą wartość niż życie osoby zdrowej. Odpowiedzią na cierpienie i słabość powinna być troska i miłość, a nie zabijanie.
W czwartek, 22 października, Trybunał Konstytucyjny zajmie się wnioskiem o stwierdzenie, czy przesłanka eugeniczna do aborcji jest zgodna z konstytucją.
W czasie wzmożonej dyskusji społecznej na ten temat Centrum Życia i Rodziny udostępniło publikację „W obronie życia. Kompendium niezbędnej wiedzy”. Wśród wielu poruszanych tam zagadnień jest też kwestia aborcji eugenicznej.
Jak zaznaczono, podstawowym błędem, na którym opiera się przyjęcie przesłanki eugenicznej, jest twierdzenie, że „życie ludzkie dotknięte cierpieniem lub ograniczeniami ma mniejszą wartość niż życie osoby zdrowej”. Odpowiedzią na cierpienie i słabość powinna być troska i miłość, a nie zabijanie.
Co ważne, zgoda na aborcję eugeniczną to początek dalszej relatywizacji wartości życia ludzkiego. Brak wrażliwości na cierpienie najsłabszych, czyli chorych dzieci, pociągnie za sobą znieczulenie na cierpienie innych osób, a w kolejnym kroku ich eliminację.
„Logiczną konsekwencją postulatu aborcji eugenicznej jest legalizacja odbierania życia osobom, które doznały trwałych uszkodzeń ciała w wyniku nieszczęśliwego wypadku, zapadły na nieuleczalną chorobę lub są w podeszłym wieku”.
Aborcja eugeniczna to dyskryminacja dziecka z niepełnosprawnością, co zostało stwierdzone prawnie. Komitet ds. Osób Niepełnosprawnych ONZ orzekł, że jest ona sprzeczna z Konwencją o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzoną w Nowym Jorku 13 grudnia 2006 r.
„Przepisy, które wprost dopuszczają aborcję na podstawie upośledzenia, naruszają Konwencję o prawach osób niepełnosprawnych (art. 4, 5, 8). Często nie można określić, czy upośledzenie jest ciężkie. Doświadczenie pokazuje, że oceny odnośnie upośledzenia często są mylne. Nawet jeśli nie są mylne, takie oceny utrwalają stereotyp, że niepełnosprawność wyklucza dobre życie” – stwierdził Komitet ds. Praw Osób Niepełnosprawnych przy ONZ.
Polska Karta Praw Osób Niepełnosprawnych podaje: „Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uznaje, że osoby niepełnosprawne (…) mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia oraz nie mogą podlegać dyskryminacji”.
Nienarodzone chore dzieci są jednak zabijane i pozbawiane podstawowych praw. 96 proc. aborcji w Polsce odbywa się po stwierdzeniu u dziecka możliwości ciężkiej choroby lub niepełnosprawności. Z tego 21-25 proc. aborcji dokonywanych jest na dzieciach z zespołem Downa.
Uznanie przesłanki eugenicznej za niezgodn z konstytucją pozwoli ocalić życie ponad 1000 dzieci rocznie.
Źródło: „W obronie życia. Kompendium niezbędnej wiedzy”, Centrum Życia i Rodziny. Publikacja jest dostępna do pobrania na stronie kompendiumprolife.pl.