W rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2019 r. umieszczono fałszywe stwierdzenie, jakoby Samorządowa Karta Praw Rodzin przyczyniała się do dyskryminacji „rodzin niepełnych oraz rodzin LGBTI” oraz „wzywała do powstrzymania się od podejmowania jakichkolwiek działań zachęcających do tolerancji”.
Komisja Europejska została wezwana do „monitorowania wykorzystania wszystkich unijnych źródeł finansowania, w tym unijnych funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, oraz do regularnego dialogu z władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi w celu przypomnienia zainteresowanym stronom o ich zobowiązaniu do niedyskryminacji oraz o tym, że takie środki nie mogą być w żadnym wypadku wykorzystywane do celów dyskryminacyjnych”, a także do „podjęcia konkretnych środków w celu wyeliminowania wyraźnych i bezpośrednich naruszeń przepisów antydyskryminacyjnych, w szczególności zakazu wydawania poleceń nakazujących dyskryminowanie zgodnie z dyrektywą 2000/78/WE, dokonanych przez samorządy lokalne przyjmujące przepisy wymierzone w prawa osób LGBTI”.
Co istotne, rezolucja nie jest źródłem prawa, a jedynie stanowiskiem eurodeputowanych. W związku z tym, żaden samorząd nie może zostać oskarżony o działania sprzeczne z rezolucją. Jedynie wykazanie naruszenia konkretnego przepisu prawnego może mieć jakikolwiek wpływ na proces przyznawania funduszy unijnych. Przywołana w tekście rezolucji dyrektywa 2000/87/WE została w Polsce wdrożona ustawą z dnia 3 grudnia 2010 r. (Dz.U. 2016 poz. 1219). SKPR nie narusza żadnego z jej przepisów. Ponadto, zgodnie z art. 5 pkt 1 ustawy, jej przepisów nie stosuje się do sfery życia prywatnego i rodzinnego oraz czynności prawnych pozostających w związku z tymi sferami. Polski ustawodawca, wprowadzając tę dyrektywę, traktuje zatem rodzinę jako wspólnotę dysponującą szerokim zakresem autonomii – podobne założenie przyświeca SKPR. Z kolei art. 7 rozporządzenia PE i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. (i związana z nim zasada horyzontalna 5.3) przewiduje zapobieganie wszelkim formom dyskryminacji dopiero na etapie przygotowywania i wdrażania konkretnych programów, a nie działań podejmowanych przez samorząd niezależnie od nich. Również ogólny warunek wstępny (ex ante conditionality) - „zapobieganie dyskryminacji” ma zastosowanie wyłącznie do samych europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (EFSI). Art. 19 rozporządzenia gwarantuje ponadto, że to państwo członkowskie ocenia spełnienie warunków wstępnych w skali całego programu.
Więcej informacji na ten temat na ordoiuris.pl >>
Instytut Ordo Iuris