Lekarze przeciwko prawu do aborcji: aborcja nigdy nie jest procedurą bezpieczną ani świadczeniem opieki zdrowotnej

Publikujemy treść oświadczenia:

STANOWISKO MAZOWIECKIEGO KSLP WOBEC PROJEKTU USTAWY: „O BEZPIECZNYM PRZERYWANIU CIĄŻY ORAZ INNYCH PRAWACH REPRODUKCYJNYCH”

Sprzeciwiamy się kolejnej próbie wprowadzenia prawa do aborcji w miejsce prawa do życia, co zapowiada proaborcyjny projekt ustawy złożony 31.03.2022 w Sejmie przez Komitet Inicjatywy Obywatelskiej „Legalna Aborcja. Bez kompromisów”, w okresie, kiedy życie niewinnych ludzi jest masowo i brutalnie niszczone w działaniach ludobójstwa na Ukrainie.

1.    Projekt domagający się „na życzenie” kobiety „zagwarantowania prawa do bezpiecznego przerywania ciąży do 12. tygodnia ciąży, a w szczególnych przypadkach także po 12. tygodniu ciąży” ignoruje wiedzę medyczną, ponieważ śmiercionośna dla dziecka i narażająca matkę na poważne powikłania zdrowotne aborcja nigdy nie jest procedurą bezpieczną ani świadczeniem opieki zdrowotnej nad kobietą i nienarodzonym dzieckiem. Przepisy prawa nie mogą propagować nieprawdy.

2.    Proponowany projekt ignoruje Kodeks Etyki Lekarskiej, zobowiązujący lekarza do ochrony życia i zdrowia ludzkiego, (KEL Art.2.1) Jest próbą zmuszenia lekarza do udziału w czynnościach sprzecznych z Kodeksem Karnym (KK Rozdział XIX Art. 148.) i własnym sumieniem. Wymóg 72 godzin na realizację „aborcji na życzenie” to przejaw presji by dostosować działanie służby zdrowia do procedur zabijania, a nie ratowania życia. To niedostrzeganie aktualnej potrzeby podejmowania dodatkowej pomocy medycznej dla kobiet i dzieci z Ukrainy.

3.    Zachęcanie matek, aby wnioskowały o aborcję jako swoje prawo do „świadczenia medycznego” uwłacza godności kobiet, tak Polek, jak i Ukrainek oraz jest wyrazem pogardy wobec powołania lekarskiego, którego istotą jest ratowanie życia. Najwyższym nakazem etycznym lekarza jest dobro chorego (KEL Art. 2.2).

4.    Projekt ustawy zakłada, że: „Osoba małoletnia, która ukończyła 13. rok życia, samodzielnie podejmuje decyzję o przerwaniu ciąży”, co jest planowym działaniem na szkodę dziecka, narażaniem go na utratę życia, bezpłodność i zaburzenia depresyjne. Pozbawia także rodziców prawa do troski o zdrowie ich dzieci. Wywiera również presję na przepisy prawa, by wbrew standardom opieki medycznej zagwarantować współżyjącym nastolatkom możliwość korzystania z wizyt lekarskich bez udziału rodziców.

5.    Projekt ustawy, pomijając normy etyczne, przyznaje kobiecie prawo do decyzji o dokonaniu aborcji, a jednocześnie lekarzowi odbiera prawo do odmowy jej wykonania. W ten sposób usiłuje zapewnić zabójcy dziecka większe prawa niż lekarzowi, który zagrożone życie ratuje. Próba prawnego zmuszania lekarza, działającego zgodnie z wiedzą medyczną, KEL oraz własnym sumieniem, by pisemnie składał wyjaśnienia w dokumentacji medycznej pacjentki, odbieramy jako presję na lekarzy pro-life.

6.    Projekt ustawy usiłuje wmówić opinii społecznej, że śmierć zadawana przez lekarza nie jest zabójstwem. Proponuje „zniesienie karalności dla lekarzy i osób pomagających w aborcji za zgodą osoby w ciąży”. Próba depenalizacji aborcji jest atakiem na przepisy Kodeksu Karnego i Kodeksu Etyki Lekarskiej chroniące życie.

7.    Projekt ustawy usiłuje prawnie zmusić lekarzy do wykonywania bezpłatnych aborcji, by ich rękami zmniejszyć koszty indywidualne procedury zabójstwa i ograniczyć zjawisko turystyki aborcyjnej. Nadzieję budzą dane opisane w uzasadnieniu projektu, że: „Zdecydowana większość placówek zakontraktowanych przez NFZ odmawia wykonania tych świadczeń. W 2017 roku legalne przerwania ciąży przeprowadzono w 45 jednostkach, co stanowi 9% wszystkich 478 placówek objętych umowami z Funduszem na „ginekologia i położnictwo – hospitalizacja”.

8.    Zdumiewa, że pomysłodawczynie projektu oburza nierówność w traktowaniu kobiet w sprawie dostępu do aborcji, a jednocześnie krytykują wyrok TK z dnia 22.10.2020 r. który zapewnia równość w ochronie życia osób poczętych, zarówno zdrowych, jak i z wadami.

9.    Projekt całkowicie pomija zdanie i decyzje ojca poczętego dziecka. Mamy nadzieję, że podpisana w 2017 r. przez pana Prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja przepisów kodeksu karnego zaostrzająca kary za przemoc wobec dzieci przyczyni się do wzrostu wrażliwości społecznej na krzywdę dziecka, także nienarodzonego.

10.    Oświadczenie w wyjaśnieniu projektu, że „W ocenie projektodawców projekt ustawy jest zgodny z Konstytucją RP.” odbieramy jako przyznanie się osób tworzących projekt do nieznajomości Konstytucji RP.

Dr Grażyna Rybak, specjalista pediatrii,  Prezes Oddziału Mazowieckiego bł. dr Ewy Noiszewskiej, Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich

Dr Marzenna Koszańska, specjalista pediatrii, Wiceprezes OM KSLP

Warszawa, 24.04.2022