Autor podręcznika do HIT-u zebrał 81 historii nawróceń z całego świata. Przekonuje, że to „fenomen warty uwagi”

Co sprawia, że ludzie obojętni religijnie lub wręcz wojujący ateiści się nawracają? – odpowiedzi na to pytanie postanowił poszukać znany i ceniony historyk, prof. Wojciech Roszkowski. W swojej najnowszej książce „Potęga nawrócenia” zabrał 81 poruszających historii z całego świata. Ukazują one, że „nawrócenie jest zadaniem każdego człowieka: chrześcijanina, by głębiej praktykował swą więź z Bogiem, a ludzi wierzących w nieistnienie Boga, by zrozumieli, że tylko On daje szansę zrozumienia sensu naszego życia”.

Historii opisanych w książce „Potęga nawrócenia” nie pochodzą z pierwszych stron gazet, choć ich nawrócenie wywołało niemałą burzę w często ateistycznych środowiskach pisarzy, artystów, aktorów.

Charles Péguy, francuski poeta, dramaturg i publicysta przełomu XIX i XX wieku, agnostyk. Do żarliwego katolicyzmu doprowadziło go poszukiwanie prawdy o sprawiedliwości, losie człowieka i jego odpowiedzialności moralnej. W książce „Klio. Dialog pogańskiej duszy z historią”, zapisał: „łaska (…) jest uparta jak kobieta, jak kobieta pewna swego i wytrwała (…)”. Péguy przeżył także doświadczenie mistyczne, kiedy wyruszył na pielgrzymkę w intencji uzdrowienia swojego syna. „W trzy dni zrobiłem 144 kilometry (…) Dzwonnicę Chartres widać z odległości 17 kilometrów na równinie (…) Gdy tylko ją ujrzałem, wpadłem jakby w ekstazę. Nic już nie czułem, ani zmęczenia, ani moich nóg. Za jednym zamachem wszystko, co nieczyste, odpłynęło ode mnie, stałem się innym człowiekiem (…) Modliłem się jak nigdy w życiu, byłem w stanie modlić się za moich wrogów (…) Mój chłopak został ocalony, a całą trójkę [dzieci] oddałem Matce Bożej” – wspomina.

Alice Meynell (1847–1922), wybitna brytyjska poetka, sufrażystka, założycielka Catholic Women’s Suffrage, potrafiła udowodnić, że walka o prawa kobiet ma sens jedynie wówczas, gdy jest zakorzeniona w wierze katolickiej.

Czy chociażby przykład Stanisława Brzozowskiego – zagorzałego lewicowca, pisarza Młodej Polski, który stopniowo, na drodze poszukiwań intelektualnych znalazł drogę do nawrócenia. Pod koniec życia pisał, że „bez katolicyzmu polskość jest niepełna”. Na łożu śmierci wyspowiadał się.

Historie, które opisuje prof. Roszkowski dotyczą drugiej połowy XIX wieku i czasów współczesnych. Wiele z nich pochodzi z Europy i Ameryki Północnej, znajdziemy tu również świadectwa z odległych krajów, takich jak Japonia, Chiny czy Sudan.

Na przykład historia Isidore’a Bakanjy – zamęczonego za wiarę przez kolonizatorów kongijskiego chrześcijanina. Pracodawcy, który był agresywnym teistą, nie spodobało się, że Bakanja dzieli się wiarą z pracownikami. Kazał mu zdjąć szkaplerz, a kiedy odmówił okrutnie go torturował – zmarł na skutek zadanych ran. Pytany przed śmiercią, czy nie czuje nienawiści do Van Cautera, odpowiedział: „Naprawdę nie gniewam się na niego. Kazał mnie torturować, cóż, to jego sprawa, bo powinien wiedzieć, co robi. Ja będę się za niego modlił. Kiedy będę w niebie, będę się za niego dużo modlił”. Swego wybawcę prosił: „Jeśli zobaczysz moją matkę albo sędziego, albo księdza, powiedz im, że umarłem dlatego, że jestem chrześcijaninem”.

W dniu 24 kwietnia 1994 roku św. Jan Paweł II beatyfikował Isidore’a Bakanję – niezwykły wzór religijności afrykańskiego neofity.

Przywoływane są także znane postacie, jak G.K. Chesterton, C.S. Lewis czy André Frossard i bł. Bartolo Longo, apostoł różańca, inicjator Nowenny Pompejańskiej, były antyklerykał stał się gorliwym katolikiem i żarliwym czcicielem Najświętszej Marii Panny. Przed śmiercią westchnął: „Moim jedynym marzeniem jest zobaczyć Maryję, która mnie uratowała i która mnie wyrwie z szatańskich sideł”. 26 października 1980 roku były satanista, oddany konwertyta i społecznik został ogłoszony przez papieża Jana Pawła II błogosławionym Kościoła katolickiego, a obecnie trwa jego proces kanonizacyjny.

„W świecie współczesnym, świecie podlegającym masowej laicyzacji, w którym działają potężne mechanizmy odciągające człowieka od wiary w Boga, nawrócenia są fenomenem szczególnie wartym uwagi” – pisze we wstępie autor. I dodaje, że „szukanie drogi w życiu to ciężka praca”. „W dzisiejszych czasach warto przypomnieć jednak osoby, których nawrócenia miały szczególny, choć indywidualny charakter. Każde z nich może być drogowskazem dla nas” – dodaje historyk.

Czytając te historie, nie sposób nie zadać sobie pytania: „A ja? Czy jestem gotowy podjąć to wyzwanie?”. Prof. Roszkowski zaprasza nas do głębokiej refleksji nad własnym życiem i zachęca do odważnego podążania za głosem serca.

Źródło: Wydawnictwo Biały Kruk

  okładka książki "Potęga nawrócenia" prof. Wojciecha Roszkowskiego