Abp Gądecki: świętość kapłaństwa jaśnieje radością z istnienia innych ludzi

W homilii podczas mszy św. krzyżma abp Gądecki mówił o powodach, dla których wielu dzisiejszych kapłanów odczuwa przygnębienie, a wielu ma poczucie zdemoralizowania.

„Nie wiem, jak daleko ta demoralizacja sięga. Bez względu jednak na jej rozmiary myślę, że są powody, dla których księża mogliby się tak właśnie czuć: niedostateczna liczba powołań, brak jasnej tożsamości kapłańskiej, spadek poszanowania naszego powołania, skandale nadużyć seksualnych, coraz mniejsza liczba młodzieży w wielu parafiach, sprzeciw wobec pewnych posunięć Kościoła” – powiedział.

Zauważył, że gorycz niepowodzeń i przygnębienie kapłan może odczuć już w trakcie tworzenia wspólnoty parafialnej.

„Podczas pewnego spotkania jeden z księży opowiedział zebranym o swojej frustracji spowodowanej tym, że często parafia postrzegana jest jak stacja benzynowa, a nie rzeczywista wspólnota. Ludzie jedynie wpadają na szybką mszę, a nie po to, by gromadzić się przy ołtarzu jako lud Boży. Parafie nie zawsze są tymi pięknymi wspólnotami, o których czytamy w książkach teologicznych” – powiedział abp Gądecki.

Wskazał, że o ile kapłan może postrzegać parafię jako swoją główną wspólnotę, o tyle większość ludzi wymienia ją na dalszych miejscach, co może zrodzić w kapłanie poczucie przegranej. Podkreślił osoba przygnębiona może być dobrym bankierem czy taksówkarzem, ale nie księdzem.

„Nie można być pogrążonym w rozpaczy głosicielem Dobrej Nowiny. Tylko wtedy możemy być wiarygodnymi głosicielami Ewangelii, jeśli w głębi serca, może nie zawsze to uzewnętrzniając, – będziemy odczuwali radość" – powiedział.

„Istotą cechą autentycznego kapłaństwa jest radość z istnienia innych ludzi, ze wszystkimi ich nieporadnymi próbami życia i miłości, czy będą to małżeństwa, ludzie rozwiedzeni czy żyjący samotnie, czy ich życie przebiega w zgodzie z nauczaniem Kościoła, czy też nie. Świętość kapłaństwa jaśnieje taką właśnie radością. Kościół musi być społecznością, w której ludzie odkryją boską radość z samego faktu ich istnienia. Taka jest nasza posługa. Jeśli będziemy czerpali radość z ludzi, oni również będą się cieszyli nami. Odkryjemy radość Bożą w sobie, a jej dawcami będą ludzie zupełnie niespodziewani, nawet tacy, którzy w Niego nie wierzą" – dodał abp Gądecki.

Hierarcha mówił do kapłanów, że mają być otwarci na wszystkich, mają zapomnieć o dzieleniu ludzi na tych, których aprobują i na tych, których stawiają poza nawiasem

„Świętość Kościoła przejawia się poprzez przygarnięcie grzeszników, a nie poprzez ich odrzucenie. Daje to także nam, wyświęconym sługom Kościoła, wizję kapłaństwa pozbawioną elitarności klerykalizmu, wizję, która pozwala utożsamić się z innymi w ich bardziej i mniej udanych przedsięwzięciach” – powiedział.

Abp Gądecki wyraził przekonanie, że skoro kapłani mają być głosicielami Dobrej Nowiny, winni prowadzić właściwe życie.

„Nie wystarczy jedynie utrzymywać się przy życiu. Trzeba się rozwijać. Wszyscy powinniśmy żyć tak, aby było to prawdziwe życie, w którym doświadczalibyśmy przedsmaku życia wiecznego. W przeciwnym razie przygniotą nas smutki teraźniejszości i poddamy się współczesnej kulturze trywialności. Najwcześniejszym określeniem życia chrześcijańskiego był termin: droga. Musimy pokazać, że jest to droga dokądś prowadząca, a nie jedynie kręcenie się wkoło po pustyni” – powiedział.

W Wielki Czwartek rano na mszy św. krzyżma kapłani diecezjalni i zakonni gromadzą się razem ze swoim biskupem, aby wyrazić jedność, wierność powołaniu i odnowić przyrzeczenia złożone w dniu swoich święceń. W czasie tej mszy św. biskup konsekruje święte krzyżmo oraz błogosławi inne oleje. Świętym krzyżmem namaszczani będą nowo ochrzczeni i naznaczeni bierzmowani. Olej chorych ma pokrzepić tych, którzy zapadli na zdrowiu. (PAP)

Autor: Rafał Pogrzebny