Karolina urodziła się w 1898 r. we wsi Wał-Ruda niedaleko Tarnowa w ówczesnym zaborze austriackim. Wychowanie, jakie odebrała było katolickie, ale jednocześnie surowe. Zresztą życie w Galicji – nazywanej wtedy Golicją i Głodomerią – generalnie nie rozpieszczało. Ogromny wpływ na formację dziewczyny miał wuj, Franciszek Borzęcki, który pomimo hiobowej historii (utrata żony i dzieci, wypadek i padaczka pourazowa) był w okolicy kimś w rodzaju świeckiego katechisty i jednocześnie animatora życia społecznego.

Agnieszka Konik-Korn DODANE 01.12.2014

Światełko w mroku

Sto lat temu Karolina Kózka broniąc swojej godności i czystości poniosła śmierć z rąk rosyjskiego żołnierza. Jej krótkie życie jest świadectwem także dla młodych ludzi w naszych czasach 

Pogrom

Latem 1914 r. wybuchła Wielka Wojna. Wojska austro-węgierskie, do których powoływano miejscowych chłopów szybko zaczęły ponosić klęski na wschodnim froncie i w panice uciekać przed Rosjanami.

Mieszkańcom okolicy radzono, by przenieśli się za San, który miał się stać linią obrony. Potem okazało się, że żadnej obrony nie będzie. We wspomnieniach z epoki pojawiają się porównania do odwrotu Napoleona z Rosji – powszechny chaos, ranni i panika. Do tego wycofujący się Austriacy niszczyli obiekty mogące przydać się wrogowi, w tym wieżę jednego z pobliskich kościołów, która mogła posłużyć jako punkt widokowy.

Służący w rosyjskiej armii Kozacy kubańscy i dońscy kradli wszystko, co dało się unieść. Zdarzało się też np. że zabierali gospodarzowi krowę, kazali ją wykupić, potem znowu kradli i tak w kółko.

Ostatnia walka

Żołnierz pojawił się w domu Kózków 18 listopada rano. Próbował wcześniej zaczepić jedną z dziewczyn z sąsiedztwa, ale udało się jej ukryć. Sołdat ostro zapytał Karolinę i jej ojca, gdzie są Austriacy. Oczywiście nikt tego nie wiedział, więc żołnierz zabrał oboje ze sobą, rzekomo na przesłuchanie. Po drodze sterroryzował ojca Karoliny i kazał mu wracać, a dziewczynę poprowadził dalej.

Widząc, co się dzieje, Karolina zaczęła uciekać przez las. Przebiegła spory odcinek, ale napastnik w końcu ją dopadł. Ciął kilka razy szablą i śmiertelnie ranną pozostawił na ziemi.

Ciało Karoliny znaleziono po kilkunastu dniach, a na jej pogrzeb przyszło 2 tys. osób. Sprawca nigdy nie został odnaleziony.

Strach bezpieki i pomoc z góry

Beatyfikacja nastoletniej męczennicy czystości odbyła się w podczas podróży apostolskiej św. Jana Pawła II do Polski. Przed tym wydarzeniem współpracownik bezpieki o pseudonimie „Prorok” ostrzegał, że papież zamierza zrobić z błogosławionej symbol walki Polaków z wrogiem ze wschodu. Okazał się fałszywym prorokiem. Jan Paweł II w Tarnowie nie wspomniał w ogóle o Rosji. Mówił o kobiecej godności i o tym, że święci powinni nas zawstydzać – po to, byśmy zmieniali się na ich wzór.

Nie oznacza to oczywiście, że wstawiennictwo bł. Karoliny nie było potrzebne polskiej młodzieży. Dziś może być potrzebne jeszcze bardziej. W czasie, gdy do szkół mają wejść zajęcia zagrażające niewinności młodzieży, nie ma chyba lepszego wsparcia, niż wstawiennictwo męczennicy czystości.

Z Karoliną Kózkówną przeciw deprawacji.
Nie ma lepszego wsparcia niż Karolina i Anna, które oddały życie w obronie godności.
A do 20 listopada można wysyłać protesty do @MEN_GOVPL na:
sekretariat.dko@men.gov.pl oraz magdalena.musiatowicz@men.gov.pl#edukacjazdrowotna #opoka pic.twitter.com/cCB0y38URu

— Opoka (@opokapl) November 15, 2024

Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu. Jeśli chcesz wesprzeć naszą działalność, możesz to zrobić tutaj.