Wielki Tydzień to czas nie tylko na sprzątanie i przygotowywanie święconki. Przygotowania do najważniejszego święta w roku to najlepszy moment na to, by o zmartwychwstaniu i historii zbawienia opowiadać dzieciom.

„Warto, by rodzice już wcześniej zapowiedzieli dzieciom, że te siedem dni będą dla całej rodziny wyjątkowym okresem przyglądania się miłości Jezusa i dziękowania Mu za tę Jego miłość – pisał ks. Marek Dziewiecki w magazynie «Don Bosco». – Warto też wprowadzić zasadę, że w czasie Wielkiego Tygodnia nie oglądamy telewizji, nie słuchamy muzyki, nie korzystamy z komputera czy internetu, nie spożywamy słodyczy, lecz skupiamy się na solidnym wypełnianiu naszych codziennych obowiązków, na ćwiczeniu się w cierpliwości, na okazywaniu sobie nawzajem jeszcze większej serdeczności i życzliwości”.

Wszystko to ma służyć temu, by dzieci zrozumiały, czym naprawdę jest Wielkanoc.

„Rodzice mają okazję, by tłumaczyć dzieciom, że Syn Boży z miłości do nas pozwolił się przybić do krzyża i złożyć do grobu, ale nie pozwolił się w grobie zamknąć ani tam zatrzymać na zawsze. Jezus zmartwychwstał, bo jest miłością, a miłość jest wszechmocna, czyli mocniejsza od grzechu, zła, śmierci. Trzeba wyjaśniać dzieciom, że zmartwychwstały Jezus powraca do nas nie po to, żeby się pochwalić czy żeby się zemścić na swoich krzywdzicielach, lecz po to, żeby potwierdzić nam swoją miłość. Warto w ten dzień opowiadać dzieciom całą historię zbawienia – od Adama i Ewy do Jezusa i Jego Matki, która stała się najbardziej podobna do Boga na ziemi i najlepiej współpracowała z łaską bożą”

– tłumaczy ks. Dziewiecki.

Cały tekst przeczytasz tutaj.

Opoka DODANE 14.04.2025

Päivi Räsänen: mówmy dzieciom o Bogu, uczmy je prawdziwych wartości, poświęcajmy im czas

Współczesna kultura zachodnia zatruta jest przez fałszywy obraz wolności, który twierdzi, że wychowanie religijne jest niepotrzebne, bo dzieci same sobie wybiorą, w co będą chciały wierzyć. Fińska posłanka, Päivi Räsänen wskazuje, że jest dokładnie odwrotnie. Wolność w oderwaniu od głębszego sensu staje się karykaturą wolności, a wychowanie bez odniesienia do wartości – antywychowaniem. 

Dziękujemy za przeczytanie artykułu. Jeśli chcesz wesprzeć naszą działalność, możesz to zrobić tutaj.