Z historii... Sylwetki wybranych postaci - Erazm z Rotterdamu

Jolanta Karbowniczek, Małgorzata Kwaśniewska, Barbara Surma PODSTAWY PEDAGOGIKI PRZEDSZKOLNEJ Z METODYKĄ ISBN: 978-83-7505-888-8 wyd.: Wydawnictwo WAM 2011

Spis wybranych fragmentów Wstęp Z historii wychowania przedszkolnego opr. Jolanta Karbowniczek Sylwetki wybranych postaci — ich koncepcje, fakty z działalności edukacyjnej oraz poglądy na wychowanie przedszkolne Platon (427-347 p.n.e.) Arystoteles (384-322 p.n.e.) Plutarch (50-120 r. n. e.) Marek Fabiusz Kwintylian (35-95 r. n. e.) Vittorino De Feltre (1378-1446) Erazm z Rotterdamu (1467-1536)

Rozdział 1
Z historii wychowania przedszkolnego
opr. Jolanta Karbowniczek

1.1. Sylwetki wybranych postaci — ich koncepcje, fakty z działalności edukacyjnej oraz poglądy na wychowanie przedszkolne

Erazm z Rotterdamu (1467-1536)

Holenderski filolog, ksiądz, nauczyciel, filozof, reformator religijny, wybitny humanista, wielki erudyta, przeciwnik scholastyki, kosmopolita, autor licznych prac z zakresu pedagogiki; dzięki uniwersalnemu wykształceniu oraz podróżom naukowym po Francji, Włoszech, Holandii, Szwajcarii i Anglii uważany za czołową postać epoki odrodzenia. Dzieła: Pochwała głupoty (1511), Rozmówki dla dzieci (1518), Wychowanie książęcia chrześcijańskiego (1518), Rozmowy potoczne (1519), Mowa o konieczności kształcenia chłopców zaraz od urodzenia w cnocie i naukach (1529).

Podejmując kwestię naprawy społeczeństwa, poruszał dogłębnie w swojej twórczości sprawy wychowania między innymi w osobnych periodykach: O wychowaniu dzieci, o małżeństwie chrześcijańskim (1529). Popierał stanowisko Plutarcha i Kwintyliana zalecających łagodność w wychowaniu¹³. W rozprawie O wczesnym rozpoczynaniu kształcenia chłopców zachęcał do tego, aby dzieci w wieku przedszkolnym uczyć dobrego zachowania, higieny oraz czytania, pisania, rysunków i znajomości otaczającego świata. Bajki, obrazy i gry to podstawowe elementy rozwijania prawidłowego umysłu najmłodszych. Wychowanie we wczesnych latach dzieciństwa miało, zdaniem Erazma, przebiegać łagodnie, harmonijnie i z wielką wyrozumiałością. Należało rozwijać zainteresowania i wzmacniać „ambicyjnie” jednostkę. Rodziców uczynił odpowiedzialnymi za harmonijny rozwój dziecka, właściwe odżywianie, ubiór, zabawy i ćwiczenia umysłowe. Od nauczyciela wymagał wiedzy, moralności i wyrozumiałości dla wychowanków. Jego cele wychowania humanistycznego najwyraźniej towarzyszyły europejskiej rzeczywistości edukacyjnej. Sam Erazm uważany był za prekursora nowoczesnego egalitaryzmu w edukacji.

¹³S. Wołoszyn, Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej , Kielce 1995, tom I, s. 236.

opr. ab/ab