Rozmawiamy o zaufaniu

Bogna Białecka

Pierwsze lata w szkole

Rady dla rodziców i wychowawców

ISBN: 978-83-7516-189-2

wyd.: Wydawnictwo Święty Wojciech 2009

Podstawy umiejętności społecznych

Rozmawiamy o zaufaniu

Łatwiej odbudować zburzone miasto niż zburzone zaufanie.
Karol Bunsch

„Być godnym zaufania” to pojęcie, które jest w stanie zrozumieć nawet siedmiolatek. Jednak aby je wytłumaczyć, potrzebne są proste, obrazowe metody. Oto jedna z nich opracowana przez Josephson Institute of Ethics.

Któregoś dnia, gdy dziecko jest wypoczęte i pełne energii, zaproś je do rozmowy i zabawy na temat zaufania. Na początek wyjaśnij, że człowiek godny zaufania to ktoś, kto zawsze mówi prawdę. Człowiek godny zaufania jest odważny i zawsze robi dobre rzeczy, nawet gdy inni są dla niego niemili. Człowiek godny zaufania dotrzymuje obietnic — jak mówi, że coś zrobi, robi to. Człowiek godny zaufania robi właściwe, dobre rzeczy, nawet jeśli inni robią złe i namawiają go do tego samego. Zapytaj dziecko, czy warto być godnym zaufania?

Powiedz mu też, że jeśli ludzie komuś ufają, to pozwalają mu na więcej. Wiedzą, że zrobi właściwą rzecz, nawet jeśli go nie będą pilnować. Spytaj dziecko, czy wychowawczyni w szkole (babcia itp.) może ufać, że zrobi dobrą rzecz, nawet jak go nie pilnuje?

Spytaj, co może zrobić, żeby pokazać np. babci, że można na nie liczyć? Razem narysujcie kilka z tych rzeczy na osobnych małych kartkach. Przyklejcie kartki do dużych klocków i zbudujcie z nich wieżę. Wytłumacz dziecku, że w ten sposób, drobnymi dobrymi zachowaniami buduje się wieżę zaufania.

Zapytaj, co by się stało, gdyby babcia poprosiła dziecko o sprzątnięcie książek, a potem znalazła je wrzucone pod poduszkę? Czy to by budowało wieżę zaufania? Wyjmij jeden z klocków. Podaj jeszcze jakiś przykład nadużycia zaufania i wyciągnij klocek z podstawy wieży, tak by runęła. Podsumuj to, podkreślając, że każde oszustwo powoduje, że wieża zaufania się chwieje, lub może nawet runąć.

Kolejnego dnia wróć do tematu. Potrzebna Ci będzie świnka skarbonka oraz garść groszy. Powiedz, że przypomnicie sobie, co to znaczy być godnym zaufania. Poproś o przykłady zachowań, które budują zaufanie, sam podaj kilka. Za każdym przykładem wrzuć monetę do skarbonki. Potem powiedzcie o kilku zachowaniach rujnujących zaufanie. Za każdym razem wyjmij po kilka monet ze skarbonki. Przypomnij, że choć budowanie zaufania trwa długo, każde kłamstwo lub oszustwo zabiera więcej niż do tej pory zdobyliśmy. Skarbonkę możecie trzymać gdzieś na wierzchu i za każdym razem, gdy dziecko dotrzyma słowa, powie prawdę itp., wrzuć tam grosik, mówiąc: „Pokazałeś, że jesteś godny zaufania”.

opr. aw/aw