Nowe podejście Viktora E. Frankla

Uwe Böschemeyer CO JEST WAŻNE? Wartości w twoim życiu ISBN: 978-83-7505-696-9 wyd.: WAM 2011

Wybrane fragmenty Przedmowa Wprowadzenie do ukierunkowanego na wartości kształcenia osobowości Podstawowy problem naszych czasów Co to jest duch? Co to są wartości? Co to jest frustracja egzystencjalna i jak się ona przejawia? Frustracja egzystencjalna, cierpienie i choroba Nowe podejście Viktora E. Frankla Ukierunkowane na wartości kształcenie osobowości „Wymiar głębi” i jego znaczenie Wartości, które zna nieświadomość

Nowe podejście Viktora E. Frankla

Problem naszych czasów nie polega na braku wartości i sensu, lecz na dojściach do wartości i sensu¹². Wielu współcześnie żyjącym ludziom dojścia te wydają się zacieśnione lub zasypane. Otwierają się one jednak w miarę tego, jak otwiera je duch. Dlatego zajęcie się wymiarem duchowym oraz opartymi na nim uczuciami i mocami dotyczącymi wartości jest istotnym zadaniem tego czasu, ważnym dla terapii i poradnictwa — głównie dla zapobiegania zaburzeniom. Zadanie to dotyczy nie tylko lekarzy i psychologów, lecz wszystkich, którzy towarzyszą ludziom i kierują nimi.

W XX wieku nauczyliśmy się bardziej niż w innych epokach poddawać pewne problemy gruntownej analizie. W mniejszym stopniu potrafimy pytać o podstawy życia mającego sens. Widzimy, że instytucji zajmujących się terapią i poradnictwem dla ludzi chorych psychicznie i fizycznie coraz bardziej przybywa. Jednakże nie można się ograniczać do opieki, poradnictwa i terapii w odniesieniu do osób chorych czy obciążonych pewnymi problemami. Należałoby te działania rozszerzyć także na tych, którzy pytają o warunki udanego życia i nie mogą znaleźć wystarczających albo zgoła żadnych odpowiedzi.

Frankl wyciągnął konsekwencje ze swej diagnozy, według której podstawowym problemem naszych czasów jest poczucie braku sensu, i opracował nową, skupioną na sensie metodę psychoterapii, a mianowicie logoterapię (logos — duch, sens), która jest już praktykowana na skalę światową. Ponadto domagał się zredukowania do minimum przyczyn braku sensu, które mogą prowadzić do zjawisk patologicznych.

W wielu swoich pismach wskazywał na konieczność takiej pracy prewencyjnej i dawał ważne wskazówki w tym kierunku. Konkretnej koncepcji zapobiegania takim objawom nie rozwinął. Obraz człowieka, jaki ukazuje logoterapia, mógłby jednak być podstawą dla ukierunkowanego duchowo planu prewencyjnego.

¹² Zob. również C.G. Jung: „Jest rzeczą... trudną do pomyślenia, by ten bogaty świat miał być za ubogi na to, aby dawać człowiekowi więcej niż jeden przedmiot miłości. Daje on każdemu niezmierzoną przestrzeń”. Grundwerk, t. 8, wyd. 2, Olten i Freiburg i.B. 1987, s. 9.

opr. ab/ab