Islamski Dzień Sądu

Dzień Sądu Ostatecznego, Dzień Zmartwychwstania — tak w islamie nazywa się wypełnienie dziejów świata, kiedy to Allah objawi się swoim wiernym. Dzień ten będzie straszliwy, poprzedzą go niezwykle bolesne wydarzenia, zapowiedziane przez proroka Mahometa. Zanim się to stanie, muzułmanie otrzymają znaki, które przygotują ich na koniec świata

Na początku zapanuje okrucieństwo i wojny, a bieg czasu przyspieszy. Na skutek wojen zmaleje liczba mężczyzn na świecie, większość populacji stanowić będą kobiety. Następnie zstąpi na ziemię Mesjasz, Jezus. Mahomet powiedział: „Syn Maryi na krótko zstąpi i stanie pośród ludu [muzułmanów] jako sprawiedliwy władca. Złamie Krzyż, zabije świnię i zniesie dżiziję [podatek pobierany od niemuzułmanów za ochronę ze strony muzułmańskiego władcy]. Będzie wtedy obfitość pieniędzy i nikt nie będzie przyjmował jałmużny”.

Pojawi się wtedy również Dadżdżal — Antychryst, czyniący wielkie znaki i nazywający siebie bogiem. Będzie miał tylko lewe oko a na czole znak, który rozpoznają jedynie prawdziwie wierzący muzułmanie. Straszliwe stworzenia Gog i Magog (imiona znane z Biblii), spustoszą ziemię, niszcząc zasoby wody i pożywienia. Słońce wzejdzie na zachodzie, a potężny wybuch ognia zniszczy miasto Aden w Jemenie. Wybuch ten sprawi, że wszyscy ludzie uciekną do Miejsca Zgromadzenia: „I zadmą w trąbę. Ci, którzy są w niebiosach, i ci, którzy są na ziemi, zostaną porażeni piorunem, z wyjątkiem tych, których Bóg zechce oszczędzić! Następnie zadmą w nią po raz drugi — i oto oni będą stać i patrzeć” (Koran, 39:68).

Nastąpi wtedy ostateczny sąd. Mahomet tak mówił o nim: „Zobaczycie Allaha, waszego Pana, jak się widzi na czystym niebie księżyc w pełni lub słońce pełne blasku. W Dzień Zmartwychwstania lud zostanie zgromadzony, a On rozkaże, by każdy poszedł za tym, co czcił. I tak jedni pójdą za słońcem, inni za księżycem, jeszcze inni za różnymi bóstwami. Tylko ten naród, muzułmanie, pozostanie na miejscu. Allah przyjdzie i powie: Jestem waszym Panem! Oni odpowiedzą: Zostaniemy na tym miejscu, dopóki nie przyjdzie do nas nasz Pan, my Go rozpoznamy! Wtedy Allah powie powtórnie: Jestem waszym Panem! Allah zawoła ich, a As-Sirat [most] zostanie przerzucony nad Piekłem, a ja, jako pierwszy z Wysłanników przejdę nim z moimi naśladowcami”.

Uczynki muzułmanów zostaną zważone na wagach zawieszonych na łukach wokół Kopuły Skały w Jerozolimie. Tylko ci, którzy uczynili więcej dobra niż zła, będą mieli szansę wejścia na most razem z Prorokiem. Przerażeni ludzie będą szukać wstawiennictwa Adama — pierwszego człowieka, Abrahama — przyjaciela Boga i Mojżesza — prawodawcy. Oni jednak powiedzą, że nie mogą wstawiać się do Allaha za ludźmi, gdyż sami popełniali grzechy. Jezus z kolei odeśle ludzi do samego Mahometa. Dopiero jego modlitwa znajdzie upodobanie przed obliczem Jedynego.

Po drugiej stronie mostu rozciągał się będzie Raj dla wiernych. Wszyscy inni ludzie zostaną zatraceni w piekielnych mękach. Jednakże Allah w swoim miłosierdziu będzie mógł posyłać do Ognia swoich aniołów, by wydostali stamtąd tych, którzy Go czcili. Zostaną oni rozpoznani po tym, że na swoich ciałach noszą ślady modlitwy w postawie prostracji (upadania na twarz).

Dzień Sądu ma trwać 50 tys. lat. Radość i błogosławieństwa w muzułmańskim Raju (Dziennah) mają być rzeczywistością nie tylko duchową, ale także fizyczną, zmysłową (Koran, 56:15-38). Podobnie rzecz się ma z mękami Piekła (Dziehannam; hebr. Ge Hinnom, gr. Gehenna).

Warto zauważyć, że wiele islamskich koncepcji dotyczących końca czasu ma swoje korzenie w Starym i Nowym Testamencie, np.: zepsucie w świecie, cierpienie wierzących, zstąpienie z nieba Jezusa, ważenie uczynków na szalach.

opr. aw/aw

Copyright © by Miesięcznik List 11/2005