Historia kultury europejskiej. Starożytność

Uwagi wstępne do pierwszego tomu, trzytomowego podręcznika

Historia kultury europejskiej. Starożytność

Stanisław Stabryła

HISTORIA KULTURY EUROPEJSKIEJ

STAROŻYTNOŚĆ

ISBN: 978-83-7767-839-8
wyd.: Wydawnictwo WAM 2013

Wybrane fragmenty
Uwagi wstępne
Daleki wschód i Azja południowa
Chiny
Indie

Uwagi wstępne

Książka, którą obecnie przekazujemy Czytelnikowi, jest pierwszym tomem mającego liczyć trzy woluminy podręcznika Historii kultury europejskiej. Tom ten, jak wskazuje jego tytuł, został w całości poświęcony historii kultury starożytnej i składa się z trzech podstawowych części: „Starożytny Wschód”, „Grecja starożytna”, „Starożytny Rzym”. Każda z tych części przynosi zarys dziejów kultury innego obszaru świata antycznego, tworząc w sumie obraz całości tych cywilizacji.

Jest zupełnie zrozumiałe, że Czytelnicy pierwszego tomu Historii kultury europejskiej są w szczególny sposób zainteresowani cywilizacjami, które się stały fundamentem nowożytnej, a zwłaszcza współczesnej kultury europejskiej. Nie ulega wątpliwości, że kultura narodów Europy, w tym także kultura polska, od samego zarania czerpała przede wszystkim z przebogatej tradycji grecko-rzymskiej, z której także wyrosła wcześniej cywilizacja bizantyńska i średniowieczna cywilizacja zachodnioeuropejska. Nasuwa się więc pytanie, dlaczego w podręczniku starożytnej i średniowiecznej kultury europejskiej część pierwszą zajmują dzieje cywilizacji starożytnego Wschodu. Otóż dzisiaj, kiedy badania historyczne, archeologiczne, językoznawcze, etnograficzne, religioznawcze i kulturoznawcze znacznie wyraźniej niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu dokumentują, że istniały związki łączące antyczną kulturę grecką i rzymską, ale także średniowieczną kulturę bizantyńską i zachodnioeuropejską z cywilizacjami starożytnego Wschodu, należy przynajmniej w ogólnym zarysie poznać dzieje tych cywilizacji, które swoimi początkami sięgają IVi III tysiąclecia przed Chr. Musimy uświadomić sobie, że antyczna Grecja i Rzym były bardzo ważnymi, ale nie jedynymi źródłami nowożytnej kultury europejskiej i że na tę kulturę w taki czy inny sposób pośrednio oddziaływały także cywilizacje starożytnego Wschodu.

Szczególną uwagę w wykładzie dziejów kultury antycznej poświęcimy jednak starożytnej Grecji i Rzymowi, pamiętając, że Europa tym właśnie dwóm cywilizacjom zawdzięcza najwięcej. Nie możemy jednak przeoczyć faktu, że w starożytności także wiele innych krajów stworzyło wysoką

Kulturę materialną i duchową — jak Chiny, Indie i liczne państwa Bliskiego Wschodu, do którego zaliczamy wszystkie tereny położone na wschód od Morza Śródziemnego aż po Zatokę Perską, Morze Czerwone i Egipt.

W wykładzie dziejów kultury antycznej będziemy wielokrotnie posługiwali się pojęciem „kultura antyczna”, „kultura starożytna” lub „cywilizacja antyczna” czy też „cywilizacja starożytna”. Ogólnie mówiąc, terminy te są powszechnie stosowane do wszystkich kultur czy cywilizacji, jakie rozwinęły się na ziemi przed narodzeniem Chrystusa, czyli przed tzw. „naszą erą”. W takim właśnie znaczeniu będziemy ich używali w podręczniku historii kultury europejskiej.

Stanisław Stabryła

opr. ab/ab

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama