Odpoczynek dla ciała i ducha. Porady św. Hildegardy na wakacje

Jak znaleźć ukojenie dla duszy?

Nawet z codzienności obarczonej wieloma problemami czy smutkami można wyjść zwycięsko. Warunkiem jest modlitwa. Każda rozmowa z Najwyższym przynosi ukojenie, daje spokój i pewność, że wszystko się ułoży. Święta Hildegarda dodatkowo zaleca bycie człowiekiem radosnym ( mimo wszystko ), ponieważ według niej to eliksir życia o uzdrawiającej mocy. Odnalezienie radości w Bogu pozwala wyrobić w człowieku pozytywną postawę w stosunku do życia, a dzisiaj powszechnie wiadomo jak ogromną moc w ogólnym dobrostanie organizmu ma psychika i dusza. Zresztą dostępne są nawet badania, z których wynika, że myśli mają wpływ na stan całego ciała, ale również nasze otoczenie. Ratunkiem na wszystko jest bez wątpienia modlitwa.

Kiedy już dusza jest spokojna, warto zająć się ciałem. Jak mówi Jolanta Zajdel, prezes Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Św. Hildegardy:

„To, co najbardziej przyciąga współcześnie ludzi do Świętej Hildegardy to ponadczasowość jej porad zarówno w kontekście ducha, jak i ciała. Wiemy przecież, że mniszka wyznawała zasadę, iż o ciało należy dbać szczególnie, aby duszy miło się w nim mieszkało. To fantastyczne podejście, które pomimo wieków nie traci, a nawet zyskuje na znaczeniu. Dusza i ciało to jedność, muszą się uzupełniać, aby dobrostan panował w jednym i drugim obszarze. Św. Hildegarda daje porady jak zdrowo żyć, a w stworzonych przez siebie dziełach pokazuje jak pięknie dbać o duszę“.

Głód duchowy

Święta Hildegarda zaleca umiar w spożywaniu posiłków, sugeruje, aby żołądek nie pozostawał pełny ani pusty, ponieważ wówczas dusza jest niespokojna, zajmując się nadmiernie potrzebami ciała. Mniszka szczególnie piętnuje obżarstwo uważając, że to brama do wielu innych wad, bo nieumiejętność w odmawiania nadmiernego spożywania posiłków może objawiać się w wielu innych sferach życia i chęci do przesadnego dbania o potrzeby cielesne. Święta twierdziła, że myślenie tylko o cielesnych potrzebach prowadzić może do śmierci głodowej duszy. Piękne porównanie idealnie odzwierciedlające osobowość Świętej Hildegardy, ale też wiele dające współczesnym do myślenia. „Wszystkie występki wywodzą się z obżarstwa brzucha; ono powoduje rozpustę. Dlatego człowiek, który chce służyć Bogu, powinien unikać obżarstwa i chronić przed nim swój brzuch“ - Hildegard Strickerschmidt „O duszy, ciele i zmysłach“.

Rozwiązanie?

Mając doskonałe rozeznanie w tym, co najlepszego daje natura, Święta Hildegarda już w XII wieku wiedziała jak wykorzystać plony ziemi, aby zaspokoić głód, a przez to i duszy dać wytchnienie. Niewątpliwie bystrość jej umysłu pochodziła z wizji, które miewała od najmłodszych lat, a wyjątkowa relacja z Bogiem przerodziła się w mądrość, którą dalej mogła nieść światu. Dlatego podstawą diety zalecanej przez mniszkę jest orkisz, dzisiaj przeżywający swój renesans, bo to zboże niezwykle pożywne, odżywcze, aktualnie jako jedyne niemodyfikowane genetycznie. W diecie Świętej Hildegardy zastosowanie znajduje szereg warzyw i owoców, jak również dobroczynnych ziół, ale orkisz to baza jej diety, jak i zalecanych przez nią postów. Umiarkowane spożywanie potraw, ale też jedzenie pożywne, to ulga zarówno dla ciała, jak i dla duszy. Szczególnie dzisiaj, kiedy tak wiele mówi się o nieumiarkowaniu w jedzeniu, o wyrzucaniu, marnowaniu produktów spożywczych, zalecenia mniszki powinny stać się fundamentem życia każdej rodziny, każdego człowieka.

Człowiek czyni wszystko według zamysłów swych myśli.
Dusza dostarcza organizmowi pożywienia i napojów dla jego orzeźwienia,
aby człowiek tym się raczył.
Ponieważ swoją siłą decyduje, jak jest zbudowane ciało we wszystkich jego narządach,
gdy wskazuje wszystkim ich miejsce, napełnia wnętrzności swoją siłą,
i powala im wspólnie ze sobą żyć.
Święta Hildegarda, Liber divinorum operum

Więcej informacji można pozyskać na stronie hildegarda.edu.pl

opr. ac/ac