Katecheza dla szkoły podstawowej
Cel: zaznajomienie dzieci z osobą i działalnością ks. Stanisława Konarskiego w kontekście wychowania do odpowiedzialności za Ojczyznę.
Cel szczegółowy: wskazanie na miejsce ks. Konarskiego wśród panteonu wielkich Polaków.
Cel szczegółowy: przybliżenie dzieciom osoby i działalności ks. Konarskiego ze szczególnym uwzględnieniem reform oświatowo-wychowawczych.
Cel szczegółowy: ukazanie, że miłość Boga i Ojczyzny stanowi podstawowy obowiązek ucznia w systemie wychowawczym ks. Konarskiego.
T. Lenartowicz, Złote serce (fragmenty)
Szczęsne to serce, które dziś w kościele
Złoty pokrowiec w cześć narodu kryje,
Odkryjcie bracia, prawdy przyjaciele,
To martwe serce, kto wie, czy nie bije
Jak niegdyś w piersiach, gdy mu wdzięczne plemię,
Krzykliwe, butne, ale nie zawzięte,
Pochwały niosło wskroś przez polską ziemię,
Gdy je porwało uniesienie święte.
Gdy wszystkie wzroki w serce to zwrócone
Nie dopatrzyły prywaty ni znaku,
Tylko myśl wielką i częste łzy słone;
Uczciwość w każdym zbudzona Polaku,
Za Konarskiego idąc wielką radą,
Umysł do księgi, dłoń ku mieczu zgięła,
Niewiasty perły swe na ołtarz kładą,
I pieśń się z dala wiąże: Nie zginęła.
Muza historii postać męża skromną
W kapłańską szatę pijara przywdzianą,
Stawia i w trąbę uderza miedzianą:
Zapomną wielu, tego nie zapomną.
On wszystkie myśli, wszystkie życia sprawy
Poniósł w obronie skołatanej nawy,
Nawy ojczystej i sprawił, że z onej
Wyszedł Maj trzeci - Kościuszko - Legiony.
W pamięci przyszłych imię twe obudzę,
Nie piramidą, nie czarem obrazów,
Świątynią wiedzy i piastunką cnoty,
A na frontonie stawię napis złoty:
KONARSKI.
O ks. S. Konarskim pisali:
Ignacy Krasicki, Nagrobek
Stanisławowi Konarskiemu Scholarum Piarum
Ten, co pierwszy zdziczałe ciął gałęzie wzniosłe,
I śmiał ścieżki odkrywać wiekami zarosłe:
Co nauki, co miłość kraju wzniósł i krzepił,
W cieniu laurów spoczywa, które sam zaszczepił.
(Listy i pisma różne X.B.W., Warszawa 1786, t. 1, s. 120-121)
Hugo Kołłątaj (1750-1812):
"On najpierwszy złą w łacinie i polszczyźnie wymowę starał się poprawić".
Dymitr Krajewski (1834-1864):
"Imię i chwała Konarskiego przywiązane do trwałości Narodu w dłuższej zostanie pamięci".
(Cyt. za: Z. Libera, Przedmowa, w: Stanisław Konarski, Pisma wybrane, Warszawa 1955, t. 1, s. 5-45).
PRZEDMIOTY W SZKOLE | |
dzisiaj język polski język obcy historia geografia matematyka fizyka chemia biologia religia wychowanie fizyczne wychowanie plastyczne śpiew .............................. .............................. ............................. ............................... |
wg. Ks. Konarskiego łacina, greka j. polski, j. obcy (francuski, niemiecki) religia historia matematyka - fizyka prawo-polityka retoryka (mitologia, poetyka) geografia biologia metafizyka (etyka, logika) filozofia lektura autorów polskich i zagranicznych kunszt kawalerski - ćwiczenia cielesne (lekcje tańca, szermierki, jazdy na koniu, musztra, muzyka) teatr szkolny |
"Najpierwsza, najcelniejsza i najpotrzebniejsza rzecz dla nas w całej edukacji, jest uczyć się religii, poczciwości i cnoty. Wszystkie zaś inne nauki, do tej jednej nabycia i wsparcia, pomocą nam tylko i środkami być mają. Piękna bowiem rzecz jest rozum wszelkich ciekawych i potrzebnych umiejętnością oświecać, ale serce naprzód trzeba do dobrego formować,... młodość do wszelkiej przyzwyczajać cnoty - to trzeba, to najistotniejsza rzecz jest".
Stanisław Konarski, O religii poczciwych ludzi. Konkluzja.
"Siedem, a może i więcej mamy głównych sposobów zaprawiania młodzieży szkolnej do cnoty chrześcijańskiego żywota:
(Ordinationes, cz. 4, O szkołach, 2)
opr. ab/ab