Jam jest Pan Bóg twój - a nie żaden inny

Poniższe dwa schematy lekcji autorstwa pani Mirosławy Kajzer nie są konspektami. Obydwa przygotowane zostały pod kątem ucznia, są jakby stronicami z zeszytu ćwiczeń. Wierzymy, że zaprezentowane pomysły przyniosą owoce na lekcjach. Życzymy samych udanych katechez. Tematy zaproponowane mogą kojarzyć się z wydaną w serii: "Biblioteka Katechety" książką br. Tadeusza Rucińskiego pt. "Dekalog. Konspekty katechez", zbieżność jest tylko w opowiadaniach; lekcje są całkowicie inne.
Wierzę w "Bozię" czy w Boga?

Mirosława  Kajzer

JAM  JEST  PAN  BÓG  TWÓJ  -  A  NIE  ŻADEN  INNY

I.  ZADANIA

1.  Przeczytaj przypowieść

Było sobie dwóch człowieczków: Swój i Twój. Swój chciał należeć wyłącznie do siebie, mieć prawo do swojego czasu, prawo do zaspokajania swoich potrzeb, mieć dla siebie swoje życie, swoją swobodę, swoje sprawy, w które nikt mu się nie wtrąca, swoją osobność, swoją prywatność, swoją niezależność... Natomiast Twój chciał podzielić się sobą, chciał częściej używać słówka "ty" niż "ja"; chciał z "mojego" tworzyć "nasze"; chciał dzielić z kimś smutki i mnożyć z nim radości; chciał kierunek tęsknot, marzeń, trosk, starań, dążeń nazwać: "TOBIE".

Swój miał wszystko: spokój, wygodę, swój komfort, swój kapitalik, ale i swoją nudę, swoją coraz mniej znośną samotność, swoją pustkę wokół siebie i nikogo na świecie, kto chciałby powiedzieć mu: "chcę być twój". Twój natomiast dziwił się ogromnie, ilu ludzi mówi do niego "twój jestem, a co moje jest także twoim". A już najbardziej zaskoczony był ów Twój, gdy to powiedział mu sam Bóg. Tą radością i wszystkim innym chciał się Twój podzielić ze Swoim, ale ten nie chciał otworzyć swojej klatki-więzienia, w której zatrzasnął się, a klucz wyrzucił daleko... za daleko.

2.  Wyobraź sobie, że jesteś fotoreporterem jakiegoś popularnego czasopisma. Zadaniem, jakie postawiła sobie redakcja tego magazyn jest, m.in. ukazywanie codziennego życia zwyczajnych ludzi i stworzenie możliwości nawiązywania z nimi kontaktu. W kolejnym numerze zostaną zamieszczone zdjęcia dwojga młodych osób o imionach: SWÓJ i TWÓJ. Tobie zostało zlecone wykonanie serii zdjęć. Narysuj w poniższych kadrach sceny, które mogłyby ukazać charakterystykę obu osobowości.

4 sceny z życia SWOJEGO

4 sceny z życia TWOJEGO

Na wykonanie rysunków można przeznaczyć ok. 10 min.

3.  Gdybyś był czytelnikiem tego pisma i szukał przyjaciela, z którą z zaprezentowanych osób nawiązałbyś kontakt? Uzasadnij swój wybór:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

II.  REFLEKSJA  NAD  SŁOWEM  BOŻYM

1.  "Jam jest Pan Bóg TWÓJ"

Takie słowa skierował Bóg do Mojżesza, a za jego pośrednictwem do całego narodu wybranego. Te same słowa wypowiada dziś Bóg do ciebie: "Jam jest Pan Bóg TWÓJ". Co w ten sposób przekazuje ci Bóg o sobie? Kim On dla ciebie chce być i zawsze jest?

Przypomnij sobie, jakie cechy i zachowania sprawiały, że TWÓJ z przypowieści był rzeczywiście Twój i spróbuj odpowiedzieć na postawione pytania. Następnie porównaj swoje odpowiedzi z wnioskami innych, uzupełniając własne o to, co wydaje się być ważne, a na co sam nie zwróciłeś uwagi. Na wykonanie zadania można przeznaczyć ok. 15 min.

2.  Bóg objawiając Mojżeszowi i narodowi wybranemu kim chce być i kim jest dla człowieka, wypowiedział też swoje oczekiwanie: "Jam jest Pan Bóg twój! Nie będziesz miał bogów cudzych obok mnie!" Można by pomyśleć, że z zachowaniem tego przykazania większość z nas nie ma problemu, a na pytanie, kto jest twoim Bogiem, bez zastanowienia odpowiedziałby: Jezus Chrystus. Ale czy tak jest rzeczywiście? Czy zadałeś sobie pytanie, co to znaczy wierzyć w Boga? Przyjąć coś albo kogoś jako Boga, oznacza uznanie go panem wszystkiego, tym, który zwycięża wszystkie inne moce, który jest potężniejszy od każdego zła, nawet od śmierci. Z taką wiarą łączy się bezgraniczne zaufanie, posłuszeństwo, pragnienie przynależności i służby. Czy przy takim rozumieniu wiary nadal możesz powiedzieć, że większość z nas spełnia Boże oczekiwanie zawarte w słowach: "Nie będziesz miał bogów cudzych obok mnie"?

Św. Paweł Apostoł w listach kierowanych do chrześcijan, a więc do tych, którzy nazywali Jezusa swoim Bogiem, pisze: "O tym bowiem bądźcie przekonani, że żaden rozpustnik, ani nieczysty, ani chciwiec - to jest bałwochwalca - nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga" (Ef 5,5).

"Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego... Ich losem - zagłada, ich bogiem - brzuch, a chwała - w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne" (Flp 3,18-19).

"Zadajcie więc śmierć temu, co jest przyziemne w waszych członkach: rozpuście, nieczystości, złej żądzy i chciwości, bo ona jest bałwochwalstwem" (Kol 3,5).

"Nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do świętości. A więc kto to odrzuca, nie człowieka odrzuca, lecz Boga, który przecież daje wam swego Ducha Świętego" (1 Tes 4,7-8).

"A ci, którzy chcą się bogacić, wpadają w pokusę i w zasadzkę oraz liczne nierozumne pożądania. One to pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie. Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy. Za nimi to uganiając się, niektórzy zabłąkali się z dala od wiary..." (1 Tm 6,9-10).

Powyższe słowa wskazują na to, że problem bałwochwalstwa (tzn. czynienia sobie bogów z tego, co nim nie jest) dotyczy również chrześcijan, nie tylko pogan.

3.  Dokonaj porównania wartości, których ubóstwiania dopuszczano się w początkach chrześcijaństwa, z sytuacją współczesną. Co dziś stanowi często największą wartość dla młodych ludzi? Gdzie szukają odpowiedzi na swoje pytania i wątpliwości dotyczące zachowań moralnych lub sensu życia? Co bywa ich głównym celem? Co odwodzi ich od prawdziwego Boga?

III.  DOPOWIEDZENIE

1.  Dlaczego Bóg, będąc TWOIM, chce, abyś i ty wytrwał przy nim? Czy wiesz, że przez mądre baśnie szepcze do nas także Pan Bóg. Nawet nie wiesz, ile w baśniach jest prawd i mądrości zaczerpniętych z Ewangelii. Ot, chociażby: długie i trudne wędrowanie. Za czym? Za Wodą Życia. Jakiś wędrowiec wyrusza w daleką drogę. Straszą go potwory, kuszą piękne czarownice, napadają na niego widma i upiory, czasem walą się na niego skały i pęka mu pod nogami ziemia... Wszystko to tylko po to, żeby wędrowiec zawrócił z drogi, zszedł z niej, przestraszył się i uciekł. Ale jak wtedy skończyłaby się baśń? - Bardzo smutno, bo wędrowiec zostałby zamieniony w martwy głaz czy chmurę. Baśń jednak jest mądra i prowadzi Wędrowca do końca drogi, do samego Źródła Wody Życia, którą ten zanosi komuś, kogo kocha, pije ją sam, no i częstuje przyjaciół, którzy z nim wędrowali, pomagali mu. Baśń nie chce, aby bohater umarł, czy zamienił się w przydrożny głaz.

Ty już zacząłeś swoją prawdziwą baśń. Jest nią Twoje życie. Jezus czeka z Wodą Życia daleko, ale i idzie gdzieś cicho przy tobie, patrząc, czy nie zejdziesz z drogi. WYTRWAJ I WĘDRUJ, bo chcesz przecież mieć na zawsze żywe serce, prawda?!

2.  Modlitwa

Mirosława Kajzer - edukator Centrum Kształcenia Liderów i Wychowawców im. Pedro Arrupe w Gdyni oraz programu: "Nowa szkoła".

opr. ab/ab