Wprowadzenie do medytacji. Poradnik. Wprowadzenie

Chodzi o powolne wspominanie Słowa Bożego, kosztowanie jego smaku i odżywianie nim serca

Wprowadzenie do medytacji. Poradnik. Wprowadzenie

Clodovis M. Boff

Wprowadzenie do medytacji. Poradnik


stron: 136
format: 130x210 mm
ISBN: 978-83-7485-149-7
Wydawnictwo: Bratni Zew


Wprowadzenie do medytacji to książka przeznaczona dla tych, którzy czują się niewolnikami życia codziennego. Funkcjonując jak automat odczuwają stres, strach i wewnętrzną pustkę, co stopniowo prowadzi do utraty duszy. Sposobem na to pozbawione sensu życie jest sztuka medytacji, polegająca na powolnym wspominaniu Słowa Bożego „uważnym rozmyślaniu/przeżuwaniu”, którą praktykowali już Ojcowie Kościoła. Książka uczy sztuki medytacji po to, aby nadać głębi naszemu życiu i ubogacić je.

Dzisiaj wielu chrześcijan gorąco pragnie nauczyć się autentycznej i pogłębionej modlitwy, chociaż współczesna kultura ogromnie utrudnia zaspokojenie odczuwanej przez nich potrzeby ciszy, skupienia i medytacji.(...) Modlitwa chrześcijańska zawsze jest określana przez strukturę chrześcijańskiej wiary, w której jaśnieje prawda o Bogu i stworzeniu. Dlatego z całą ścisłością można powiedzieć, że przybiera ona postać osobowego, wewnętrznego i głębokiego dialogu między człowiekiem a Bogiem. Wyraża więc komunię istniejącą pomiędzy odkupionym stworzeniem i wewnętrznym życiem Osób Trójcy Świętej. Owa komunia oparta na chrzcie i Eucharystii, będących źródłem i szczytem życia Kościoła, zakłada postawę nawrócenia, odejścia od „ja” w kierunku Bożego „Ty”.


FRAGMENT:

WPROWADZENIE

Niewielka, lecz bardzo aktualna książka. Autor zaczyna od stwierdzenia, że współczesny człowiek żyje jak automat, niewolnik codziennego szaleństwa; a to wszystko wywołuje u niego stres, wewnętrzną pustkę, i prowadzi do utraty duszy. Lecz można już dostrzec reakcje na to pozbawione sensu życie. Coraz częściej ludzie uciekają się do medytacji, żeby nie tracić kontroli nad własnym życiem, aby przyjrzeć się swemu wnętrzu, aby cieszyć się w sercu odrobiną światła i pokoju, a w końcu, żeby temu zatroskanemu życiu przywrócić odrobinę uroku.

Autor pokazuje, że medytacja ma niezaprzeczalną wartość antropologiczną. Niezależnie od wyznawanej wiary, a także w przypadku osób niewierzących, każdy może medytować i odnosić korzyści z tej praktyki. Wystarczy przyznać, że mamy życie wewnętrzne i że potrzebujemy się o nie zatroszczyć. Naturalnie, dla osoby wierzącej medytacja ma charakter wybitnie religijny, jej celem jest poszukiwanie Boga i przebywanie z Nim w komunii.

Patrząc na problem z tego punktu widzenia, autor pokazuje błąd, jaki popełnia wiele osób, zwłaszcza w środowisku kościelnym, kiedy myli medytację z refleksją. Celem medytacji nie jest pomnożenie naszej wiedzy, że więcej poczujemy, lecz ma ona sprawić, że ma nam pomóc „skosztować, jak dobry jest Pan”.

Konkretna metoda, jaką proponuje autor, to „uważne rozmyślanie/przeżuwanie”. Chodzi o powolne wspominanie Słowa Bożego, kosztowanie jego smaku i odżywianie nim serca. Metoda ta występuje już w Biblii i praktykowali ją Ojcowie Kościoła oraz mnisi przez całe pierwsze tysiąclecie. Następnie, metoda uważnego rozmyślania ustąpiła miejsca spekulacjom filozoficznym, jak to znakomicie pokaże ta książka.

Ciekawe w tym ponownym podjęciu praktyki uważnego rozmyślania jest to, że jest ona podobna do różnych metod wywodzących się ze Wschodu, a opierających się na powtarzaniu mantry, i zdobywających coraz większą popularność na Zachodzie wydanym na pastwę racjonalizmu i aktywizmu. Zatem, „uważne rozmyślanie” odpowiada „mantrowaniu”, czyli powtarzaniu jakiegoś słowa czy zdania. To podobieństwo dodatkowo uwierzytelnia i w pewien sposób wzbogaca w kwestii techniki medytacyjną metodę uważnego rozmyślania.

W niniejszej książce zostały przedstawione różne rozważania na temat natury i podstaw medytacji, lecz jej ostatecznym celem pozostaje pokazanie „jak” medytować; to znaczy, pragnie ona nauczyć sztuki medytacji, aby nadać głębi naszemu życiu i ubogacić je.

CLODOVIS M. BOFF urodził się w mieście Concordia (SC) w Brazylii w 1944 roku. W 1971 roku otrzymał świecenia kapłańskie w Zakonie Sług Maryi (OSM). W 1970 roku ukończył studia filozoficzne, zaś w 1976 teologiczne na Uniwersytecie w Lovanio w Belgii. Aktualnie wykłada na PUC-PR w Kurytybie w Studium Theologicum, Wincentyńskim Instytucie Filozofii w tym samym mieście oraz na Papieskim wydziale Teologicznym Marianum w Rzymie. Współtworzy wspólnotę formacyjną swojego Zakonu w Kurytybie oraz jest parafialnym wikariuszem parafii Maryi Matki Kościoła w Bairro Alto w Kurytybie, gdzie zajmuje się społecznym duszpasterstwem.

opr. aś/aś

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama