Rozważania: Fałszywa roztropność

Chiara Lubich

ROZWAŻANIA

Fundacja Mariapoli
Tytuł oryginału: Meditazioni, Tłumaczenie wg 24. wydania włoskiego
©Copyright by Città Nuova Editrice, 2000
© Copyright for the Polish translation by Fundacja Mariapoli, Kraków 2001
© Copyright for the Polish edition by Wydawnictwo "M" i Fundacja Mariapoli, Kraków 2001
Imprimatur
Kuria Metropolitalna w Krakowie
+ Kazimierz Nycz, Vic. Gen.
Ks. prof. dr hab. Łukasz Kamykowski, Cenzor
L. 2720/2001, Kraków, dnia 2 października 2001 r.
ISBN 83-7221-347-X
ISBN 83-905853-7-5

FAŁSZYWA ROZTROPNOŚĆ

Tym, co niszczy niektóre dusze, jest tak zwana "roztropność" roztropność fałszywa. Jest to roztropność ludzka, pojawiająca się nagle, ilekroć zaczyna rozwijać się życie Boże. Wygląda na cnotę, a jest bardziej antypatyczna niż wada. Nie chce nikogo dotknąć ani nikim wstrząsnąć. Pozwala, żeby bogaci poszli do piekła: "odebraliście już pociechę waszą"¹⁴, gdyż nie pokazuje im prawdy, bo kto wie, co mogłoby z tego wyniknąć! Pozwala, żeby sąsiedzi tuż obok bili się, a nawet mordowali, bo jeszcze mogliby powiedzieć, że wtrąca się w nie swoje sprawy, a może nawet trzeba by było świadczyć w sądzie... A ile to nieprzyjemności! Doradza świętym umiar, aby się im coś nie przydarzyło.

Roztropność ta izoluje siebie i innych, paraliżuje jak w zaciśniętych kleszczach, ponieważ rodzi się ze strachu.

Przede wszystkim Bóg jest jej nie na rękę, bo gdyby On zbyt intensywnie działał w świecie poprzez swoich wiernych synów, mógłby wywołać rewolucję, a synowie ci mogliby przy tym stracić życie podobnie jak Chrystus, znienawidzeni przez świat. Jest to pozorna zaleta, którą jak sądzę popiera i pielęgnuje szatan, mogący wiele zdziałać w jej cieniu.

Był Ktoś, kto nigdy jej nie miał Jezus Chrystus. Kiedy rozpoczął swoje nauczanie, chciano Go zabić natychmiast po pierwszej nauce. "On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się"¹⁵.

Patrząc na Jego życie oczami tych "roztropnych", trzeba by je uznać za jedną wielką nieroztropność. Nie tylko to bo gdyby ci "roztropni" myśleli logicznie, doszliby do wniosku, że Jezus sam sobie zasłużył na śmierć i krzyż... swoim brakiem roztropności.

Myślę, że nie ma ani jednego zdania Jezusa, które by nie godziło w tych ludzi. A to dlatego, że Bóg i świat stanowią całkowite przeciwieństwo. Tylko ci, którzy potrafią wynurzyć się ponad świat, aby iść śladami Chrystusa, mogą być nadzieją dla ludzkości.

opr. mg/mg

Copyright © by Wydawnictwo "m"