Rodzina. Szczęście i droga krzyżowa

bp Jan Szkodoń Rodzina Szczęście i droga krzyżowa ISBN: 978-83-7580-016-6 wyd.: Wydawnictwo Salwator 2008

Wybrane fragmenty Wstęp Powołanie do małżeństwa i rodziny Wigilijny stół Chrzest dziecka Choroba i cierpienie w rodzinie Wielkanoc w rodzinie Gdzie jesteś, Panie, gdy jest mi źle Pokój i niepokój w rodzinie

Wstęp

„Przypatrzcie się powołaniu waszemu”
(1 Kor 1, 26)

Słowo „powołanie” odnosimy zazwyczaj do życia kapłańskiego i zakonnego. Jednak życie małżeńskie i rodzinne czy życie samotne w świecie też jest powołaniem. Dotyczy to także życia zawodowego, mówimy niekiedy: „nauczyciel, lekarz, pielęgniarka z powołania”.

W Piśmie Świętym znajdujemy poruszające opisy powołań. W Starym Testamencie czytamy o powołaniu Abrahama, Mojżesza, Izajasza, Jeremiasza. Odpowiedź Abrahama na powołanie podkreśla jego wiarę i zaufanie do Bożych planów. Cząstką powołania jest rezygnacja, poświęcenie, ofiara: „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę” (Rdz 12, 1). Podczas powołania Izajasza Bóg pyta: „Kogo mam posłać?”. Izajasz odpowiada: „Oto ja, poślij mnie” (Iz 6, 8). Inaczej jest z Jeremiaszem, który broni się przed powołaniem: „Mówić nie umiem, bo jestem młodzieńcem” (Jr 1, 6). Bóg obiecuje mu swoją pomoc: „Jestem z tobą, by cię chronić” (Jr 1, 8).

W Nowym Testamencie przykładem przyjęcia powołania jest Maryja. W czasie swej działalności Jezus powołuje uczniów. Wzywa: „Pójdź za Mną” (Mt 9, 9). Siedzący w izbie celnej Mateusz, gdy usłyszał te słowa — „wstał i poszedł za Nim”. Chrystus „przywołał do siebie tych, których sam chciał” (Mk 3, 13). Święty Jan zapamiętał godzinę swego powołania: „Było to około godziny dziesiątej” (J 1, 39). Nawrócenie św. Pawła było jednocześnie powołaniem. Z prześladowcy Szawła narodził się Apostoł Narodów.

Powołanie jest Bożym planem, odwiecznym zamysłem miłości. Bożemu wezwaniu towarzyszy wewnętrzne światło i moc Ducha Świętego, który pomaga człowiekowi rozpoznać Bożą wolę. Człowiek jest istotą rozumną i wolną. Od niego zależy, czy przyjmie i zrealizuje Bożą myśl względem siebie. Pan Jezus wzywa do pójścia za Nim, do naśladowania Go i włączenia się w budowanie królestwa Bożego.

Kościół jest społecznością powołanych. Święty Paweł nazywa siebie apostołem z powołania, a chrześcijan — „świętymi dzięki powołaniu” (Rz 1, 1.7).

Powołaniem jest życie jako całość, ale dotyczy ono także wszystkich szczegółów naszego życia i każdego przeżytego dnia. Podstawą odczytywania, przyjmowania i realizacji Bożych wezwań jest wiara. Człowiek, który wierzy, rozpoznaje Boży głos i współpracuje z Bożą łaską, by zrealizować Bożą myśl miłości.

opr. aw/aw