Pokój i niepokój w rodzinie

bp Jan Szkodoń Rodzina Szczęście i droga krzyżowa ISBN: 978-83-7580-016-6 wyd.: Wydawnictwo Salwator 2008

Wybrane fragmenty Wstęp Powołanie do małżeństwa i rodziny Wigilijny stół Chrzest dziecka Choroba i cierpienie w rodzinie Wielkanoc w rodzinie Gdzie jesteś, Panie, gdy jest mi źle Pokój i niepokój w rodzinie

Pokój i niepokój w rodzinie

„Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi” (Łk 10, 5). Pokój, a więc zgoda, zaufanie Bogu i bliźniemu, zwłaszcza w rodzinie, gotowość do przebaczenia i pojednania — jest darem Boga, łaską, ale zarazem owocem modlitwy i wysiłku duchowego każdego człowieka.

Bolesnym problemem wielu rodzin jest odczuwanie napięcia, postawa ciągłych pretensji i oskarżeń. Niepokój w sercu rodzi częste kłótnie i prowadzi do samotności w rodzinie.

Na jakie źródła pokoju w sercu, w rodzinie, w każdej społeczności wskazuje Słowo Boże? „Następnie wyznaczył Pan (...) siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą” (Łk 10, 1). Pan Jezus wyznacza poszczególne osoby do wykonania określonych zadań, także małżeńskich i rodzinnych. To jest Jego plan miłości. Szanuje przy tym wolność człowieka: wybiera go, obdarza łaską i czeka na jego odpowiedź. „Wysłał po dwóch” — to się odnosiło i odnosi do tych, którzy całe życie oddali służbie Ewangelii. Czy to „po dwóch” można odnieść do małżeństwa? Zapewne tak, bo na różnych drogach życia chrześcijanie głoszą Ewangelię, wspierając się wzajemnie w tym dziele zbawienia świata.

Inne źródło pokoju w sercu i w rodzinie wskazuje św. Paweł. Apostoł chlubi się „z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata” (Ga 6, 14).

Co znaczy „chlubić się” krzyżem Jezusa Chrystusa? Zawiesić krzyż na ścianie, nie wstydzić się znaku krzyża przed jedzeniem, także w miejscu publicznym — na pewno, ale nie tylko. Jan Paweł II wzywał nas: „Nie wstydźcie się krzyża (...). Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu społecznym czy rodzinnym” (Zakopane, 6 VI 1997 r.). „Świat (...) ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata”, pisze św. Paweł. Jak te słowa apostoła realizować w rodzinie? Wymaga to powierzenia Bogu wszystkich spraw życia, obejmuje postawę wobec kłopotów rodzinnych, cierpienia, dóbr materialnych w rodzinie, a więc hierarchii wartości, a także — gotowość przebaczenia, wrażliwość na potrzeby biednych, samotnych.

Źródłem pokoju w sercu i rodzinie jest żywa wiara w niebo. Gdy apostołowie opowiadali z radością, że nawet złe duchy im się poddają, Pan Jezus zwrócił uwagę na to, że co innego jest prawdziwym powodem do radości: „Cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie” (Łk 10, 20).

opr. aw/aw