1. Niedziela adwentu - komentarz

Fragmenty książki "Do sióstr zakonnych. W każdą niedzielę, biblijnie i krótko" zawierającej konkretne wskazania dla osób prowadzących życie poświęcone Bogu

1. Niedziela adwentu - komentarz

Bp Kazimierz Romaniuk

DO SIÓSTR ZAKONNYCH

W KAŻDĄ NIEDZIELĘ, BIBLIJNIE I KRÓTKO

ISBN: 978-83-7505-267-1

wyd.: WAM 2009



Rok A

1. NIEDZIELA ADWENTU

Iz 2, 1-5; Rz 13, 11-14; Mt 24, 37-44

Prorok Izajasz zachęca nas dziś — tak, nas także — do pielgrzymowania. Pielgrzymka nie jest wyprawą czysto turystyczną. Ta ostatnia ma pomnażać naszą wiedzę o świecie, w którym żyjemy; ma nam dostarczać wrażeń estetycznych; ma przynosić, mimo fi zycznego zmęczenia, wytchnienie dla naszego ducha. Ale nie ma charakteru sakralnego, choć w czasie takiej wyprawy nawiedza się święte budowle i pielgrzymkowe miejsca. Co innego pielgrzymka. Udajemy do miejsc świętych, niekiedy w specjalnym, jak najskromniejszym stroju, czasem boso, a także tylko o chlebie i wodzie.

Izajasz zachęca swoich pobratymców, żeby się udali w pielgrzymkę:

  • na Górę Pana,
  • do świątyni Jakuba,
  • do domu Jakuba.

Tak zostało opisane miejsce szczególnego zamieszkania Boga. Zachęca do tego, żeby szli razem, całą społecznością jako lud Boży. U kresu każdej pielgrzymki czeka na nas Bóg.

Tak pojmowana pielgrzymka jest często przypominanym przez autorów — zarówno Starego, jaki i Nowego Testamentu — obrazem ziemskiego życia. Idzie się przez życie, przemierzając określoną drogę. Każda dobrze wybrana i prawidłowo odbywana podróż przybliża do wyznaczonego celu. Celem pielgrzymowania przez życie jest nasze zjednoczenie z Bogiem w wieczności, na zawsze. Droga przybliża, ale tylko ta dobra, poprawnie wybrana. W naszej drodze przez życie znakami drogowymi są Boże przykazania, polecenia Jezusa przekazane w Ewangeliach i nauczaniu Kościoła. Pielgrzymi z księgi Izajasza też udawali się na Górę Pana, po to, by sam Jahwe pokazał im swoje drogi i nauczył ich kroczyć właściwymi ścieżkami. Szczególnie trudne odcinki tego pielgrzymowania przez życie to przeszkody w postaci złych i pozbawionych miłości relacji międzyludzkich.

Ludzie poświęcający cały życie Bogu to ci, którzy są szczególnie zatroskani o wybór najwłaściwszej drogi przez życie. To ci, którym każdego dnia zależy na przybliżaniu się do Boga podczas doczesnego pielgrzymowania przez życie.

opr. aw/aw

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama