Promocja nadziei (1)

Ks. Robert Nęcek

Promocja nadziei

WPROWADZENIE

Seria ciekawych wywiadów

Liczba pytań, jakie zadajemy sobie codziennie, aby zrozumieć to, co się dzieje wokół nas, jest ogromna. W dzisiejszym świecie wirtualnej przestrzeni do naszej świadomości szybko docierają problemy całego świata; posiadając nawet rzetelną wiedzę, sami nie jesteśmy w stanie wyrobić sobie własnego zdania na tak wiele tematów, mimo że często wiele z nich dotyczy nas bezpośrednio. Mówi się, że kto pyta, nie błądzi. Powiedziałbym więcej, że kto pyta, obiera właściwą drogę do zdobycia wiedzy, często o sprawach trudnych, do zrozumienia których trzeba by dążyć drogą żmudnych i długotrwałych studiów.

Autor publikowanych wywiadów odkrył i wykorzystał ten sposób dotarcia do wielu, zdawać by się mogło prostych odpowiedzi na niektóre pytania współczesności. Zwrócił się do ludzi, którzy chętnie podzielili się swoją ogromną wiedzą i dużym doświadczeniem. Ich odpowiedzi nie są naukową oceną zjawisk, z jakimi się stykamy, ale raczej spontanicznymi wypowiedziami, popartymi gruntowną znajomością omawianych spraw.

Odnoszę wrażenie, że dziś trzeba pytać o sprawy zupełnie podstawowe, ponieważ zamieszanie, ignorancja, pomylenie pojęć, odwrócenie się od wiekowych doświadczeń ludzkich, od powszechnie uznanych wartości, powoduje potrzebę odniesienia się do istniejącego chaosu i uporządkowania świata. Odpowiedni komentarz do tych kwestii może okazać się cenną wskazówką dla Czytelników.

Treść wywiadów przeprowadzonych z osobami ze świata nauki, kultury, polityki i znawców życia gospodarczego ukazuje rozsądkową, bezpieczną, tradycyjną, ale także i nowoczesną wizję świata, wskazującą na sens wysiłków wychowawczych w rodzinie, na wagę poszanowania wartości w życiu społecznym, na potrzebę przejrzystości w działaniach władzy i konieczność zabezpieczenia się przed zagrożeniami w życiu politycznym i gospodarczym, w środowisku pracy i wobec zagrożeń etycznych.

Zapewniam, że lektura ciekawych wywiadów daje dużo do myślenia.

Ks. bp. Tadeusz Pieronek

WSTĘP

Pamiętny rok 1989 przyniósł wielki zryw Solidarności, który zrodził się z tęsknoty człowieka za życiem w pełni wolnym. Społeczeństwo polskie oczekiwało przede wszystkim wolności od dyktatury komunistycznej władzy oraz poprawy poziomu życia. Przemiany demokratyczne ukazały nam, że wolność nie tylko została nam dana, ale również zadana. To, co zostało odzyskane, teraz znalazło się przed koniecznością odpowiedniego zagospodarowania. Wolność bowiem ma to do siebie, że musi być realizowana w odpowiedniej etycznej przestrzeni.

Trudno jest żyć w wolności od tyranii i w wolności od biedy, kiedy kryzys etyczny w każdym segmencie życia społecznego nieustannie się wzmaga i wzrasta. Odczucie kryzysu w kraju jest odczuciem powszechnym. Prawie codziennie słyszy się o deptaniu ludzkiej godności w supermarketach, lekceważeniu sprawiedliwości, korupcji, braku kompetencji, podejrzanych układów i klik. Gotowość do poświęceń i ofiar wypierana jest przez kpinę i cynizm. Taki stan rzeczy jest efektem relatywizmu moralnego i braku miłości. Wzrasta poczucie zagrożenia, przemoc i brutalność, akceptacja eutanazji i związków homoseksualnych. Prawie w każdym serwisie informacyjnym słyszy się o ignorowaniu prawa i lekceważeniu interesów państwa zarówno przez rządzących państwem, jak i przez rządzonych. Papież Jan Paweł II w encyklice Sollicitudo rei socialis podkreślił, że taki stan rzeczy prowadzi do «struktur grzechu», czyli zinstytucjonalizowanej formy zła, które czyni człowiek. Struktury grzechu to takie instytucje i sposoby ich oddziaływania, które są owocem grzechów osobistych i trwałym śladem niemoralnych postaw, zachowań i praktyk. Struktury zła powodują, że łatwiej jest wejść w błoto, niż wejść na szczyt. Cierpi na tym nie tylko człowiek, jego rodzina, ale także cała struktura społeczna i państwowa.

Trzeba jednak podkreślić, że obecny kryzys może przyczynić się do wyjścia z zapaści, ale dopiero wówczas, gdy powróci się do podeptanych wartości i zasad etycznych. Istniejący kryzys jest poważnym wyzwaniem dla chrześcijan, którzy — w myśl społecznego nauczania Kościoła — mają obowiązek widzieć, ocenić i starać się rozwiązywać pojawiające się problemy obecnego czasu. Chrześcijanin, aby był wiarygodny, powinien charakteryzować się: jednością słowa i działania, gdyż tylko wtedy rodzi się zaufanie; solidną i kompetentną pracą, aby chrześcijaństwo nie kojarzyło się z bylejakością; udzielaniem się na rzecz dobra społeczeństwa, aby ukazać, że dobro prywatne nie jest ważniejsze od dobra wspólnego. Wydaje się, że obecne pokolenie — jak zauważa prof. Jadwiga Staniszkis — nie jest w stanie zaprowadzić odpowiedni porządek. Dlatego należy stawiać na „nowych ludzi plemię” i wychować od podstaw nowe pokolenie, które stanie się nadzieją społeczeństwa na lepsze jutro.

Niniejsza książka zatytułowana „Promocja nadziei” jest zbiorem 22 rozmów przeprowadzonych na przestrzeni 4 lat i zamieszczonych już wcześniej w różnych periodykach, takich jak Gość Niedzielny, Przewodnik Katolicki, Niedziela, Głos Podbeskidzia czy Źródło. Przedstawiciele Kościoła, nauki, mediów i polityki poruszają istotne sprawy i problemy życia społecznego, między innymi takie jak: miłość między kobietą a mężczyzną, dojrzewanie do ojcostwa, rola rodziny, oddziaływanie domu rodzinnego na dzieci, obowiązek uczestniczenia w wyborach, praktykowanie miłosierdzia i sprawiedliwości, koncepcja władzy i formy jej kontroli, granice kompromisu, zjawiska mobbingu, korupcji i prostytucji.

Składam serdeczne podziękowanie wszystkim moim rozmówcom za chęć podjęcia proponowanych tematów. Dziękuję redaktorowi naczelnemu „Głosu Podbeskidzia” ks. mgr Andrzejowi Klimarze za współpracę i ks. dr Dariuszowi Rasiowi, osobistemu Sekretarzowi Metropolity Krakowskiego za fachowe i merytoryczne uwagi.

Życzę Czytelnikom, aby nabrali przekonania, że tylko męstwo, honor, roztropność, mądrość, sprawiedliwość, miłosierdzie i odwaga dobrego życia przyniosą nadzieję na lepsze jutro.

Ks. Robert Nęcek
Kraków, 17 września 2005 r
W dniu św. Roberta Bellarmina

Książka ukaże się w sprzedaży 20 lutego 2006 r.

opr. mg/mg