Odpowiedzi na 101 pytań o Psalmy i inne pisma - fragmenty
Transliteracja hebrajskich terminów jest uproszczona, aby ułatwić czytelnikowi ich wymowę. Teksty biblijne polskiego tłumaczenia pochodzą przede wszystkim z Biblii Tysiąclecia (Wydawnictwo Pallotinum, Poznań 2000, wyd. V). W przypadkach kiedy skorzystano z innego tłumaczenia zostało to zaznaczone.
Copyright © Wydawnictwo WAM 2003
Taki sposób czytania Starego Testamentu oznacza, że wszystko jednoznacznie zostaje odniesione do Chrystusa i wydarzeń z jego życia. Istnieje pewna wizja dotycząca Starego Testamentu, który wyraża się w kilku różnych sposobach podejścia do niego. Jeden z poglądów podkreśla charakter przygotowawczy Starego Testamentu w ten sposób, że wskazuje na jego wartość, która polega na jego ukierunkowaniu na przyszłość, na wypełnienie w Chrystusie. Inny pogląd nawiązuje do charakteru ściśle proroczego, zapowiedzi, który jest chyba najlepiej zobrazowany w historii interpretacji tak zwanych psalmów mesjańskich (zob. na ten temat PYTANIE 13). Innym jest podejście typologiczne wspomniane w PYTANIU 9. Polega ono na tym, że określona osoba lub wydarzenie ze Starego Testamentu staje się typem lub figurą osoby lub wydarzenia w Nowym Testamencie. Istnieje pewna zgodność pomiędzy Bożym działaniem w obu Testamentach. To typologiczne nastawienie jest typowo biblijne i można dostrzec go już w samym Starym Testamencie. Wyzwolenie z Egiptu staje się typem wyzwolenia Izraela z niewoli babilońskiej (por. Iz 41, 17-20; 43, 16-21). Podobnie św. Paweł postrzega Adama jako typ Jezusa Chrystusa w Liście do Rzymian (rozdz. 5). List do Hebrajczyków ukazuje liczne powiązanie miedzy Starym a Nowym Testamentem; przykładem niech będzie podejście do Abrahama w Liście do Hebrajczyków 11, 8-19. Nie przeczę, że podejście typologiczne jest właściwe. Sądzę, opierając się na praktyce, że współcześni czytelnicy nie zawsze go dostrzegają. Siła typologicznej symboliki do większości z nich nie przemawia.
Chrystocentryzm św. Augustyna opiera się bardziej na sposobie modlitwy niż na samych słowach psalmu. Ten sposób można dostrzec w jego komentarzu do Psalmu 85: Jezus Chrystus, syn Boży „modli się za nas, modli się w nas i modli się dla nas jako nasz Bóg. Dlatego uznajmy nasze słowa w nim i jego słowa w nas...Dlatego modlimy się do niego, przez niego; my mówimy do niego, a on mówi do nas”. Ponieważ nie ma jakichś nakazów dotyczących stylu modlitwy, dlatego jesteśmy wolni aby modlić się w ten sposób. Nie musi to być jednak sposób modlitwy każdego z nas. Związek z Chrystusem opiera się bardziej na nastawieniu, niż na pierwotnym znaczeniu psalmu.
opr. aw/aw