Podręcznik wprowadzający w metody stosowane w interpretacji Nowego Testamentu - fragmenty
ISBN: 978-83-7505-102-5
wyd.: WAM 2009
Spis treści | |
Słowo wstępne | 7 |
Wprowadzenie | 7 |
1. Sztuka egzegezy | 7 |
1.1. Uczyć się czytania | 7 |
1.2. Gromadzenie doświadczeń | 9 |
1.3. Rozumienie tekstów | 12 |
1.4. Rozwiązywanie zadań | 16 |
2. Tłumaczenie Nowego Testamentu | 20 |
Analiza | 25 |
Orientacja | 25 |
Historia i współczesność | 25 |
Syntaktyka, semantyka, pragmatyka — synchronia i diachronia | 28 |
Wybór i kolejność kroków | 29 |
1. Krytyka tekstu | 32 |
1.1. Zadanie | 32 |
1.2. Postępowanie metodyczne | 34 |
1.3. Systematyczne uporządkowanie materiałów rękopiśmiennych | 35 |
1.4. Historia przekazywania tekstów Nowego Testamentu | 37 |
1.5. Wynik | 41 |
1.6. Przykład: opis Wieczerzy Paschalnej (Łk 22, 14-23) | 41 |
2. Analiza sytuacji | 44 |
2.1. Zadanie | 44 |
2.2. Postępowanie metodyczne | 46 |
2.3. Wynik i związek z innymi metodami | 50 |
2.4. Przykład: Paweł na temat małżeństwa i bezżeństwa (1 Kor 7) | 50 |
3. Analiza kontekstu | 54 |
3.1. Zadanie | 54 |
3.2. Postępowanie metodyczne | 56 |
3.3. Wynik i związek z innymi metodami | 58 |
3.4. Przykład: akcja Jezusa w świątyni (Mk 11, 15-19; Mt 21, 12-17; Łk 19, 45-48; J 2, 13-22) | 59 |
4. Analiza formy | 62 |
4.1. Zadanie | 62 |
4.2. Postępowanie metodyczne | 64 |
4.3. Analiza tekstów narracyjnych | 70 |
4.4. Wynik i związek z innymi metodami | 75 |
4.5. Przykład: przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10, 30-37) | 77 |
5. Analiza gatunku literackiego | 80 |
5.1. Zadanie | 80 |
5.2. Postępowanie metodyczne | 84 |
5.3. Wynik i związek z innymi metodami | 89 |
5.4. Przykład: uzdrowienie chromego przy sadzawce Betesda (J 5, 1-9a) | 90 |
6. Analiza tradycji | 95 |
6.1. Zadanie | 95 |
6.2. Postępowanie metodyczne | 98 |
6.3. Porównanie Ewangelii synoptycznych | 103 |
6.4. Wynik i związek z innymi metodami | 106 |
6.5. Przykład: przypowieść o siewcy (Mk 4, 1-20 | 107 |
7. Analiza redakcji | 110 |
7.1. Zadanie | 110 |
7.2. Postępowanie metodyczne | 112 |
7.3. Wynik i związek z innymi metodami | 116 |
7.4. Przykład: chrzest Jezusa (Mt 3, 13-17) | 117 |
8. Analiza przedmiotowa | 119 |
8.1. Zadanie | 119 |
8.2. Postępowanie metodyczne | 120 |
8.3. Wynik i związek z innymi metodami | 122 |
8.4. Przykład: Paweł przed namiestnikiem Gallionem (Dz 18, 1-17) | 123 |
9. Analiza motywów | 126 |
9.1. Zadanie | 126 |
9.2. Postępowanie metodyczne | 129 |
9.3. Wynik i związek z innymi metodami | 133 |
9.4. Przykład: Baranek Boży (J 1, 29.36; Dz 8, 32-35; 1 Kor 5, 7; 1P 1, 19; Ap 5, 6-12) | 133 |
Interpretacja i rekonstrukcja | 142 |
Orientacja | 142 |
1. Interpretacja | 143 |
1.1. Wstępne rozumienie i stawianie pytań | 144 |
1.2. Egzegeza jednostkowa i spojrzenie na całość | 145 |
1.3. Intencja autora, przyjęcie przez czytelników, sens tekstu | 148 |
1.4. Historia teologii a egzegeza kanoniczna | 154 |
2. Rekonstrukcja historyczna | 162 |
2.1. Krytyka źródeł | 163 |
2.2. Ponowne pytanie o Jezusa | 167 |
Dalsze postępowanie | 173 |
Nauka o metodach wprowadza do sztuki, jaką jest nowotestamentowa egzegeza. Nowy Testament stanowi wczesnochrześcijańską literaturę; jest on historycznym dokumentem pierwotnego Kościoła i drugą częścią Pisma Świętego. Zgodnie z takim rozumieniem jego tekstów i dzisiejszym poziomem świadomości problematyki, najważniejsze kroki w zakresie analizy tekstu zostaną przedstawione i powiązane z zadaniami jego wykładni, a także z historycznymi pracami nad Nowym Testamentem. Sama koncepcja metod mieści się w tradycji egzegezy „historyczno-krytycznej”, otwarta jest jednak na nowe metody, o ile służą dociekaniom nad historycznym sensem Pisma; jest wierna wykładni Biblii, dla której filologiczny Eros, historyczna nieprzekupność i teologiczna odpowiedzialność nie stanowią przeciwieństw, ale przedstawiają wewnętrzną jedność. Ekumeniczna więź między egzegezą katolicką i protestancką jest sama przez się zrozumiała; możliwości żydowsko-chrześcijańskiego dialogu dotyczącego jakże drażliwych treści Nowego Testamentu winny być intensywnie wykorzystane. Fairness wobec nie-biblijnych religii i różnych filozofii jest wymogiem pracy naukowej. Szczególne znaczenie ma tu dialog z egzegezą starotestamentową.
Czymś zasadniczym i decydującym jest poszukiwanie wyzwalającej prawdy Ewangelii, a prawda ta na tle Starego Testamentu może być odnaleziona w natchnionym poświadczeniu wydarzenia Chrystusa przez Nowy Testament.
Zwięzła nauka o metodach w Nowym Testamencie (Kleine Methodenlehre zum Neuen Testament) jest oparta na większym dziele: Methodenbuch zum Neuen Testament z roku 1998. Jego pełny tytuł: Wege der Schriftenauslegung (Drogi objaśniania Pisma Świętego) zaznacza, że zasadnicze problemy hermeneutyczne związane ze zrozumieniem Pisma Świętego i jego komentowaniem zajmują w nim o wiele więcej miejsca. By zaspokoić zapotrzebowanie na podręcznik dla studium uniwersyteckiego, przedstawiamy w tej chwili bardzo zwarte dzieło: Zwięzła nauka o metodach w Nowym Testamencie, które koncentruje się na analizie tekstu. Odnośne paragrafy dzieła o metodach z roku 1998 stanowią w tym ostatnim podstawę, jednakże — uwzględniając stan współczesnej dyskusji — zostały one gruntownie przepracowane. Jeżeli ten podręcznik przyczyni się do tego, że radość z czytania Nowego Testamentu będzie jeszcze większa, a koncentracja na jego historycznym i teologicznym znaczeniu zostanie wzmożona, jego cel został osiągnięty.
Wuppertal, w lipcu 2005 roku
Thomas Söding
Christian Münch
opr. aw/aw