Fragmenty "Maryja początkiem nowego świata. Zarys mariologii katolickiej"
bp Jacek Jezierski MARYJA POCZĄTKIEM NOWEGO ŚWIATA |
|
Anna i Joachim dali swojej córce imię Maria (hebrajskie Miriam, aramejskie Mariam, co znaczy: piękna, przynosząca radość, a także Pani). Zgodnie ze zwyczajem w modlitwie i w liturgii posługujemy się staropolską formą tego imienia „Maryja”15. Jednak św. Maksymilian Kolbe i jego współbracia oraz ich następcy w Zakonie Braci Mniejszych Konwentualnych posługują się formą „Maria”.
Pierwsze pisane świadectwo Nowego Testamentu zokoło 57 roku, odnoszące się pośrednio do Maryi, znajduje się u św. Pawła (Ga 4, 4). Mówi ono, że Matka Syna Bożego — Zbawiciela należy do Narodu Wybranego, to znaczy do ludu Bożego Prawa16. Syn Boży „w czasie zamierzonym przez Boga (pełnia czasu) rodzi się z Niewiasty. W tym zapisie zawarta jest myśl o Boskim macierzyństwie Maryi, a zarazem pośrednio o pełnym Jej dziewictwie, ponieważ radykalnie pominięty jest mężczyzna”17. W Listach św. Pawła brak jest innych odniesień do Matki Pana.
15 E. Kasjaniuk, Maryja, [w:] EK, t. 12, kol. 1.
16 F. Courth, Mariologia, dz. cyt., s. 92.
17 J.-K. Pytel, Prawdziwy Apostoł, prawdziwa Ewangelia, „Przewodnik Katolicki”, 19 X 2008, s. 29.
opr. ab/ab